بنده با خانمم سر مراسم عروسی دعوا داریم، ایشون میگن باید با رسم و رسوم ما باشه، خانواده منم میگن که باید طبق رسم ما باشه. لطفا راهنمایی کنید؟
پرسشگر گرامی؛ بسیاری از رسوم از توافقات عرفی است، به گونه ای که هر کس رسوم خود را به صورت یک قانون جلوه می دهد و عمل نکردن به آن در نگاه طرف مقابل، یک تخلف و حتی گاهی بی احترامی محسوب می شود.
آن چیزی که برای یک زوج جوان که گام های نخست زندگی مشترکشان را برمی دارند، مهم است، این است که :
اولاً چیزی موجب برهم زدن تفاهم و صمیمیتشان نشود؛ ثانیاً این قبیل مسائل باعث بحث و جدل بین آنها نشود؛ ثالثاً باید علت پایبندی به این رسوم را پیدا کنید. دو علت عمده در این زمینه وجود دارد :
- علت شخصی است به این معنا که برخی افراد، خودشان این رسوم را پذیرفته و به آنها عقیده دارند و حتی آن ها را ترویج می کنند.
- این علت یک علت تحمیلی است، به این صورت که گاهی اینگونه نیست که افراد این رسوم را قبول داشته باشند، حتی ممکن است با آنها مخالف هم باشند اما آنچه علت اصرار و پایبندی آنها به این رسوم است، فضایی است که در جامعه حاکم شده است و این فضا آنها را مجبور به عمل به این آداب میکند و آنها در درون خود، یک حالت اجبار و تحمیل از طرف جامعه در اینباره احساس می کنند. در ازدواج این حالت را افرادی مانند پدر و مادرها، فامیل، دوستان، محله و طبقه اجتماعی فرد ایجاد می کنند.
لازم است علت اصرار به رسم و رسوم را در همسر و والدین خود و همچنین خودتان، پیدا کنید و با توجه به هر کدام از دو علتی که ذکر شد، برخورد لازم را انجام دهید.
اما، برای در امان ماندن از اختلاف و جدل در این زمینه، چند گام باید بردارید :
گام اول؛ منطق و منش خود در زندگی را با صمیمیت برای همسر و خانواده خود بیان کنید و منطق آنها را نیز بشنوید.
گام دوم؛ در عمل از خودتان شروع کنید. مثلاً اگر فکر می کنید در ازدواج و مراسمش نباید اسراف و تجمل گرایی باشد، در خریدهایی که مربوط به شما است این مهم را رعایت کنید و در ابتدا از همسرتان توقع نداشته باشید مانند شما عمل کند.
گام سوم؛ این را بدانید که تغییر این نوع تفکرات، یک شبه حاصل نمی شود؛ پس برای حفظ تفاهم و صمیمیت خود، عمل به برخی از این رسوم را اولویت بندی کنید و آن را با همسرتان در میان بگذارید و نظر او را نیز جلب کنید. مثلاً به او بگویید از این ده رسم فکر می کنم این پنج رسم را بتوان انجام داد.
گام چهارم؛ اگر کارها آن طور که شما می خواهید پیش نمی رود، عصبانی نشوید و از کوره در نروید؛ این مسأله را به عنوان تمرینی تلقی کنید که ممکن است در طول زندگی با امثال آن مواجه شوید. پس با برخورد با اولین مانع، فکرهای ناصحیح را به ذهنتان راه ندهید. به خودتان نگویید عجب اشتباهی کردم که ازدواج کردم یا حالا که همسرم این مطلب را قبول نمی کند معلوم می شود که همسر ایده آل من نیست.
گام پنجم؛ در زندگی نقش سازنده را ایفا کنید. خوشبختی یک گنج نیست که آن را پیدا کنید بلکه گنجی است که باید آن را بسازید. سازندگی آری، یابندگی ممنوع!
در تمام این مراحل، این را بدانید که این شما هستید که باید این فضا را مدیریت کنید و در صورت مدیریت خوب، این مسائل با حداقل اختلاف و دلخوری سپری می شود.
موفق باشید. باز هم با ما سخن بگویید. نویسنده : احمد تمسکی
