کیفیت خواندن نماز قضا و روزه قضا برای جاهل به جنابت چگونه است؟

نماز قَضا (در مقابل نماز اَدا) هر نمازی که خارج از وقتِ تعیین‌شده‌اش خوانده شود. از آنجا که نمازها به واجب و مستحب تقسیم می‌شوند، قضای آنها نیز بر این دو قسم است. در برخی موارد، قضای نماز، مثل زن حائض و فرد نابالغ از گردن انسان ساقط می‌شود. پس از وفات فرد مکلّف، شخصی دیگری می‌تواند عهده‌دار قضای نماز آن فرد شود.

جِنابَت (در عربی جَنابَة) اصطلاحی فقهی است که به حالتِ ناشی از انزال مَنی یا رابطه جنسیِ منجر به دخول اشاره دارد. فردی که در این حالت قرار دارد را جُنُب می‌نامند. انجام برخی عبادات و اعمال مثل نماز، روزه، حج و توقف در مسجد بر فرد جنب حرام است. خروج از حالت جنابت، مشروط به انجام غسل جنابت است.

روزه (به عربی: صوم) از اعمال مهم عبادی دین اسلام و به این معناست که فرد مکلّف برای انجام فرمان خدا از اذان صبح تا اذان مغرب از برخی کارها از جمله خوردن و آشامیدن خودداری کند. روزه از فروع دین اسلام است و در سایر ادیان نیز صورت‌هایی از آن واجب بوده است.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

به کسی که نسبت به یک مطلبی علم و آگاهی نداشته باشد جاهل می گویند و از آنجا که علم از شرایط عمومی تکلیف است؛ جاهل در ادبیات دینی تعریف خاصی پیدا میکند.

انجام عمل بعد از سپری شدن وقت مخصوص آن را قضا گویند.

جِنابَت (در عربی جَنابَة) اصطلاحی فقهی است که به حالتِ ناشی از انزال مَنی یا رابطه جنسیِ منجر به دخول اشاره دارد. فردی که در این حالت قرار دارد را جُنُب می‌نامند. انجام برخی عبادات و اعمال مثل نماز، روزه، حج و توقف در مسجد بر فرد جنب حرام است. خروج از حالت جنابت، مشروط به انجام غسل جنابت است.

روزه (به عربی: صوم) از اعمال مهم عبادی دین اسلام و به این معناست که فرد مکلّف برای انجام فرمان خدا از اذان صبح تا اذان مغرب از برخی کارها از جمله خوردن و آشامیدن خودداری کند. روزه از فروع دین اسلام است و در سایر ادیان نیز صورت‌هایی از آن واجب بوده است.

ــ جهل‌، واژه‌ای‌ در قرآن‌ و حدیث‌، که مخالف‌ علم‌ می ‌باشد. ـــ جهل یعنی عدم آگاهی و علم.

انجام عمل بعد از سپری شدن وقت مخصوص آن را قضا گویند.