اختیار
اختیار در چند معنا به کار رفته است:۱. مقابل جبر، ۲. در برابر اکراه، ۳. مقابل ضرورت و اضطرار، ۴. برگزیدن یکی یا بیشتر، از چند چیز. از اختیار به معنای چهارم در باب نکاح سخن رفته است.
اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود، روزه اش صحیح است.
عنوان مسئله:
اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود، روزه اش صحیح است.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- آیا خونی که بی اختیار از دماغ روزه دار از حلق پایین می رود مبطل روزه است؟ توضیح اینکه به فضای دهان وارد نمی شود؟
- به جهت بیماری لثه چند مرتبه در روز خون می آید و گاهی بدون توجه فرو می رود آیا روزه باطل می شود؟
- کسی که جنب بوده و تیمم کرده و غسل را انجام نداده، قبل از اذان به خواب می رود، آیا روزه اش صحیح است؟
- برخی دو وطن اختیار کرده اند اگر از وطنش به وطن دیگر برود چه زمانی باید به وطن دوم برسد تا روزه اش صحیح باشد؟
- برخی از افراد که فشار خون دارند باید قرص را زیر دندان بگذارند که سریعاً جذب می شود و احساس فرو رفتن در حلق را نمی کند، آیا روزه او صحیح است؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] روزه داری که خلط سینه به فضای دهانش آمده، آن را نگه می دارد تا پس از مدّت کوتاهی به بیرون دهان بریزد. امّا ناگهان بدون اختیار آن را فرو می دهد، آیا روزه اش صحیح است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آیا فرو بردن خلط گلو باعث بطلان روزه می شود؟
- [آیت الله بهجت] اگر در هنگام روزه چیزی سهوا از گلو پایین رود، آیا روزه باطل است؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] کسی که در روزه ماه رمضان بطور مداوم آروغ می زند اگر آبی در دهانش بیاید یا نیاید حکم روزه اش چیست و غیر ماه رمضان هم این حالت برای فرد هست؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر شخصی در حال روزه از گلویش خون جاری گردد وظیفهاش چیست؟ (به علّت خشک شدن گلو مقداری وارد دهان گردد و مقداری هم فرو رود به داخل معده)
- [آیت الله اردبیلی] در ماه رمضان و هنگام روزه گرفتن اغلب دچار حساسیت فصلی میشوم و دچار آب ریزش بینی و خلط گلو. آیا فرو بردن خلط گلو و بالا کشیدن آب بینی مبطل روزه است؟ با توجه به این که در بعضی مکانها امکان تمیز کردن یا بیرون ریختن خلط وجود ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] در ماه رمضان و هنگام روزه گرفتن اغلب دچار حساسیت فصلی میشوم و دچار آب ریزش بینی و خلط گلو. آیا فرو بردن خلط گلو و بالا کشیدن آب بینی مبطل روزه است؟ با توجه به این که در بعضی مکانها امکان تمیز کردن یا بیرون ریختن خلط وجود ندارد.
- [آیت الله مظاهری] کسی که در ماه رمضان سرما خورده و مرتباً گلویش چرک میکند، آیا فرو دادن چرک گلو برای او مبطل روزه است؟ در حالی که اگر مدام بخواهد آب دهان خود را خارج کند، مشکل است.
- [سایر] در هنگام نماز یا در کلاس در دهان روزه دار اخلاط سر و سینه جمع شده است اگر فرو دهد که روزه اش است و اگر بخواهد بیرون بریزد باید نماز را قطع کند، وظیفه چیست؟
- [آیت الله بهجت] اگر بین نماز در دهان روزه دار اخلاط سر و سینه جمع شود، به صورتی که اگر فرو دهد، روزه اش باطل می شود و اگر بخواهد بریزد، باید نماز را قطع کند. وظیفه اش چیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر روزه دار آروغ بزند و چیزی در دهانش بیاید، چنانچه عمداً آن را فرو ببرد، روزه اش باطل است. و باید قضای آن را بگیرد و کفّاره هم بر او واجب می شود.
- اگر یقین داشته باشد که به واسطه آروغ زدن، چیزی از گلو بیرون می آید، نباید عمداً آروغ بزند ولی اگر یقین نداشته باشد، اشکال ندارد.
- اگر مگس در گلوی روزه دار برود، چنانچه به قدری پایین رود که به فرو بردن آن خوردن نمی گویند لازم نیست آن را بیرون آورد و روزه او صحیح است. و اگر به این مقدار پائین نرود باید آن را بیرون آورد و چنانچه فرو برد روزه اش باطل می شود و باید کفّاره هم بدهد.
- زمین خاکی که آب روی آن جاری نمی شود یا فرو نمی رود، اگر نجس شود با آب قلیل پاک نمی گردد ولی اگر با پارچه پاکی آب را جمع کند، دوباره آب بریزد پاک می شود. ولی زمینی که روی آن شن یا ریگ باشد، چون آبی که روی آن می ریزند از آن جدا شده و در شن و ریگ فرو می رود، با آب قلیل پاک می شود، اما زیر ریگها نجس می ماند.
- اگر قصد فرو بردن سر در آب نداشته ولی اتفاقاً تمام سر زیر آب رفته، روزه اش صحیح است. ولی اگر قصد آن را داشته گرچه تمام سر هم زیر آب فرو نرود، روزه اش باطل می شود.
- اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند، یا بی اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد، روزه اش باطل نمی شود. و چنانچه ممکن است باید آن را بیرون آورد. 6. فرو بردن سر در آب
- اگر فراموش کند که روزه است و به نیت غسل سر را در آب فرو برد، روزه و غسل او صحیح است.
- در غسل ارتماسی هرگاه مقداری از بدن بیرون باشد و نیّت غسل ارتماسی کند و در آب فرو رود غسل او صحیح است و اگر همه بدن زیر آب باشد و بعد از نیّت غسل، بدن را حرکت دهد غسل او اشکال دارد.
- اگر بداند که روزه است و عمداً برای غسل سر را در آب فرو برد، چنانچه روزه او مثل روزه رمضان واجب معین باشد، بنابر احتیاط واجب باید دوباره غسل کند و روزه را هم قضا نماید و اگر روزه مستحب، یا روزه واجبی باشد که مثل روزه کفّاره، وقت معینی ندارد، غسل صحیح و روزه باطل می باشد مگر در قضاء ماه رمضان آن هم بعدازظهر در این صورت روزه و غسل هر دو باطل می شود. 7. باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح
- در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است و کفّاره واجب نیست: اول: آن که روزه دار در روز ماه رمضان عمداً قی کند. دوم : آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در مسأله1278 گفته شد، تا اذان صبح از خواب دوم بیدار نشود. سوم: عملی که روزه را باطل می کند، به جا نیاورد. ولی نیّت روزه نکند، یا ریا کند، یا قصد کند که روزه نباشد. چهارم : آن که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک روز یا چند روز روزه بگیرد. پنجم: آن که در ماه رمضان بدون اینکه تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل می کند، انجام دهد. بعد معلوم شود صبح بوده. و نیز اگر بعداز تحقیق با گمان به این که صبح شده، کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده قضای آن روز بر اوواجب است، ولی اگر بعد از تحقیق یقین کند که صبح نشده و چیزی بخورد و بعد معلوم شود صبح بوده قضا واجب نیست، و امّا اگر بعد از تحقیق گمان کند که صبح نشده و یا شک کند که صبح شده یا نه و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، قضای آن روز واجب است. ششم: آن کسی که مورد اعتماد و اطمینان نیست، بگوید صبح نشده و انسان به گفته او کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است. هفتم: آن که کسی بگوید صبح شده و انسان به گفته او یقین نکند، یا خیال کند شوخی می کند و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است. هشتم : آن که نابینا و مانند آن به گفته کس دیگر افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده است. نهم: آن که در هوای صاف به واسطه تاریکی یقین کند که مغرب شده و افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است، ولی اگر در هوای ابری به گمان اینکه مغرب شده افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده، قضا لازم نیست. دهم : آن که برای خنک شدن، یا بی جهت مضمضه کند یعنی آب در دهان بگرداند و بی اختیار فرو رود ولی اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد، یا برای وضو مضمضه کند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مظاهری] اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد، و اگر بیاختیار فرو رود روزهاش صحیح است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد؛ ولی اگر بیاختیار فرو رود، روزهاش صحیح است.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید ، باید آن را بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود ، روزه اش صحیح است. احکام چیزهائی که روزه را باطل می کند
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر آروغ بزند و چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد و اگر بیاختیار فرو رود، روزهاش صحیح است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر اروغ بزند و چیزی در دهانش بیاید باید ان را بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود روزه اش صحیح است
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر آروغ بزند و چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد، ولی اگر بیاختیار فرو رود، روزهاش صحیح است.
- [آیت الله سیستانی] اگر آروغ بزند و چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد، و اگر بیاختیار فرو رود، روزهاش صحیح است.
- [آیت الله بروجردی] اگر آروغ بزند و چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد و اگر بیاختیار فرو رود، روزهاش صحیح است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آنرا بیرون بریزد، و اگر بی اختیار فرو رود اشکال ندارد، و احتیاط مستحب آن است که قضای آنرا نیز بجا آورد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر آروغ بزند وچیزی در دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد و اگر بیاختیار فرو رود، روزهاش صحیح است.