مشاهده
دریافتن چیزی با چشم را دیدن (رؤیت؛ مشاهده) گویند. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، نکاح و شهادات سخن گفتهاند.
این آب در صورتی که علائم منی [1] را نداشته باشد پاک است، و در اصطلاح فقهی به آن مذی گفته می شود. [2]
[1] برای اطلاع از علائم منی به پاسخ سؤال 781 (سایت: 838) مراجعه نمایید. [2] رطوبتهایی که از انسان خارج میشود غیر از بول و منی بر چند قسم است: اوّل: آبی که گاه بعد از بول بیرون میآید و کمی سفید و چسبنده است و به آن (وَدی) میگویند. دوّم: آبی که هنگام ملاعبه و بازی کردن با همسر بیرون میآید و به آن (مَذی) میگویند. سوّم: آبی که گاه بعد از منی بیرون میآید و به آن (وذی) گویند، همه این آبها در صورتی که مجری آلوده به بول و منی نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمیکند. توضیح المسائل مراجع، ج1، ص63.