حکم نماز و روزه اساتیدی که یک یا چند روز در هفته، به محل تدریس (که فاصله آن با وطن بیش از مسافت شرعی است )، رفت و آمد دارند ؛ در دو صورت زیر در محل تدریس و بین راه چگونه است؟
الف. محل تدریس یک شهر است. ب. محل تدریس شهرهای مختلف است.
امام: نماز شکسته است و روزه صحیح نیست. امام، استفتاءات، ج 2، احکام مسافر، س 267.
آیات عظام بهجت، خامنه‌ای، فاضل و نوری: اگر رفت و آمد حداقل تا مدتی ادامه داشته باشد - که عرف این کار را شغل او بداند نماز تمام و روزه صحیح است. نوری، استفتاءات، ج1 و ج2، نماز مسافر ؛ بهجت، توضیح المسائل، نماز مسافر، شرط پنجم.
آیةاللَّه تبریزی: اگر در هفته حد اقل یک بار برای تدریس، بین وطن و دانشگاه رفت و آمد می‌کنند، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر رفت و آمدشان در مدت هشت یا نه روز، یک بار انجام می‌گیرد، باید احتیاط کنند ؛ یعنی، نماز را تمام و شکسته بخوانند و اگر روزه بگیرند، صحیح است و قضا ندارد. استفتاءات، س 498، 472.
آیةاللَّه سیستانی: اگر در ماه، ده روز یا بیشتر در سفر باشند و این امر در مدت یک سال، شش ماه و در مدت بیش از یک سال، تا سه ماه ادامه داشته باشد، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر در ماه نه یا هشت روز در سفر باشند، باید احتیاط کنند ؛ یعنی، نماز را تمام و شکسته بخوانند و روزه بگیرند و قضای آن را نیز به جا آورند. سیستانی، منهاج الصالحین، ج 1، صلاة المسافر، الخامس و sistani.org، نماز مسافر.
آیةاللَّه وحید: اگر چهار روز در هفته را به محل تدریس رفت و آمد داشته باشند، نماز آنان تمام و روزه‌شان صحیح است. اگر سه روز در سفر باشند، بنابر احتیاط بین نماز شکسته و تمام جمع کنند و بنابر احتیاط روزه بگیرند و قضای آن را نیز به جا آورند و اگر کمتر از سه روز باشد، نماز شکسته است و روزه صحیح نیست. دفتر: وحید.
آیةاللَّه صافی: اگر رفت و آمد حد اقل برای مدت چهار ماه ادامه داشته باشد، نماز تمام و روزه صحیح است. صافی، جامع الاحکام، ج 1، نماز مسافر. (رساله دانشجویی، سید مجتبی حسینی، کد: 155/500016)
