توصیه هایی به آرزومندان سربازی حضرت حجت(عج) بفرمایید؟
آیت الله روح الله قرهی ( دامت برکاته ):   آرزومندان سربازی حضرت حجّت! روزی یک آیه قرآن حفظ کنید. منتها عزیز دلم! این ایّام آخرالزمان است، خیلی باید یاد آقاجانمان باشیم. من تکرار می­کنم و بر این تکرار خودم اصرار دارم، جوان‌های عزیز! برای حفظ قرآن اقدام کنید، حتی روزی یک آیه حفظ کنید. سربازان آقا جانمان، حافظ کلّ قرآن هستند. درست است ظهور نزدیک است، امّا اگر شده روزی یک آیه حفظ کنید، اشکالی ندارد، انشاءالله خودشان برکاتی می دهند و بعداً همه چیز درست می شود. شما اقدام خودت را بکن، شما آروزی سربازی خودت را نشان بده، بعد انشاءالله به عمل می‌رسد. گفتیم: آرزو، (ایجاب للعمل) است. دروغ می­گوید: آن کسی که می­گوید من دوست دارم سرباز امام زمان باشم و حداقل روزی یک آیه حفظ نکند. من به صراحت می­گویم: هرکه هرچه می­خواهد بگوید، بگوید. با حرف هیچ احدی هم کاری ندارم. بروید روزی یک آیه حفظ کنید. طلبه‌ای که روزی یک آیه حفظ نکند، طلبه نیست و ... . آرزومندان سربازی حضرت حجّت! بروید روزی یک آیه حفظ کنید. من نمی­گویم: شبی یک سوره، یک صفحه، نصف صفحه و ... حفظ کنید، سخت نکردم، روزی یک آیه عرض کردم. اما اگر بگذارید روزها بگذرد و اقدامی نکنید، فایده‌ای ندارد. هرساعت حداقل یک دعای سلامتی برای آقاجان بخوان. عرض کردم خودتان در دعای سلامتی می­گویید: (اللّهمّ کن لولیّک الحجّة ابن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه السّاعة و فی کل ساعة)، یعنی یا الله! در این ساعت و هر ساعت، ولیّ و حافظ حجّتت باش. خوب وقتی من و شما به پروردگار عالم عرضه می­داریم: (فی هذه الساعة و فی کل ساعة)، من و شما هم باید حداقل هر ساعت به یاد ایشان باشیم. اوایل که می­خواهی عادت کنی، در تلفن همراه خود زنگ بگذار که مقیّد باشی و هر ساعت حداقل یک دعای سلامتی بخوانی، کم کم اصلاً طوری می‌شود که سر ساعت خودت می‌دانی که دیگر باید بخوانی، (اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلی آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَ فی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا ‌وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّی تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً). کسی که هر ساعت، به یاد آقاجان بود، ولو به یک دعای سلامتی، نکته اساسی‌اش این ست که در حصن حصین قرار می­گیرد. مگر می­شود کسی یاد آقاجان باشد، آن‌وقت آقاجان یاد او نباشد؟! آقاجان که کریم است، (عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم)، کریم کریمان است، می­شود یاد ما نباشد؟! هر کسی هم که آقا به یادش بود، آن‌وقت در حصن حصین است و از گناه دور می­شود، پس این اوّلین خصوصیت هر ساعت یاد وجود مقدّس آقاجان بودن است. بعد وقتی آقاجان می­بیند تو همیشه یاد او هستی و او هم یاد توست، معلوم است دیگر آرام آرام برای سربازی انتخابت می­کند.   برگرفته از درس اخلاق حضرت ایت الله قرهی دامت برکاته . جلسه 322
عنوان سوال:

توصیه هایی به آرزومندان سربازی حضرت حجت(عج) بفرمایید؟


پاسخ:

آیت الله روح الله قرهی ( دامت برکاته ):
 
آرزومندان سربازی حضرت حجّت! روزی یک آیه قرآن حفظ کنید.

منتها عزیز دلم! این ایّام آخرالزمان است، خیلی باید یاد آقاجانمان باشیم. من تکرار می­کنم و بر این تکرار خودم اصرار دارم، جوان‌های عزیز! برای حفظ قرآن اقدام کنید، حتی روزی یک آیه حفظ کنید. سربازان آقا جانمان، حافظ کلّ قرآن هستند. درست است ظهور نزدیک است، امّا اگر شده روزی یک آیه حفظ کنید، اشکالی ندارد، انشاءالله خودشان برکاتی می دهند و بعداً همه چیز درست می شود. شما اقدام خودت را بکن، شما آروزی سربازی خودت را نشان بده، بعد انشاءالله به عمل می‌رسد. گفتیم: آرزو، (ایجاب للعمل) است.

دروغ می­گوید: آن کسی که می­گوید من دوست دارم سرباز امام زمان باشم و حداقل روزی یک آیه حفظ نکند. من به صراحت می­گویم: هرکه هرچه می­خواهد بگوید، بگوید. با حرف هیچ احدی هم کاری ندارم. بروید روزی یک آیه حفظ کنید. طلبه‌ای که روزی یک آیه حفظ نکند، طلبه نیست و ... .

آرزومندان سربازی حضرت حجّت! بروید روزی یک آیه حفظ کنید. من نمی­گویم: شبی یک سوره، یک صفحه، نصف صفحه و ... حفظ کنید، سخت نکردم، روزی یک آیه عرض کردم. اما اگر بگذارید روزها بگذرد و اقدامی نکنید، فایده‌ای ندارد.

هرساعت حداقل یک دعای سلامتی برای آقاجان بخوان. عرض کردم خودتان در دعای سلامتی می­گویید: (اللّهمّ کن لولیّک الحجّة ابن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه السّاعة و فی کل ساعة)، یعنی یا الله! در این ساعت و هر ساعت، ولیّ و حافظ حجّتت باش. خوب وقتی من و شما به پروردگار عالم عرضه می­داریم: (فی هذه الساعة و فی کل ساعة)، من و شما هم باید حداقل هر ساعت به یاد ایشان باشیم.

اوایل که می­خواهی عادت کنی، در تلفن همراه خود زنگ بگذار که مقیّد باشی و هر ساعت حداقل یک دعای سلامتی بخوانی، کم کم اصلاً طوری می‌شود که سر ساعت خودت می‌دانی که دیگر باید بخوانی، (اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلی آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَ فی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا ‌وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّی تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً).

کسی که هر ساعت، به یاد آقاجان بود، ولو به یک دعای سلامتی، نکته اساسی‌اش این ست که در حصن حصین قرار می­گیرد. مگر می­شود کسی یاد آقاجان باشد، آن‌وقت آقاجان یاد او نباشد؟! آقاجان که کریم است، (عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم)، کریم کریمان است، می­شود یاد ما نباشد؟! هر کسی هم که آقا به یادش بود، آن‌وقت در حصن حصین است و از گناه دور می­شود، پس این اوّلین خصوصیت هر ساعت یاد وجود مقدّس آقاجان بودن است. بعد وقتی آقاجان می­بیند تو همیشه یاد او هستی و او هم یاد توست، معلوم است دیگر آرام آرام برای سربازی انتخابت می­کند.
 
برگرفته از درس اخلاق حضرت ایت الله قرهی دامت برکاته . جلسه 322





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین