زنده
حیات مقابل ممات است. از آن به مناسبت در بسیاری از ابواب فقه نظیر طهارت، حج، وصیت، نکاح، استیلاد، اطعمه و اشربه، ارث و دیات سخن رفته است.
تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد ، دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید .
عنوان مسئله:
تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد ، دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید .
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- نذر کردهام تا هر زمان که زنده باشم بعد از نمازهای یومیهام دو رکعت نماز به نام امام زمان علیهالسلام بخوانم آیا در ایامی که به علت عذر شرعی نمیتوانم نماز یومیه بخوانم باید قضای نماز نذری که در این ایام نتوانستهام بخوانم بجا بیاورم؟
- اینجانب طلبه حوزه علمیه قائمیه میباشم صبح که برای نماز صبح بیدار میشوم و وضوء میگیرم با همین وضوء نماز ظهر و عصر را میخوانم، و چیزهائی که باطل کننده وضو است برایم پیش نمیآید، اوّلاً بیان کنید نیت وضو به چه نحوی است؟ ثانیاً آیا میتوان با این وضو نمازهای واجب و قضا و مستحبی خواند؟ ثالثاً از مسجدی وضو گرفتن و در مسجدی دیگر نماز خواندن چه حکمی دارد؟
- پیوند قسمتی از بدن مرده به انسان زنده از لحاظ طهارت و نجاست چه حکمی دارد؟
- مریضی که سکته کرده و مدتی بستری بوده و فاقد حسّ حرکت و شعور است آیا نماز از او ساقط است یا خیر؟ و بعد از او ورثه باید نمازهای او را قضا کنند یا ضرورتی ندارد؟
- با توجه به اینکه برخی از فقهای بزرگوار، حجر اسماعیل را جزء کعبه میدانند، خواندن نمازهای واجب داخل حجر چه حکمی دارد؟
- با توجه به اینکه برخی از فقهای بزرگوار، حجر اسماعیل را جزء کعبه میدانند، خواندن نمازهای واجب داخل حجر چه حکمی دارد؟
- آیا در وقت اختصاصی نماز ظهر یا مغرب یا غیره می‌شود نماز مستحبی بخوانیم یا خیر؟
- بیمارانی که به مدّت مثلاً یک روز یا هر چند روز به حالت بیهوش هستند، و در اثر بیماری به حالت اغماء روند یا طی عمل جراحی توسط پزشک بیهوش شوند و نتوانند نماز بخوانند آیا نمازهای این مدّت را باید قضا کنند؟
- آیا شخصی که قضای نمازهای مادرش را به جا می‌آورد باید ایّامی که نماز بر او واجب نبوده است (مثل ایّام عادت و...) از قضای روزهای سال کم کند یا اینکه باید تمام سال را برای او قضا نماید، با توجه به اینکه این شخص نمیداند مادرش در سال چند روز دارای عذر شرعی بوده است؟
- آیا می‌شود نماز ظهر و عصر را به عنوان امام جماعت دوبار خواند؟ اگرچه به نیت نماز قضا هم نباشد؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] خواندن و بجا آوردن نماز قضا یا نماز مستحبی از سوی شخص در هنگام خواندن خطبه های نماز جمعه توسط امام جمعه چه حکمی دارد؟ آیا دارای ایراد می باشد؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر زنی اجیر شود تا نمازهای قضا شده میّت مرد را بخواند، نمازهای صبح و مغرب و عشا را بلند بخواند یا آهسته؟ و اگر مردی برای خواندن نماز میّت زن اجیر شود، چگونه بخواند؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا رعایت ترتیب، در خواندن نمازهای قضا لازم است یا خیر؟ مثلاً اگر اول، تمام نمازهای صبح و بعد تمام نمازهای ظهر و بعد تمام نمازهای عصر را که قضا شده، بخواند و یا این نوع ترتیب را هم رعایت نکند، نمازهای خوانده شده، صحیح است یا خیر؟
- [آیت الله بهجت] با وضویی که برای نماز قضا گرفته شده، می توان نماز دیگری مثل نماز واجب بخوانیم؟
- [آیت الله بهجت] کیفیت خواندن نماز قضا و روزه قضا برای جاهل به جنابت چگونه است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که مدّتی نماز قضا دارد، آیا می تواند با هر نماز واجب ادای خود یک یا دو نماز قضا هم بخواند، یا باید نمازهای قضای خود را پشت سر هم بخواند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شرکت در نماز جماعت اهل سنّت و خواندن نمازهای یومیّه با آنها، آیا کفایت از نماز واجب می کند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا خواندن نماز قضا با تیمم صحیح است؟
- [آیت الله سبحانی] آیا برای خواندن نماز قضا ترتیب شرط است؟
- [آیت الله بروجردی] شخصی به خیالش نماز نخوانده وضو گرفت به قصد همان نماز وجوباً، بعد معلوم شد نماز خوانده و نماز قضا هم بر ذمّه ندارد، آیا این وضو رافع حدث هست که هر چیزی که شرطش طهارت است با این وضو به جا آورد یانه؟ و هم چنین هرگاه شخص نماز قضا بر ذمّه دارد ولی قصد ندارد آن را بخواند و پیش از وقت نماز یومیّه میخواهد وضو بگیرد به قصد خواندن نماز قضا؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که نماز قضا دارد می تواند نماز مستحبی بخواند .
- کسی که ایستاده نماز می خواند ، اگر موقع خواندن نماز احتیاط از ایستادن عاجز شود ، باید مثل کسی که نماز را نشسته می خواند و حکم آن در مسالة پیش گفته شد ، نماز احتیاط را بجا آورد .
- بر گرداندن نیت از نماز قضا به نماز ادا و از نماز مستحب به نماز واجب جایز نیست .
- کسی که نماز قضا از همین روز یا روزهای پیش دارد می تواند قبل از خواندن نمازی که قضا شده نماز ادائی را بخواند و لازم نیست نماز قضا را جلو بیندازد .
- اگر در بین نماز از ایستادن عاجز شود ، باید بنشیند و اگر از نشستن هم عاجز شود باید بخوابد ، ولی تا بدنش آرام نگرفته باید چیزی نخواند .
- اگر فراموش کند که مسافر است و نماز را تمام بخواند ، چنانچه در وقت یادش بیاید ، باید شکسته بجا آورد و اگر بعد از وقت یادش بیاید ،قضاهای آن نماز بر او واجب نیست .
- کسی که نماز قضا دارد ، باید در خواندن آن کوتاهی نکند ولی واجب نیست فوراً آن را بجا آورد .
- اگر خواندن نماز آیات را بقدری تاخیر بیندازد که آفتاب یا ماه شروع به باز شدن کند ، بنابر احتیاط واجب باید نیت ادا و قضا نکند ولی اگر بعد از باز شدن تمام آن ، نماز بخواند باید نیت قضا نماید .
- اگر نذر کند نماز واجب خود را در جائی بخواند که به خودی خود ثواب نماز در آنجا زیاد نیست مثلاً نذر کند نماز را در اتاق بخواند، چنانچه نماز خواندن در آنجا از جهتی بهتر باشد مثلاً به واسطة اینکه خلوت است انسان حضور قلب پیدا می کند ، صحیح است.
- نمازهای یومیه که زن در حای حیض نخوانده ، قضا ندارد ، ولی روزه های واجب را باید قضا نماید .
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مظاهری] تا انسان زنده است گرچه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد، دیگری نمیتواند نمازهای او را قضا نماید.
- [آیت الله بروجردی] تا انسان زنده است، اگر چه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد، دیگری نمیتواند نمازهای او را قضا نماید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] تا انسان زنده است اگرچه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد، دیگری نمی تواند به عنوان نائب نمازهای او را قضا کند.
- [امام خمینی] تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز قضاهای خود عاجز باشد، دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] تا انسان زنده است، اگر چه از خواندن نماز قضای خود عاجز باشد، دیگری نمیتواند نمازهای او را قضا نماید.
- [آیت الله اردبیلی] تا انسان زنده است، اگرچه از خواندن نمازهای قضای خود عاجز باشد، دیگری نمیتواند نمازهای او را قضا کند.
- [آیت الله وحید خراسانی] تا انسان زنده است اگر چه از قضای نمازهای خود عاجز باشد دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید
- [آیت الله سیستانی] تا انسان زنده است اگر چه از قضای نمازهای خود عاجز باشد ، دیگری نمیتواند نمازهای او را قضا نماید .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] تا انسان زنده است اگرچه از قضای نمازهای خود عاجز باشد؛ دیگری نمی تواند نمازهای او را قضا نماید.