عاریه
عاریه یکی از اقسام عقود است.
اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است باید ان را به صاحبش برساند و نمی تواند به عاریه دهنده بدهد
عنوان مسئله:
اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است باید ان را به صاحبش برساند و نمی تواند به عاریه دهنده بدهد
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا اگر مالی نجسی را عاریه می دهد باید عاریه دهنده را از نجاست آن مطلع نماید؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا مال غصبی یا مالی که منفعت آن برای دیگری است را می توان عاریه داد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا می توان مالی را که اجاره کرده عاریه بدهد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگرکسی با اطلاع از غصبی بودن مالی آن را عاریه بگیرد و در دست او تلف شود؛ مالک خسارت وارد شده را از چه کسی می تواند بگیرد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا برای عاریه دادن باید شرایط خاصی در فرد عاریه دهنده باشد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر عاریه دهنده و عاریه گیرنده در برگرداندن مال اختلاف نمایند حق با کدامیک می باشد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا عاریه دهنده یا عاریه گیرنده می تواند هر زمانی که اراده کردند مال را پس بگیرد یا بازگرداند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] تکلیف مال عاریه داده شده بعد از مرگ و یا دیوانه شدن عاریه دهنده چه می شود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر کسی بدون اطلاع از غصبی بودن مالی آن را عاریه بگیرد و در دست او تلف شود؛ دراین صورت مالک خسارت وارد شده را از چه کسی می تواند بگیرد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا می توان مالی که عاریه گرفته شده را به دیگری عاریه داد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر نداند مالی را که عاریه کرده غصبی است و در دست او از بین برود چنانچه صاحب مال عوض ان را از او بگیرد او هم می تواند انچه را که به صاحب مال داده از عاریه دهنده مطالبه نماید ولی اگر چیزی را که عاریه کرده طلا و نقره باشد یا عاریه دهنده با او شرط کرده باشد که اگر ان چیز از بین برود عوضش را بدهد نمی تواند عوض ان را که به صاحب مال می دهد از عاریه دهنده مطالبه نماید
- اگر مالی را که می داند غصبی است عاریه کند و از ان استفاده ای ببرد و در دست اواز بین برود مالک می تواند عوض مال و عوض استفاده ای را که عاریه کننده برده از او یا از کسی که مال را غصب کرده مطالبه کند و اگر از عاریه کننده بگیرد او نمی تواند چیزی را که به مالک می دهد از عاریه دهنده مطالبه نماید
- اگر عاریه دهنده بمیرد عاریه گیرنده وظیفه اش همان است که در مساله گذشت
- عاریه عقد جایز است و عاریه دهنده و کسی که عاریه کرده می توانند هر وقت بخواهند عاریه را به هم بزنند بنابراین عاریه دهنده می تواند انچه را که عاریه داده پس بگیرد مگر در موردی که زمینی را برای دفن میت عاریه داده باشد که بعد از دفن نمی تواند زمین را به نبش قبر میت پس بگیرد
- اگر خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد یا مالی که صاحبش را نمی شناسد به نیت او صدقه بدهد بعد از ان که صاحبش پیدا شد لازم نیست چیزی به او بدهد
- اگر چیزی را که عاریه کرده به مالک یا وکیل یا ولی او بدهد و بعد ان چیز تلف شود عاریه کننده ضامن نیست ولی اگر بدون ا جازه صاحب مال یا وکیل یا ولی او ان را به جایی ببرد اگرچه جایی باشد که صاحبش معمولا به ان جا می برده مثل ان که اسب را در اصطبلی که صاحبش برای ان درست کرده ببندد ضامن است و در صورت تلف باید عوض ان را بدهد
- اگر عاریه دهنده طوری شود که شرعا نتواند در مال خود تصرف کند مثلا دیوانه شود وظیفه عاریه کننده همان است که در مساله گذشت
- اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود چنانچه صاحبش ان چیز را در خوردن یا اشامیدن استعمال کند مانند ظرف واجب است نجس شدن ان را به او بگوید اما مثل لباس نجس شدن ان را لازم نیست بگوید اگر چه بداند صاحبش با ان نماز می خواند مگر این که صاحبش بخواهد با لباس پاک واقعی نماز بخواند که در این صورت احتیاط واجب ان است که نجس بودنش را به او اطلاع دهد
- اگر با سگ یا اسلحه غصبی حیوان را شکار کند شکار حلال است و مال خود او می شود ولی گذشته از این که گناه کرده باید اجرت اسلحه یا سگ را به صاحبش بدهد
- عاریه دادن چیز غصبی و چیزی که مال انسان است ولی منفعت ان متعلق حق یا ملک دیگری است مثل ان که ان را اجاره داده باشد در صورتی صحیح است که مالک چیز غصبی یا کسی که منفعت ملک یا متعلق حق اوست به عاریه دادن راضی باشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است، باید آن را به صاحبش برساند و نمی تواند به عاریه دهنده بدهد.
- [آیت الله مظاهری] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است باید آن را به صاحبش برساند و نمیتواند به عاریه دهنده بدهد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است ، باید آن را به صاحبش برساند و نمی تواند به عاریه دهنده بدهد .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است، باید آن را به صاحبش برساند و نمی تواند به عاریه دهنده بدهد.
- [آیت الله سیستانی] اگر بداند مالی را که عاریه گرفته غصبی است باید آن را به صاحبش برساند ، و نمیتواند به عاریه دهنده بدهد .
- [آیت الله بروجردی] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است، باید آن را به صاحبش برساند و نمیتواند به عاریه دهنده بدهد.
- [امام خمینی] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است، باید آن را به صاحبش برساند و نمیتواند به عاریه دهنده بدهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است باید آن را به صاحبش برساند و نمی تواند به عاریه دهنده بدهد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است، باید آن را به صاحبش برساند ونمی‌تواند به عاریه‌دهنده بدهد.
- [آیت الله خوئی] اگر بداند مالی را که عاریه کرده غصبی است، باید آن را به صاحبش برساند و نمیتواند به عاریه‌دهنده بدهد.