.سلام در بحثی شخصی به این مطلب پرداخت که پیامبر(ص) حکومت تشکیل داد و این حکومت و جامعه نبوی دارای ایستادگی و تنومندی است ( آیه 29 سوره فتح) ولی نظر من بر این است که چنین نیست چون وقتی جامعه و حکومتی به ایستادگی و تنومندی برسد دیگر از اهداف و آرمان های اصلی خود دور نمیشود چند ساعت بعد از وفات پیامبر (ص) پیمان غدیر را شکستند و فقط 4 نفر بر سر عهد و پیمان خود ایستادند کدام نظر با ذکر دلیل صحیح است
با سلام و احترام خدمت شما فرهیخته گرامی هر دو نظر در جای خود صحیح است با این توضیح که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در برپایی و شکل گیری حکومت و جامعه دینی تمامی تلاش خویش را به کار بستند و جامعه ای را بنا نهادند که ظرفیت و قابلیت ایستادگی و تنومندی را پیدا نمود ، اما صرف ظرفیت داشتن در تحقق آرمان های الهی کفایت نمی کند و در کنار آن استمرار و نیز لازم است و به تعبیر دیگر قرار گرفتن در مسیر درست تنها کافی نیست ، بلکه باید این مسیر را نیز طی نمود تا به مقصد رسید تعبیر ( والذین معه ) در آیه شریفه همراهی با ارزش ها و آموزه های ترسیم شده توسط ایشان چه در زمان حیات آن بزرگوار و چه پس از آن را دربرمی گیرد و اگر جامعه پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله دچار انحراف شد به این دلیل بود که ( معیت ) و همراهی با ارزش ها و دستورات ایشان را رها نمود. گرچه آیه شریفه به استحکام و ایستادگی پیروان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله اشاره نموده ، می فرماید ) ... مَثَلُهُمْ فی الانجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شطئَهُ فَئَازَرَهُ فَاستَغْلَظ فَاستَوَی عَلی سوقِهِ یُعْجِب الزُّرَّاعَ لِیَغِیظ بهِمُ الْکُفَّارَ...)(توصیف آنها در انجیل همانند زراعتی است که جوانه‌های خود را خارج ساخته ، سپس به تقویت آن پرداخته ، تا محکم شده ، و بر پای خود ایستاده است ، و به قدری نمو و رشد کرده که زارعان را به شگفتی وا می‌دارد ! ) اما این استحکام و ایستادگی نیازمند تداوم و استمرار است که ادامه همراهی و معیت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و تحقق عنوان ( والذین معه) پس از رحلت ایشان را نیز می طلبد که متأسفانه جامعه نبوی پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله از تعالیم و دستورات ایشان در پذیرش ولایت امیر المؤمنین علیه السلام فاصله گرفت و معیت پیامبر را از دست داد و گرفتار انحراف گردید .از این رو خداوند هم دستور استقامت به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله داده است هم به همراهان ایشان و می فرماید :(فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ) ( سوره هود ، آیه 112) از جمله ( وعد الله الذین آمنوا و عملوا الصالحات منهم مغفرة و اجرا عظیما) در انتهای آیه شریفه نیز همین نکته را می توان استفاده نمود ( بدیهی است اوصافی که در آغاز آیه گفته شد ایمان و عمل صالح در آن جمع بود ، بنابر این تکرار این دو وصف اشاره به تداوم آن است ، یعنی خداوند این وعده را تنها به آن گروه از یاران محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) داده که در خط او باقی بمانند ، و ایمان و عمل صالح را تداوم بخشند ، و گرنه کسانی که یکروز در زمره دوستان و یاران او بودند ، و روز دیگر از او جدا شدند و راهی بر خلاف آن را در پیش گرفتند ، هرگز مشمول چنین وعده‌ای نیستند . تعبیر به منهم ( با توجه به این نکته که اصل در کلمه من در اینگونه موارد این است که برای تبعیض باشد ، و ظاهر آیه نیز همین معنی را می‌رساند دلیل بر این است که یاران او به دو گروه تقسیم خواهند شد : گروهی به ایمان و عمل صالح ادامه می‌دهند ، و مشمول رحمت واسعه حق و اجر عظیم می‌شوند اما گروهی جدا شده و از این فیض بزرگ محروم خواهند شد.) ( تفسیر نمونه ، ج22، ص 118)
