ایستادن
مقابل نشستن و توقف کردن را ایستادن میگویند که از آن به معنای نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، نکاح و اطعمه و اشربه سخن رفته و احکام آن در دو محور بحث شده است:
اگر موقعی که تشهد می خواند یا بعد از ایستادن شک کند که دو سجده را به جا اورده یا نه و در همان موقع یکی از شکهایی که اگر بعد از تمام شدن دو سجده اتفاق بیفتد صحیح می باشد برای او پیش اید مثلا شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت چنانچه به دستور ان شک عمل کند نمازش صحیح است