چرا زن برای بیرون رفتن از خانه باید از شوهرش اجازه بگیرد؟
چرا زن برای بیرون رفتن از خانه باید از شوهرش اجازه بگیرد؟ شکی نیست که این دستور، حکمت‌هایی دارد که بر ما مخفی است ولی با اندک تامل و توجه به امور ذیل، شاید بتوان به برخی از آن دست پیدا کرد. یک. مدیریت مرد نظام خانواده در اسلام، نظامی شورایی با سرپرستی و مدیریت اجرایی مرد است. این مسئله تکالیفی را بر دوش هر یک از اعضای خانواده می‌گذارد و حقوقی را برای آنها مقرر می‌کند؛ از جمله اینکه مرد، باید در جهت تأمین نیازهای خانواده تلاش کند. از طرف دیگر مسئولیتی بر دوش دیگر اعضا در برابر مرد ایجاد می‌کند که از جمله آنها، کنترل‌پذیری رفت و آمدها و هماهنگی آن با مرد است. به عبارت دیگر هر اجتماعی - کوچک باشد یا بزرگ - نیاز به مدیریت دارد. کانون خانواده، نماد یک اجتماع انسانی است که سعادت و انحطاط آن، نقش زیادی در رشد و نابودی جامعه ایفا می‌کند. در این اجتماع کوچک ولی مهمّ، مدیریت و سرپرستی آن با مرد است. البته مرد وظیفه دارد با محبت و اعضای خانواده را در اداره خانه مشارکت دهد. حقوق یکایک آنها را رعایت کند و بر دل‌ها حکومت کند و از اجبار و زورگویی و بداخلاقی تا نمونه‌ای برای (حسن معاشرت) باشد. دیگر اعضای خانواده نیز باید هماهنگی لازم را با مرد داشته باشند و او را در جهت مدیریت بهینه خانواده یاری رسانده و حقوق وی را پاس دارند. دو. تأمین نیاز جنسی‌ رعایت حقوق مرد، اقتضای هماهنگی زن در خروج از منزل را دارد. (عقد ازدواج، تعهدهایی را در پی دارد که زن و مرد ملزم به رعایت آنها هستند... بر زن واجب است که به نیازهای جنسی مرد پاسخ مثبت دهد و مانع مادی و معنوی در برابر او ایجاد نکند. همین نیاز، بیرون رفتن بدون اجازه زن را از منزل ناروا می‌نمایاند). تفسیر من وحی القرآن، علامه سیدمحمدحسین فضل‌اللَّه. از این رو امور و کارهایی نظیر سفر، روزه مستحبی، اعتکاف و... که منافی حق نیاز جنسی شوهر باشد؛ بدون کسب رضایت او جایز نیست. از طرفی، به طور معمول، آسیب‌پذیری زن در بیرون از خانه، بیش از مرد است. زن ممکن است مورد تعرض و مزاحمت قرار گیرد، از این رو مرد برای اطمینان خاطر خویش و مصونیت زن، باید در مورد آمد و شد همسرش به خانه و خارج از آن، نظارت داشته باشد. البته چنین نیست که همواره خروج زن از خانه، نیازمند اجازه شوهر باشد؛ بلکه در مواردی خروج زن از خانه جایز است، از جمله: 1. برای کسب علوم واجب و یا انجام دادن تکالیفی که مستلزم خروج از خانه است. 2. احقاق حق؛ مانند دادخواهی و شکایت در دادگاه یا ادای شهادت و امثال آن. 3. براساس برخی از فتاوا در صورتی که زن قبل از ازدواج، استخدام در کاری بوده است، بعد از ازدواج نیز می‌تواند سر کار خود برود و ازدواج مانع آن نیست. 4. چنانچه به صورت شرط ضمن عقد - به هنگام عقد ازدواج - جواز خروج از خانه را شرط کرده باشد. 5. در صورتی که مرد، نفقه زن را تأمین نکند و او برای تأمین آن، ناچار به خروج از منزل باشد و به طور کلی برای هر امر لازمی که متوقف بر خروج از خانه باشد. (احکام زن و شوهر، سیدمجتبی حسینی، کد: 4/500033)
عنوان سوال:

چرا زن برای بیرون رفتن از خانه باید از شوهرش اجازه بگیرد؟


پاسخ:

چرا زن برای بیرون رفتن از خانه باید از شوهرش اجازه بگیرد؟


شکی نیست که این دستور، حکمت‌هایی دارد که بر ما مخفی است ولی با اندک تامل و توجه به امور ذیل، شاید بتوان به برخی از آن دست پیدا کرد.
یک. مدیریت مرد
نظام خانواده در اسلام، نظامی شورایی با سرپرستی و مدیریت اجرایی مرد است. این مسئله تکالیفی را بر دوش هر یک از اعضای خانواده می‌گذارد و حقوقی را برای آنها مقرر می‌کند؛ از جمله اینکه مرد، باید در جهت تأمین نیازهای خانواده تلاش کند. از طرف دیگر مسئولیتی بر دوش دیگر اعضا در برابر مرد ایجاد می‌کند که از جمله آنها، کنترل‌پذیری رفت و آمدها و هماهنگی آن با مرد است. به عبارت دیگر هر اجتماعی - کوچک باشد یا بزرگ - نیاز به مدیریت دارد. کانون خانواده، نماد یک اجتماع انسانی است که سعادت و انحطاط آن، نقش زیادی در رشد و نابودی جامعه ایفا می‌کند.
در این اجتماع کوچک ولی مهمّ، مدیریت و سرپرستی آن با مرد است. البته مرد وظیفه دارد با محبت و اعضای خانواده را در اداره خانه مشارکت دهد. حقوق یکایک آنها را رعایت کند و بر دل‌ها حکومت کند و از اجبار و زورگویی و بداخلاقی تا نمونه‌ای برای (حسن معاشرت) باشد.
دیگر اعضای خانواده نیز باید هماهنگی لازم را با مرد داشته باشند و او را در جهت مدیریت بهینه خانواده یاری رسانده و حقوق وی را پاس دارند.
دو. تأمین نیاز جنسی‌
رعایت حقوق مرد، اقتضای هماهنگی زن در خروج از منزل را دارد. (عقد ازدواج، تعهدهایی را در پی دارد که زن و مرد ملزم به رعایت آنها هستند... بر زن واجب است که به نیازهای جنسی مرد پاسخ مثبت دهد و مانع مادی و معنوی در برابر او ایجاد نکند. همین نیاز، بیرون رفتن بدون اجازه زن را از منزل ناروا می‌نمایاند). تفسیر من وحی القرآن، علامه سیدمحمدحسین فضل‌اللَّه. از این رو امور و کارهایی نظیر سفر، روزه مستحبی، اعتکاف و... که منافی حق نیاز جنسی شوهر باشد؛ بدون کسب رضایت او جایز نیست.
از طرفی، به طور معمول، آسیب‌پذیری زن در بیرون از خانه، بیش از مرد است. زن ممکن است مورد تعرض و مزاحمت قرار گیرد، از این رو مرد برای اطمینان خاطر خویش و مصونیت زن، باید در مورد آمد و شد همسرش به خانه و خارج از آن، نظارت داشته باشد. البته چنین نیست که همواره خروج زن از خانه، نیازمند اجازه شوهر باشد؛ بلکه در مواردی خروج زن از خانه جایز است، از جمله:
1. برای کسب علوم واجب و یا انجام دادن تکالیفی که مستلزم خروج از خانه است.
2. احقاق حق؛ مانند دادخواهی و شکایت در دادگاه یا ادای شهادت و امثال آن.
3. براساس برخی از فتاوا در صورتی که زن قبل از ازدواج، استخدام در کاری بوده است، بعد از ازدواج نیز می‌تواند سر کار خود برود و ازدواج مانع آن نیست.
4. چنانچه به صورت شرط ضمن عقد - به هنگام عقد ازدواج - جواز خروج از خانه را شرط کرده باشد.
5. در صورتی که مرد، نفقه زن را تأمین نکند و او برای تأمین آن، ناچار به خروج از منزل باشد و به طور کلی برای هر امر لازمی که متوقف بر خروج از خانه باشد.
(احکام زن و شوهر، سیدمجتبی حسینی، کد: 4/500033)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین