زنده
حیات مقابل ممات است. از آن به مناسبت در بسیاری از ابواب فقه نظیر طهارت، حج، وصیت، نکاح، استیلاد، اطعمه و اشربه، ارث و دیات سخن رفته است.
تا انسان زنده است، اگر چه از خواندن نماز قضای خود عاجز باشد، دیگری نمیتواند نمازهای او را قضا نماید.