خواستگاری
خواستگاری از مقدمات ازدواج است. از آن در باب حج و نکاح سخن رفته است.
سلام یه سوال فوری دارم خواهش میکنم بدون جواب نذارین . خواستگاری برای خواهر کوچک من اومد که پدر و مادرم چون هنوز من ازدواج نکردم جواب رد دادن بعد از یه هفته خونواده خواستگار عذر خواهی کردن و گفتند ما نمیدونستیم دختر بزرگتری دارین اجازه بدین برای ایشون بیایم خواستگاری . با توجه به شرایط مناسب این پسر خونوادم راضی هستند ولی من به شدت با این موضوع مخالفم در ضمن فاصله سنی من و خواهرم کمه . به نظر شما اینکار درسته ؟
سلام/ اگر پسر سابقه ذهنی در مورد این انتخاب نداره و خانواده قرار شده مقدمات انتخاب را فراهم کنند مخالفت نکنید بهتر است و تاکید می کنم اجازه دادن یک دختر خانم به پسری و خانواده اش برای خواستگاری رسمی به منزله موافقت دختر خانم برای ازدواج با آن خواستگار نیست! بلکه صرفا یعنی: تشریف بیاورید! ومن خودم پس از جلسه خواستگاری با آرامش فکر می کنم ، و با خواستگارم در چند جلسه رسمی، گفتگو می کنم ، وبا خانواده ام و مشاورم مشورت می کنم ، ومجدد با در نظر گرفتن معیارها و ملاکهایم، موضوع را بررسی می کنم، و با توکل به خدای مهربان، تصمیم نهایی را می گیرم و محترمانه پاسخ قطعی‌ام -منفی یا مثبت- را اعلام خواهیم کرد! ))))ف - ب
سلام/ اگر پسر سابقه ذهنی در مورد این انتخاب نداره و خانواده قرار شده مقدمات انتخاب را فراهم کنند مخالفت نکنید بهتر است و تاکید می کنم اجازه دادن یک دختر خانم به پسری و خانواده اش برای خواستگاری رسمی به منزله موافقت دختر خانم برای ازدواج با آن خواستگار نیست! بلکه صرفا یعنی: تشریف بیاورید! ومن خودم پس از جلسه خواستگاری با آرامش فکر می کنم ، و با خواستگارم در چند جلسه رسمی، گفتگو می کنم ، وبا خانواده ام و مشاورم مشورت می کنم ، ومجدد با در نظر گرفتن معیارها و ملاکهایم، موضوع را بررسی می کنم، و با توکل به خدای مهربان، تصمیم نهایی را می گیرم و محترمانه پاسخ قطعی‌ام -منفی یا مثبت- را اعلام خواهیم کرد! ))))ف - ب
عنوان سوال:
سلام یه سوال فوری دارم خواهش میکنم بدون جواب نذارین . خواستگاری برای خواهر کوچک من اومد که پدر و مادرم چون هنوز من ازدواج نکردم جواب رد دادن بعد از یه هفته خونواده خواستگار عذر خواهی کردن و گفتند ما نمیدونستیم دختر بزرگتری دارین اجازه بدین برای ایشون بیایم خواستگاری . با توجه به شرایط مناسب این پسر خونوادم راضی هستند ولی من به شدت با این موضوع مخالفم در ضمن فاصله سنی من و خواهرم کمه . به نظر شما اینکار درسته ؟
پاسخ:
سلام/ اگر پسر سابقه ذهنی در مورد این انتخاب نداره و خانواده قرار شده مقدمات انتخاب را فراهم کنند مخالفت نکنید بهتر است و تاکید می کنم اجازه دادن یک دختر خانم به پسری و خانواده اش برای خواستگاری رسمی به منزله موافقت دختر خانم برای ازدواج با آن خواستگار نیست! بلکه صرفا یعنی:
تشریف بیاورید!
ومن خودم پس از جلسه خواستگاری
با آرامش فکر می کنم ،
و با خواستگارم در چند جلسه رسمی، گفتگو می کنم ،
وبا خانواده ام و مشاورم مشورت می کنم ،
ومجدد با در نظر گرفتن معیارها و ملاکهایم، موضوع را بررسی می کنم،
و با توکل به خدای مهربان، تصمیم نهایی را می گیرم و
محترمانه پاسخ قطعی‌ام -منفی یا مثبت- را اعلام خواهیم کرد! ))))ف - ب
- [سایر] سلام حاج آقا، خسته نباشین، حاج آقا من قبلا هم از شما سوال پرسیدم ولی جواب ندادین، میدونم سرتون شلوغه، چند روز یه بار میام تو سایت و پیاماتونو میخونم، یادداشت آخرتون عالی بود،حاج آقا من یه خواستگار دارم که از هر لحاظ مورد پسند من و خانوادم هستش، فقط یه مشکل بزرگ داره، اونم اینه که ایشون مذهبشون با ما فرق داره،اهل تسنن هستن ،شناخت من از اخلاق و رفتار و زندگی ایشون اونقدر کامل و زیاد هستش که حتی با وجود این اختلاف مطمینم که کنار ایشون خوشبختم... ولی مادرم میگه که ازدواج من با یک غیر هم مذهب گناهه، خواستم نظر شما رو هم بدونم،اگه میشه راهنماییم کنین، هنوز پیش مشاور نرفتم ولی نظر شما در این مورد مثل نظر یه بزرگتر خیلی مهمه برام،اگه جواب بدین ممنون میشم.
- [سایر] با سلام من و همسرم حدود سه ماه است که به صورت پنهانی از خانواده هایمان با هم ازدواج کردیم (من و همسرم هر دو مطلقه هستیم و صیغه موقت کردیم) و میخواهیم که عقد دائم کنیم و برای همیشه در کنار هم زندگی کنیم و الان مشکل ما گرفتن رضایت خانواده هاست و میخواهیم که زودتر بتونیم رضایتشون رو کسب کنیم ، ما سال پیش از طریق سایت ازدواج با هم آشنا شدیم و هر دو خانواده در جریان بودن و نظر من و خانواده ام مساعد نبود و با وجود اصرار خواهر همسرم برای اجازه واسه خواستگاری و آشنایی بیشتر من قانع نشدم و ایشون رو رد کردم تا اینکه امسال آشنایی ما دوباره شروع شد و با توجه به اینکه الان ازشون شناخت درستی دارم به عقد ایشون در اومدم ولی خانواده همسرم تقریبا تمایلی واسه اومدن به خواستگاری من ندارن و یه ذهنیت منفی نسبت به تغییر عقیده من راجع به پسرشون پیدا کردن در حالیکه همسرم بهشون گفته که من گفتم تصمیم پارسال من اشتباه بوده و شناخت درستی ازش نداشتم (همسرم پارسال در همون اوایل آشنایی اشتباهاتشون رو گفتن و منم که مدت زیادی از جداییم نمیگذشت نسبت به ایشون بدبین شدم ) مخصوصا پدر ایشون مخالفند و یکی از دلایلشون دوربودن راهمون هست من اهل چناران(خراسان رضوی) و ایشون اهل بیرجند هستند ، لطفا راهنمایی بفرمایید که از چه راه هایی میتونیم خانواده ها رو راضی کنیم واسه این ازدواج؟ مخصوصا همسرم چطور میتونه خانواده اش رو واسه اومدن به خواستگاری و ازدواج مون راضی کنه؟ خواهش میکنم راهنمایی بفرمایید؟
- [سایر] سلام استاد. میدونم سرتون شلوغه و مجبورین برای جواب دادن به این همه سوال وقت زیادی بزارین ولی ازتون خواهش میکنم که اندفعه منم لایق بدونین و جواب سوال منم بدین.برای پنجمین باره که دارم اینو میفرستم من امیرعلی25 ساله و فارغ التحصیل مهندسی عمران هستم یه مدتیه که از یه دختر خانومی خوشم اومده و قصد ازدواج با ایشون رو دارم ولی میترسم برم جلو و با خودش این موضوع رو در میان بذارم و یا از طریق خونواده اقدام کنم . به این دلیل که من تا چند ماه دیگه باید به سربازی برم و یه مقدار از این موضوع نگرانم .اینم عرض کنم که پدرم از لحاظ اقتصادی تامینم میکنه و خودمم تقریبا دستم تو جیبمه.از طرف دیگه هم میدونم که اگه برای ازدواج با این خانوم اقدام نکنم 100% ازدواج میکنه و من از دستش میدم .نمیدونم چیکار کنم خواهشاً راهنماییم کنین. اینم عرض کنم که آدمی منطقی و عقل گرا هستم و بیشتر از روی عقل تصمیم میگیرم تا احساس ولی تو این شرایط نمیدونم چیکار کنم .چون دختر خوبیه و دقیقاً مطابق با معیار های منه تصمیم به ازدواج با ایشان رو گرفتم ولی بازم احتیاج به راهنمایی شما دارم و نمیدونم من در این شرایط ازدواج کنم یا .... منتظر جوابتون هستم البته میدونم سرتون شلوغه ولی خواهشن زود جوابمو بدین
- [سایر] بسم الله الرحمن الرحیم ***نیاز فوری به جواب*** سلام علیکم و رحمة الله بنده فارغ التحصیل کارشناسی حقوق و کارمند هستم. پدر و مادرم مرحوم شده و فقط یک برادر دارم. ضمن عرض احترام و خداقوت،بنده به خواستگاری دختر خانمی مذهبی رفتهام ایشان به رغم پایبندی به مسایل شرعی بعلت اعتیاد پدر و طلاق گرفتن مادرشان سالهاست که با پدرشان قطع رحم کردهاند و با مادر خود زندگی میکنند و به دیگران هم میگویند که پدر فوت شده است اما او زنده است. با در نظر گرفتن شرایط خاصشان که تحت فشار روحی بودهاند آیا این عملشان شرعا جایز است؟ آیا راه حلی سراغ دارید یا گزینههای دیگری را برای ازدواج بررسی کنم؟ خواهش میکنم مرا در انتخاب همسر راهنمایی فرمایید چون ملاک اصلی بنده ایمان و پایبندی به احکام شرع است. ایشان تا الان راضی به برقراری ارتباط مجدد با پدر حتی تلفنی هم نشده اند.
- [سایر] سلام من دارم درسمو تموم میکنم میخوام ازدواج کنم قبل از رفتن به سربازی ، یک دختر خوب و با خونواده هم سطح خودم که فقط 8 سال ازم کوچیکه میخوام ازدواج کنم. مادرم یا پدر با این موضوع مشکلی ندارن که کوچیک باشه اما از اطرافیان که مشورت گرفتم اکثریت میگن اختلاف سنی من و اون زیاده. الان موندم سر دوراهی . مطالب سایت رو در مورد اختلاف سنی هم خوندم و میدونم اختلاف 3تا7خوبه حالا نمیدونم من میتونم بایک خانم که 8سال کوچیک تر از خودمه زندگی کنم اینم که من ادم منطقی ای هستم از نظر دیگران. و این که میگم دختر خوبی خواهرم و زنداداشم با دختره برخورد داشتن و خیلی ازش راضی هستن.زنداداشم میگه خوب برخورد میکنه وقتی که تو جمع خودمونی میگه میخنده و وقتی هم تو جمع دیگران قرار میگیره منش خانم هارو میگیره و اینکه زنداداشم بهش زنگ زده گفته من دوسش دارم و خواستم قبل از خواستگاری باهاش صحبت کنم اما میگه گفته که : (با نامحرم نمیتونه صحبت کنه و الانشم دستام داره میلرزه ) قرار شده نظرش رو در مورد من بعد از امتحاناش بهم بگه ممنون از شما و تمام همکاراتون
- [سایر] به نام خدا سلام خسته نباشید حاج آقا این بار نهم است که این پیام را تکرار می کنم می دونم که سرتان شلوغ است ولی لطفا جواب دهید من دختر ی 20 ساله و دانشجو هستم که پدرم اجازه ورود هیچ خواستگاری را به خانه مان نمی دهد و من از طریق مادرم که شکرخدا رابطه خوب و نزدیکی با هم داریم از موضوع خواستگارها باخبر می شوم و به خاطر همین حساسیت های پدرم یکی از مناسبترین افراد هنوز نیامده از نظر پدرم رد شده محسوب شد و حسرت به دل خانواده آن پسر و مادرم گذاشت اخیرا هم خواستگاری دارم که طلبه است و چون پدرم به جماعت طلبه ها اعتماد چندانی ندارد و چون من بیشتر به ایمان و اخلاق خوش و صبوری فرد مقابلم اهمیت می دهم چطور می توانم اوّلا پدرم را راضی به آمدن آنها کنم و ثانیا چطور می توانم به ایمان آن خواستگار اعتماد کنم من خودم در سطح ایمانی متوسطی هستم و اهل روزه ونماز و قرآنم ولی نمی دانم چرا پدرم هیچ کس را در شان من نمی داند لطفا مرا راهنمایی کنید برای سلامتی و ایمان جوانان دعا کنید ممنون از توجه شما
- [سایر] بنده 31 ساله و مجرد هستم و تاحدودی زیاد مقید مسائل مذهبی هستم از حدود یک سال پیش تصمیم به ازدواج گرفتم و پیدا کردن یک دختر مناسب را به خانواده سپردم در این مدت مادر و خواهرم چندین بار تنهایی و گاهی همراه بنده خواستگاری رفتیم ولی مورد مناسبی برای ازدواج پیش نیامد. تا این که یکی از دوستانم یکی از همکار هاشون را پیشنهاد دادند که یک سال از بنده کوچکتر بود و مادر خواهرم به خونه شون رفتند و یه جلسه هم من به خونه شون رفتیم و یه صحبتهای مقدماتی با دختر انجام دادیم که ایشان به غیر از سوالات بنده چیزی نگفتند و من برداشتم این بود که آدم خجالتی هستند ولی مساله اساسی بعد این بود که مادرم مخالف شدند و دلیل شان این بود که فاصله سنی من و دختر خیلی کمه و ممکنه برای بچه دار شدن دختر با سن بالای 30 شاید مسائلی پیش بیاد و از این حرفها، و تنها دلیل شان هم این بود ولی من برخلاف نظر اون دوست ندارم با دختری ازدواج کنم که از من شش هفت سال کوچکتر باشه هر چی هم که با مادرم حرف می زنم فایده نداره و آخرش میگه من که مخالف ام اگر بخواهی با اصرار خودت دوباره به خونشون زنگ بزنم. من هم چون زیاد از دختر شناختی ندارم و به قولی پشتم از اون بابت زیاد قرص نیست که انتخابم واقعا درست باشه دوست ندارم همه اش یه تنه جلو بروم دوست دارم خانواده خودم هم توی این امر پا به پای من بیایند و مخالف نباشند ولی از طرفی زیاد هم دوست ندارم که همه اش سلیقه آنها باشه و منتظر باشم تا ببینم کی اونها یک نفر که از همه جوانب نظرشون مناسب باشه پیدا بکنند و بعضی وقتها زیاد سلیقه اشون را قبول ندارم و گاهی احساس می کنم مادرام زیاد وسواس نشان می دهد مثل همین مورد به مادرم گفتم شما که می دونستید دختر 30 ساله هست چرا یه بار خودتون خونشون رفتید و یه با من را خونشون بردید حالا هم میگید سن اش زیاده است. گاهی هم با بعضی از بهانه ها و حرف های الکی می خواهند از این قضیه دلسردم بکنند. راست اش خودم هم گیج شدم نه می تونم این قضیه را از فکرام بیرون کنم چون یه جورایی در مقابل دلایل خانواده ام احساس آدم بی خود بودن می کنم. و نه می تونم سفت و سخت جلو شون بایستم. خواهش می کنم در این مورد من را راهنمایی کنید چون فکر می کنم حتما حر فهای شما می تونه این گره را برام باز بکنه ممنون
- [سایر] ا عرض سلام و خسته نباشید خدمت حاج آقامرادی 1-من دختری 21 ساله دانشجوی رشته کامپیوتر از شیراز هستم. 2-خواستگاری دارم 27 ساله از ...(یکی از شهرستانهای استان ...) که عموی دوستم میشه خانواده دار هستند و پسر خوبی به نظر میرسه دیپلم داره و شغلش هم آزاد هست 3-مراحل خواستگاری 3 جلسه طول کشید ودر 2 جلسه اخر با هم صحبت کردیم 4-اما حاج آقا من نمیتونم راجع بهش نظر قطعی بدم نه میتونم جواب مثبت بدم نه منفی البته میزان رضایتم بیشتر از نارضایتیم هست 5-تا یکی دو هفته دیگه باید جواب نهایی رو بدم 6-حاج آقا من همیشه دوست داشتم کسی که منو میخواد اگر یکبار بهش نه گفتم ول نکنه بره دلم میخواد بدونم چقدر براش ارزش دارم؟حاضر هست یکبار دیگه ازم خواستگاری کنه یا نه؟حالا هم قصدم اینه که به ایشون جواب منفی بدم ببینم مجددا ازم خواستگاری میکنه یا نه ؟ برای چیزی که میخواد تلاش میکنه یا نه ؟اصلا واقعا منو میخواد یا فقط اومده که یه زنی گرفته باشه؟ و اگه من نشدم عیب نداره یکی دیگه؟ 7- حالا سوالم از شما اینه که به نظرتون اینجور امتحان کردن درسته یا نه ؟ با توجه به این که اونا مال یه شهر دیگه هستن و باید خیلی سفت و سخت امتحان شن.به قول حافظ شیراز که میگه: در خلوص منت ار هست شکی تجربه کن کس عیار زر خالص نشناسد چو محک حاج آقا یه تفال به حافظ زدم همین غزل که یه بیتشو واستون نوشتم اومد البته میدونم آدم آیندشو دسته فال نمیده ولی خوب فال آدمو یه دل تر میکنه گاهی میگم اگر برگشت که جواب مثبت رو بهش میدم ولی اگر برنگشت چیزی از دست نخواهم داد بازم موقعیت های خوب یا شاید بهتر برام میادتازه اگر واقعا قسمتم با ایشون باشه هیچ چیز جلوی این ازدواجو نمیتونه بگیره و اون دوباره میاد من خیلی به قسمت تو ازدواج اعتقاد دارم 8-حاج آقا واقعا نمیدونم چیکار کنم راهنماییم کنید و اگر جایی دارم اشتباه میکنم بهم بگید درک میکنم که سرتون خیلی شلوغه باور کنید من سعی کردم همیشه تو سایت جستجو کنم و کمتر مزاحم وقت شما بشم و جواب سوالاتم رو هم با جستجو کردن میگیرم ولی لطفا اینو جواب بدید اگر قابل جواب دادن هم نیست حداقل یه جواب بدید که من بفهمم درست تو سایت عضو شدم لطفا اگر جواب دادید شهر محل سکونت آقا پسر رو نقطه چین کنید وقتتون رو خیلی گرفتم شرمنده- سایت فوق العاده ای دارید من که هر وقت میرم تو سایت زودتر از یکی دو ساعت نمیتونم بیرون بیام از بس که جالب و خوب هست-سپاسگذارم موفق باشید
- [سایر] سلام.فاطمه هستم.17 ساله،شمال تهران سکونت دارم.در خانواده سطح بالایی به دنیا اومدم.مذهبی هستم.پدر و مادرم وقتی ده ساله بودم جدا شدن. ازدواجشوناشتباه بود حتی من خودم مشوق مادرم برای جدایی بودم. ولی من هیچ وقت دعوایی ندیدم و اونطوری نیستم که تو روحیم تاثیر وحشتناک گذاشته باشه و به کمک قران و خدا تا حالا زندگی خیلی خوبی داشتم. با مادرم زندگی میکنم. سوم راهنمایی بودم که بخاطر زمینه های قبلی به سمت حفظ یکساله قران رو آوردم. و از طریق قانونی که برای حفاظ وجود داره قادر به اخذ مدرک لیسانس شدم. دو زبان عربی و انگلیسیم کامله. درسم خوب بوده از ابتدا ولی از اول دبیرستان مدرسه نرفتم و برای حفظ قران و ... اقدام کردم و خداروشکر راضیم. بخاطر حضور فعالم در جامعه و شرایط مناسبم و همچنین زیبایی ظاهریم خیلی خواستگار داشتم و دارم. تا حالا با خواستگارای زیادی حرف زدم و ازاونایی نبودم که عیب رو کسی بذارم ، با اینکه خودم خوشگلم شرایط ظاهری طرف مقابل باعث ندید گرفتن خوبی هاش نشده هیچ وقت. ولی به هر حال تا حالا به کسی نتونستم جواب مثبت بدم. قبل از عید با یه نفر اشنا شدم که چند جلسه ای خواستگاری اومدن ولی به خاطر اینکه مادرم خیلی تو زحمت می افتادن و با موافقت اونا چند جلسه ای با حضور خانواده های طرفین بیرون رفتیم. ولی جداگانه هنوز صحبت نکردیم. این اقا پسر سه سال از بنده بزرگترن، 2 تا خواهر و 1 برادر ناتنی از مادرشون دارن که باهاشون ارتباط خوبی دارن. فرزند اخر هستن و با مادرشون حدود 45 سال تفاوت سنی دارن. ایشون هم با مادرشون دوتایی زندگی میکنن. مادرشون همسر دوم پدرشون بوده و در حالی ازدواج کرده بوده که شوهر اولشون فوت کرده بوده و سه تا بچه داشته و اطلاعی از وجود همسر اولشون نداشته. بعد از اینکه اطلاع پیدا کرده، جدا شده. و این اقا پسر هم فرزنده خدا داد بوده. اقا پسر تا حالا ارتباطی با پدرشون نداشته ولی با مادرشون خیلی رابطه قوی داره . دانشجوعه و کامپیوتر میخونه ، وضع مالی خوبی دارن، خونه و ماشین داره ولی هنوز شغل ثابت نداره. البته اینا چندان برا من مهم نیست. مهم این چند تا سوالیع که دارم و خواهش میکنم یه جواب خدا پسندانه بهم بدین :) 1_ مادر اقا پسر گفتن که نمیخوان با پسرو عروسشون زندگی کنن همونطور که با پسر اولشون زندگی نکردن. ولی الان من احساس میکنم که پسر خیلی به مادرشون وابسطه هستن. اگر که حالا به اختمال چند درصد اقا پسر خواستن با ایشون زندگی کنن با وجود اینکه همه شرایط از نظر ما و خانواده ها مناسبه ، شباهت های زیاد داریم روحیاتمون خیلی با هم میخونه و علاقه هم بینمون وجود داره ایا درسته بخاطر این مورد رد کنم ؟ 2_ من از نظر صحبت کردن خیلی از ایشون سطحم بالاتره بخاطر تعاملات اجتماعی زیادی که داشتم ، ایشون به نسبت من خجالتی و از نظر قدرت کلمات ضعیف تر هستن. این تو زندگی درست میشه؟ 3_احتمالا از نظر مالی مستقل نیستن ولی خانوادشون کاملا تا اطلاع ثانوی و اتمام تحصیلشون تامینشون میکنن. مشکلی وجود نداره؟
- [سایر] سلام، لطفا سوالمو خصوصی جواب بدید. دو سال پیش با یه خانم متدین و باحجاب تو دانشگاه آشنا شدم از همونجا احساس خاصی نسبت بهش داشتم اما به احساسم اعتنا نکردم. تو این مدت سعی کردم تا حد امکان ازش دوری کنم. دلیلشم شرایط ایشون از لحاظ سنی که 4 سال از من بزرگتره (یعنی الان 27 سال داره) و نامزدش که فوت کردن، بود. چون با مخالفت خانواده روبرو میشدم تلاش کردم نبینمش. چند بار موفق شدم اما هر بار یه جوری دوباره رابطمون شروع میشد. تو مدت یک سال نیم، چهار یا پنج بار دیدمش و رابطمون نزدیک به صفر بود. بعضی وقتا خیلی کم، از طریق وبلاگهامون با هم حرف میزدیم. تا اینکه حدود ده ماه پیش، از مهر ماه که ترم جدید شروع شد تقریبا هر هفته میدیدمش و در حد یه سلام و علیک باهاش حرف میزدم. سعی میکردم احساسم رو ازش پنهان کنم و علاقم رو نسبت بهش ابراز نکنم اما کم کم از حرفا و رفتارهای همدیگه چیز هایی فهمیدیم!! یکی دو ماه همینجوری بود تا بالاخره هر دو مطمئن شدیم به هم علاقه داریمو حرفی که نباید گفته میشد، گفته شد. نزدیک دو ماه بعد این خانم بهم گفت که بعد از فوت نامزدش ازدواج کرده و بعد یه مدت متارکه کرده، اونجا ارتباطمون دوباره قطع شد. تا قبل از اون مادرم میدنست به یکی تو دانشگاه علاقه دارم و بعضی وقتا میرم دیدنش اما بیشتر از این چیزی نمیدونست. وقتی شرایط این خانمو به مادرم گفتم، باهام مخالفت کرد. نزدیک یه ماه بعد که از مادرم خواستم یه بار دیگه این خانمو ببینم قبول کرد و گفت میخواد ببینتش. قرار شد که مادرم از دور این خانمو ببینه. بعد اون ملاقات این خانم رو ندیدم و ارتباطی باهاش نداشتم تا اوایل تابستون که به مادرم گفتم میخوام برم ببینمش و مادرم به خواهرم پیشنهاد داد که اونم بیاد این خانم رو ببینه،جوری که متوجه نشه. مثل خانوادم نگران آیندم هستم. شش ماه میگذره و خانواده ام انتظار دارن فراموشش کنم و با یکی دیگه ازدواج کنم ولی نمیتونم فراموشش کنم. تازگیا خیلی کم از طریق وبلاگهامون با هم صحبت میکردیم که باز اونم منتفی شد. یعنی نباید به خانمی با این شرایط علاقه داشت؟ مهم ترین مسئله برای من تدین و بعد از اون چیزایی مثل اخلاق، رفتار، حجاب و … است که فک میکنم این خانم داره.از طرفی نظر خانوادمم برام مهمه، نمیخوام اشتباه کنم. نمی گم این خانم همه چی تمومه اما واقعا علاقه داشتن به یه اینچنین خانمی کار اشتباهیه؟ به نظر شما من باید چیکار کنم؟ با شرایطی که من دارم کار درست چیه؟ لطفا نظرتون رو در این مورد بفرمایید و من رو راهنمایی کنید.
مسئله مرتبط یافت نشد