آب باران در مباحث فقهی به همان باران عرفی یعنی آب حاصل از ریزش باران گفته میشود و احکام فقهی آن در باب طهارت و اطعمه و اشربه آمده است.
اب قلیل
آب قلیل، از اقسام آب در فقه شیعه است و به آبی گفته میشود که جاری و از چاه نیست و مقدار آن هم از آب کرّ کمتر است. با آب قلیل میتوان وضو گرفت و غسل کرد ولی پاک کردن اشیاء نجس با آن شرایط خاصی دارد. به گفته بسیاری از فقیهان شیعه، برخورد نجاست با آب قلیل آن را نجس میکند.
باران
باران قطرههای آب، در حال فرو چکیدن از ابر است؛ که در این مقاله نظرات دانشمندان یونانی و اسلامی درباره ماهیت و فرایند بارش باران، رابطه شبنم و باران، خواص دارویی باران و همچنین باران در قرآن و روایات و جایگاهش در فقه اشاره میشود.
جاری
آب جاری به آب روانِ جوشیده از زمین، مانند آب چشمه و قنات گفته میشود که یکی از پاککنندههای نجاسات است. از احکام این آب در باب طهارت و زکات سخن گفته شده است.
چاه
آب چاه به آب حاصل از کندن گودال عمیق اطلاق میگردد و یکی از مطهرات است. فتوای علامه حلی در عدم نجس شدن آب چاه با ملاقات اشیاء نجس دیدگاه فقهی در این زمینه را تغییر داد.
ابی
آبی صفت منسوب به شهر آبه (آوه) است و ممکن است به یکی از افراد زیر اشاره کند:
کر
رجوع کنيد به: آب كر
اب
آب، تنها مایعی که در احکام اسلامی جزو پاک کنندههای نجاست است. وضو و غسل نیز فقط با آب صحیح است، چنانکه بعضی از اشیاء متنجس نیز فقط با آب پاک میشوند.