عرض سلام و خسته نباشید دارم به خاطر خواندن این همه سوال و پاسخ دادن به بیشتر آن ها ولی حاج آقا من الان چند روزیه که کارم شده مراجعه کردن به سایت شما و نوشتن دوباره مشکلم و منتظر یک نظر لطف از شما نمی دونم چه گناهی از من سر زده که خدا من رو مصداق تذل من تشاء کرده خیلی خسته ام دیگه بریدم تو یه برزخ گیر کردم نه آشنایی با اون دست خودم بوده و نه این که فراموشیش نمی دونم چی کار کنم احساس گناه می کنم نمی دونم خدا می خواهد تقاص کدوم جرمم را تو این دنیا از من بگیره ترا به خدا راهنماییم کنید ... آخه من چی کار کنم حتی اگر یک کلمه هم که شده فقط بگید چی کار کنم آیا درسته که برم و به خودش حرفم رو بزنم با توجه به آن موضوعاتی که قبلا برایتان مفصلا شرح داده بودم به علاوه این که حدس می زنم او هم منتظر همین است و این که غرورم را چه کنم ملتمسانه درخواست راهنمایی دارم

سلام/ تمام پیام های شما را خواندم.
هرچند در پذیرش او (با مشورت خانواده) مطمئن هستی ولی کمی بررسی و چند جلسه گفتگو باید مقدمه پاسخ نهایی دختر باشد.
اما اصل مسئله :مشورتی که در حوزه به ایشان داده اند صرفا وضعیت تحصیلی او را پاسخ می دهد و یک مشورت جامع نیست.
پس خودتان یا از طریق مادرت به او پیام بدهید که بیا و فعلا قولی به او نده!
راستی چرا پسر و مادرش چنین تصمیم مهمی (خواستگاری) را بدون تحقیق ابتدایی در مورد شرایط خودشان و تفکر انجام داده اند و با یک نظر این طور منصرف می شوند؟