آیا زن به محض دیدن خون باید عبادات را ترک کند، یا باید تا مدت سه روز صبر کند؟
آیات عظام امام، بهجت، خامنه‌ای، سیستانی، فاضل و نوری: حکم بین اقسام حائض فرق می‌کند. اگر از زنانی است که عادت (وقتیه) یا (وقتیه و عددیه) دارد، باید به محض مشاهده خون در ایام عادت یا کمی جلو یا عقب‌تر، عبادت را ترک کند و اگر زن مضطربه، مبتدئه، ناسیه و یا زنی است که تنها عادت عددیه دارد، چنانچه خون، نشانه‌های حیض را داشته باشد، باید عبادت را ترک کند؛ ولی اگر نشانه‌های حیض را نداشته باشد، بنابر احتیاط واجب باید تا سه روز محرمات حائض را ترک کند و کارهای استحاضه را به جا آورد و اگر پیش از سه روز پاک نشد، باید آن را حیض قرار دهد. امام، سیستانی، فاضل، التعلیقه علی العروة الوثقی، ج 1، احکام الحیض، م 15؛ نوری، التعلیقه علی العروة الوثقی، ج 1، احکام الحیض، م 15 و توضیح‌المسائل مراجع، م 500؛ بهجت، وسیلة النجاة، ج 1، م 251 و دفتر: خامنه‌ای.
آیةاللَّه تبریزی: حکم بین اقسام حائض فرق می‌کند. اگر از زنانی است که عادت (وقتیه) یا (وقتیه و عددیه) دارد، باید به محض مشاهده خون در ایام عادت یا کمی جلو یا عقب‌تر، عبادت را ترک کند. اگر زن مضطربه، مبتدئه، ناسیه و یا زنی است که تنها عادت عددیه دارد، چنانچه خون، نشانه‌های حیض را داشته باشد، باید عبادت را ترک کند؛ ولی اگر نشانه‌های حیض را نداشته باشد (بنابر احتیاط واجب باید در غیر زن مبتدئه و مضطربه تا سه روز محرمات حائض را ترک کند و کارهای استحاضه را به جا آورد و اگر پیش از سه روز پاک نشد، باید آن را حیض قرار دهد) و در مورد زن مبتدئه و مضطربه اگر تا سه روز ادامه پیدا کند و پیش از ده روز خون قطع شود، باید محرمات حائض را ترک کند و کارهای استحاضه را به جا آورد. منهاج‌الصالحین، ج 1، م 215 و 216.
آیةاللَّه صافی: حکم بین اقسام حائض فرق می‌کند. اگر از زنانی است که عادت (وقتیه) یا (وقتیه و عددیه) دارد، باید به محض مشاهده خون در ایام عادت یا کمی جلوتر، عبادت را ترک کند؛ ولی اگر یک یا چند روز از عادت عقب‌تر شود و نشانه‌های حیض را نیز نداشته باشد، بنابر احتیاط واجب، باید محرمات حائض را ترک کند و کارهای استحاضه را به جا آورد. اگر زن مضطربه، مبتدئه، ناسیه و یا زنی است که عادت عددیه دارد، چنانچه خون، نشانه‌های حیض را داشته باشد، باید عبادت را ترک کند، ولی اگر نشانه‌های حیض را نداشته باشد، بنابر احتیاط واجب، محرمات حائض را ترک کند و کارهای استحاضه را به جا آورد؛ هر چند خون تا ده روز هم ادامه یابد. هدایة العباد، ج 1، اقسام الحائض، م 232 و توضیح‌المسائل مراجع، م 500.
آیات عظام مکارم و وحید: حکم بین اقسام حائض فرق می‌کند. اگر از زنانی است که عادت (وقتیه) یا (وقتیه و عددیه) دارد، باید به محض مشاهده خون در ایام عادت یا کمی جلو یا عقب‌تر، عبادت را ترک کند. اگر زن مضطربه، مبتدئه، ناسیه و یا زنی است که عادت عددیه دارد، چنانچه خون، نشانه‌های حیض را داشته باشد، باید عبادت را ترک کند؛ ولی اگر نشانه‌های حیض را نداشته باشد، باید کارهای استحاضه را به جا آورد؛ هر چند خون تا ده روز هم ادامه یابد. مکارم، التعلیقه علی العروة الوثقی، ج 1، احکام الحیض، م 15 و توضیح‌المسائل مراجع، م 500 و وحید، منهاج‌الصالحین، ج 1، م 215 و 216.
تبصره 1 . بر اساس حکم یاد شده، اگر زن به محض مشاهده خون، عبادت را ترک کند. چنانچه بعد بفهمد حیض نبوده است (مثلاً پیش از سه روز پاک شود)، باید عبادت‌هایی را که به جا نیاورده، قضا کند.
تبصره 2 . منظور از جلو و عقب افتادن عادت، این است که شروع خون یک یا دو یا چند روز جلو یا عقب‌تر از ایام عادت تحقق پیدا کرده است؛ به طوری که عرفاً در بین زنان گفته می‌شود عادتش کمی جلو یا عقب افتاده است و منظور این نیست که تمامی روزهایی که خون مشاهده می‌کند، قبل از ایام عادت یا بعد از آن است. (احکام ویژه بانوان، سیدمجتبی حسینی، کد: 99/500032)
