رجوع افراد غیر متخصص به افراد متخصص یک امر عقلانی و مورد تأیید همه ی جوامع بشری است. زیرا یک فرد نمی تواند در همه ی زمینه ها متخصص شود بنابراین در زمینه ای که خود تخصصی ندارد به متخصص رجوع می کند. تقلید اعلم در اصطلاح فقه یعنی افرادی که تخصص در مسائل فقهی ندارند، به مجتهدی که تخصص کامل در علم فقه دارد و از سایر مجتهدین علمش بیشتر است(اعلم است) رجوع کرده و وظایف شرعی خود بر طبق فتوای (نظریه تخصصی) او انجام می دهند. برای شناخت مجتهد اعلم (دانشمند ترین متخصص در فقه) سه راه تعیین شده است تا مردم به راحتی بتوانند از یکی از این راه ها مرجع تقلید مورد اطمینان خود را بشناسند و انتخاب کنند: اول: آن که خود انسان یقین کند، مثل آن که از اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم را بشناسد. دوّم: آن که دو نفر عالمِ عادل که میتوانند مجتهد و اعلم را تشخیص دهند مجتهد بودن یا اعلم بودن کسی را تصدیق کنند، به شرط آن که دو نفر عالمِ عادلِ دیگر با گفته آنان مخالفت ننمایند. سوم: آن که عدّهای از اهل علم که میتوانند مجتهد و اعلم را تشخیص دهند، و از گفته آنان اطمینان پیدا میشود مجتهد بودن یا اعلم بودن کسی را تصدیق کنند.[1] لازم به تذکر است که خوشبختانه در این زمان گروهی از اساتید و مجتهدین حوزه علمیه قم چندین نفر از افراد با صلاحیت لازم را بعنوان مرجع تقلید معرفی کرده اند این افراد به ترتیب حروف الفبا عبارتند از : 1 آیت الله العظمی محمد تقی بهجت 2 آیت الله العظمی سید کاظم حائری 3 آیت الله العظمی سید علی خامنه‌ای 4 آیت الله العظمی سید علی سیستانی 5 آیت الله العظمی سید موسی شبیری زنجانی 6 آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی 7-آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی 8-آیت الله العظمی حسین وحید خراسانی هر شخص مسلمانی هر یک از این افراد را بعنوان مرجع تقلید خود انتخاب کند و اعمال خود را بر طبق توضیح المسائل او انجام دهد مطمئنا به وظیفه شرعی خود عمل کرده است.[2] [1] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 15؛ بدیهی است که مراد از اهل علم در این عبارات، عالم به علوم اسلامی است. [2] . اقتباس از سؤال 1657 (سایت: 1820).
