بعضی ها می گویند که قبل از انقلاب خانه های فساد وجود داشت که اگر الان هم این خانه ها بودند افراد به انجا می رفتند و ما انقدر شاهد این مسائل در جامعه نبودیم چه جوابی این افراد می توان داد؟

بعضی ها می گویند که قبل از انقلاب خانه های فساد وجود داشت که اگر الان هم این خانه ها بودند افراد به انجا می رفتند و ما انقدر شاهد این مسائل در جامعه نبودیم چه جوابی این افراد می توان داد؟

با سلام و احترام خدمت شما, وجود چنین مراکزی نه تنها جلوی فساد در جامعه را نمی گیرد و آن را محدود نمی سازد که در عمل نوعی رسمیت بخشیدن به فساد و فحشا در جامعه و فراهم نمودن زمینه و بستر آن است که بدون تردید حکومت اسلامی نمی تواند اقدام به چنین کاری نماید . اگر راه فساد و فحشا در جامعه باز شود و به آن رسمیت بخشیده شود به محیط و مکان خاصی محدود نشده و آتش آن تمام جامعه را خواهد گرفت . البته ما مدعی نیستیم که امروز در جامعه ما فساد نمی شود اما آنچه مسلم است این است که فساد رسمیت نداشته و افراد در ظاهر و به آسانی نمی توانند مرتکب این گونه کارها شوند . علاوه بر اینکه با احداث چنین مراکزی زمینه فساد افراد بیشتری فراهم شده و با توجه به ماهیت مسائل جنسی و شهوانی که هر چه بیشتر به آن پرداخته شود , گرایش بیشتری را طلب می کند- چنانکه شاهد گسترش مفاسد و بحران های اخلاقی و خانوادگی و ... در غرب می باشیم- لذا چنین اقداماتی به هیچ وجه منطقی به نظر نمی رسد. براستی اگر به راه انداختن چنین مراکزی موجب اختصاص مفاسد به آنها می شود و زمینه ساز اصلاح جامعه می شود , باید شاهد ریشه کن شدن مفاسد و ناهنجاریها در کشورهای غربی باشیم که سال هاست چنین مراکزی را دایر نموده اند و با چنین شیوه ای اداره می شوند در حالی که فساد و تبهکاری و تجاوز و... در این کشورها غوغا می کند . بر خلاف آنچه گفته می شود که پیش از انقلاب که خانه های فساد وجود داشت , فساد به همان مراکز اختصاص داشت , نگاهی به وضعیت جامعه پیش از انقلاب خلاف این را ثابت نموده و افزایش مفاسد و ناهنجاریها در سراسر جامعه و حاکمیت ضد ارزشها در آن دوران , مسأله ای غیر قابل انکار می باشد .
از مشخصات جامعه ایران در سال­های پیش از انقلاب, گسترش و رواج انواع فساد(اداری، مالی و اخلاقی) در ارکان دولت و جامعه بود که در نتیجه آن ثروت ملت توسط دولت و دربار سلطنتی حیف و میل می­شد و یا به جیب یغماگران خارجی می­رفت. رواج فساد در ابعاد وسیع آن، از اساسی­ترین ویژگی­های حکومت پهلوی به شمار می­رود به عنوان نمونه در دولت هویدا روحیه دولت­مردان هویدا غالبا در جهت ترویج فساد و شکستن قبح آن بود و کسی که تسلیم چرخ فساد نمی­شد، ناتوان، ناهماهنگ و مرتجع قلمداد می­گردید.(مدنی، جلال الدین؛ تاریخ سیاسی معاصر ایران، قم، مرکز انتشاراتی حوزه ی علمیه، دفتر انتشارات اسلامی، 1362، ص 121) از مستخدم اداره گرفته تا وزیر و وکیل و... در این گردونه غرق شده و به آن تظاهر می­کردند، دروغ و دورنگی مد روز شده و رشوه گرفتن علامت عرضه و لیاقت به شمار می­رفت. آمار و ارقام مربوط به اماکن فساد و فحشا، مراکز فروش مشروبات الکلی، قمارخانه­ها، کاباره­ها و دانسینگ­ها، تعداد معتادان مواد مخدر، میزان رشوه­ها و پرونده­های جرایم مختلف، نمونه­ای از فساد اخلاقی در جامعه بود.(همان، ص 138) در این دوره فساد و فحشا به صورت­های مختلف، جامعه را فرا گرفته و توسعه یافت و حکومت هم علاوه بر این که ممانعتی ایجاد نمی­کرد، با وسایل مختلف به آن دامن می­زد، قمارخانه­های مجهز و کازیون­های شبانه روزی وابسته به دولت، همیشه دایر بود و پول­های هنگفت بدست آمده از نفت در آن­ها صرف می­شد و در نهایت به مجامع معتبرتری از همین نوع در خارج منتقل می­شد. جزیره کیش که با صرف میلیاردها دلار به صورت مونت کارلوی ایران در می­آمد و برای آن خطوط ویژه هواپیماهای کنکورد در نظر گرفته شده بود، نمونه­ای از هزینه­های هنگفت جهت عیاشی بود، در سال­های آخر سلطنت شاه، به لحاظ آشفتگی­های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نیز فساد مالی، فحشاء به صورت یک بحران اجتماعی در آمده بود.(روزنامه اطلاعات مورخه 7 و 8 اسفند 1357 )محله­های بدنام و فحشا خانه­ها بسیار زیاد شده و تنظیم روابط اجتماعی بر اساس آن­ها انجام می­شد، روز به روز بر تعداد فواحش و مراکز فحشا افزوده می­شد و آمار غیررسمی حکایت از 50 هزار فاحشه در ایران داشت، محله­های بد نام در تهران و شهرستانها به صورت پایگاه بزرگ جنایت و فساد و قتل و اعتیاد در آمده بود و علاوه بر حاشیه خیابان­ها که لانه فساد بود، در زندان­ها نیز فساد و فحشا بیداد می­کرد.(برای دست یابی به آمار و اطلاعات موجود در این مورد رجوع شود به: مدنی، همان، ص 140و 139 و فردوست حسین , ظهور و سقوط سلطنت پهلوی , پشت پرده تخت طاوس)
اگر کسی با ماهیت شهوت جنسی و مفاسد از این دست آشنا باشد , قضاوت خواهد نمود که راه جلوگیری از آن باز گذاشتن مراکز فحشا برای برطرف نمودن آن نبوده و مسائل شهوانی به گونه ای که هر چه انسان به سمت آنها پیش برود و انسان در خصوص آنها آزادی داشته باشد , انسان را بیشتر به سمت خود می کشانند و این نیروی قوی باید به صورت منطقی کنترل شود در حالی که ایجاد مراکز فساد و فحشا به آن دامن می زند آنچه جلوی مفاسد اخلاقی و اجتماعی را خواهد گرفت فراهم نمودن زمینه ازدواج های آسان و بر داشتن قید و بندهای غیر ضروری و کنار گذاشتن چشم و هم چشمی ها و تجملات و کاستن از انتظارات و توقعات و ایجاد زمینه برای اشتغال و رفع معضل بیکاری، مسکن و... در کنار آن فرهنگ سازی و ارتقای باورهای دینی و معرفت دینی افراد جامعه است .