پیشانی
پیشانی به قسمت فوقانی چهره، حدّ فاصل رستنگاه مو و ابرو گفته می شوداز آن در بابهای طهارت، صلات و حج سخن رفته است.
.سجده باید در حال آرام بودن بدن, نیز آرام بودن محلّ پیشانی در سجود باشد; وگرنه سجده باطل است. نمازگزاردن و سجده کردن روی تشک فنری یا پر و مانند آن، که پس از نهادن پیشانی مقداری پایین میرود و آرام میشود, اشکال ندارد.
عنوان مسئله:
.سجده باید در حال آرام بودن بدن, نیز آرام بودن محلّ پیشانی در سجود باشد; وگرنه سجده باطل است. نمازگزاردن و سجده کردن روی تشک فنری یا پر و مانند آن، که پس از نهادن پیشانی مقداری پایین میرود و آرام میشود, اشکال ندارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
- .محل سجده باید آرام باشد, هرچند پس از گذاردن پیشانی بر آن, مقداری ناآرام باشد؛ ولی بعد از چند لحظه آرام میشود؛ مانند خاک سستی که با گذاردن پیشانی روی آن ناآرام شده؛ ولی بعداً آرام میشود. البته ذکر سجده باید کاملاً در حال آرامش محلّ سجده باشد.
- .مدار رکن بودن سجده، نهادن پیشانی بر زمین است، به گونهای که با ترک عمدی آن در یک سجود, یا ترک سهوی آن در دو سجود, نماز باطل میشود, هرچند اعضای ششگانه دیگر در هر دو سجده بر زمین نهاده شده باشند, چنانکه اگر پیشانی بر زمین نهاده شده باشد, ولی اعضای دیگر سهواً بر زمین نهاده نشده باشند, نماز باطل نمیشود.
- .واجب است بدن درحالت سجده آرام باشد، به گونهای که ذکر واجب آن، با آرامش بدن انجام شود و بنا بر احتیاط واجب برای ذکر مستحب سجود که به قصد خصوصیت سجده گفته میشود, باید بدن آرام باشد.
- .ذکر سجده باید پس از گذاشتن پیشانی به زمین و آرام شدن بدن انجام شود; اگر عمداً پیش از گذاشتن پیشانی به زمین ذکر بگوید, یا قبل از تمام شدن ذکر، سر از زمین بردارد و بقیه ذکر را در حالت برداشتن پیشانی از زمین بگوید, نماز باطل است؛ ولی سهواً نماز باطل نمیشود و اگر در حال سجود, یادش بیاید که مقداری از ذکر، پیش از رسیدن پیشانی به زمین بوده است, باید دوباره بگوید.
- .باید بین پیشانی و آنچه بر آن سجده میکند, مانعی برای رسیدن پیشانی به محلّ سجده نباشد. اگر مانعی در پیشانی مانند مو یا در جای سجده بود, مثلاً مهری که بر آن سجده میشود چرکین باشد، به صورتی که جرم روی آن قرار گرفته باشد, نه آنکه فقط رنگ آن عوض شده باشد، سجده باطل است.
- .محل سجده, یعنی جایی که پیشانی بر آن نهاده میشود, باید پاک باشد، اگر چیزی که سجده بر آن صحیح است؛ مثلاً مّهر، روی فرش نجس باشد یا یک طرف آن نجس باشد و طرف پاک آن, محل سجده باشد، اشکال ندارد.
- .اگر به قصد سجده، پیشانی را بر زمین نهاده و بدون اختیار، پیشانی از زمین بلند شد و بدون اختیار دوباره به زمین گذارده شد، همگی یک سجده محسوب میشود و با انجام دادن سجده دوم به وظیفه سجود عمل میشود و اگر این وضع برای سجده دوم پیش آمد، وظیفه سجود به طور کامل انجام شده است و اگر بدون اختیار از زمین بلند شد, لیکن حفظ آن ممکن بود، درصورتی که در سجده اوّل باشد, باید سجده دوم را انجام دهد و اگر در سجده دوم باشد, نباید به سجده برود. ترک ذکر سجده, در صورتی که بلند شدن سر از زمین، بدون اختیار باشد, اشکال ندارد.
- .عفو از خون زخم و جراحت مخصوص جای زخم و جراحت است, بنابراین اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد , به رطوبتِ آلوده زخم نجس شود , نماز عمدی با آن , باطل است؛ ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که نزدیک محلّ زخم اند, به رطوبت آن آلوده شوند , نماز با آن اشکال ندارد.
- .کسی که نمیتواند برای سجده خم شود و پیشانی را روی زمین بگذارد, باید پس از نشستن، سر را به اندازهای که میتواند، به نیّت سجده پایین بیاورد و به قصد سر برداشتن از سجده، بالا بیاورد و اگر حرکت دادن سر، مقدور او نبود, با باز و بسته نمودن چشمها به قصد سجده کردن اکتفا کند و در هر دو صورت, احتیاط لازم است چیزی را که پیشانی بر او گذارده میشود؛ مانند مّهر, بردارد و به پیشانی خود بگذارد و اگر سجده با اشاره سر یا چشمها ممکن نبود, در قلب نیّت کند و احتیاط لازم است که با دست و مانند آن، برای سجده و سر برداشتن از آن اشاره شود.
- .کسی که میدانست بدن یا لباس یا محلّ سجده او متنجّس است و اکنون شک دارد که آن را پاک کرده است یا نه و با همان وضع نماز بخواند و پس از نماز بفهمد که متنجّس بوده, نماز او باطل است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [امام خمینی] اگر روی چیزی که بدن روی آن آرام نمی گیرد سجده کند باطل است. ولی روی تشک پر یا چیز دیگری که بعد از سر گذاشتن و مقداری پایین رفتن آرام می گیرد سجده کند، اشکال ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر روی تشک پر یا چیز دیگری که بدن روی آن آرام نمی گیرد سجده کند، باطل است. ولی چنان چه بعد از سر گذاشتن و مقداری پایین رفتن بدن آرام بگیرد اشکال ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر روی چیزی که بدن روی آن آرام نمی گیرد سجده کند ، باطل است ولی روی تشک پر یا چیز دیگری که بعد از سر گذاشتن و مقداری پائین رفتن آرام می گیرد ، سجده کند ، اشکال ندارد .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر روی چیزی که بدن روی آن آرام نمی گیرد سجده کند باطل است ولی روی تشک پر یا چیز دیگری که بعد از سر گذاشتن و مقداری پائین رفتن آرام می گیرد سجده کند اشکال ندارد.
- [آیت الله مظاهری] اگر روی تشک پر یا چیز دیگری که بعد از سر گذاشتن و مقداری پایین رفتن آرام میگیرد سجده کند اشکال ندارد.
- [آیت الله بهجت] اگر روی چیزی که بدن روی آن آرام نمیگیرد سجده کند، باطل است، ولی روی تشک یا چیز دیگری که بعد از سر گذاشتن و مقداری پایین رفتن آرام میگیرد، سجده اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر روی تشک پر و مانند آن سجده کند، درصورتی که بدن روی آن آرام نگیرد باطل است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر روی تشک پر یا چیز دیگری که بدن روی آن آرام نمیگیرد سجده کند، باطل است.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر روی تشک پر و مانند آن سجده کند؛ در صورتی که بدن روی آن آرام نگیرد؛ باطل است.
- [آیت الله بروجردی] اگر روی تشک پر یا چیز دیگری که بدن روی آن آرام نمیگیرد سجده کند، باطل است.