پیغمبر
صفحه ای یافت نشد
اگر چیزی را که می داند دروغ است؛ به خدا و پیغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را که گفته راست بوده؛ باید روزه را تمام کند و قضای آن را هم به جا آورد.
عنوان مسئله:
اگر چیزی را که می داند دروغ است؛ به خدا و پیغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را که گفته راست بوده؛ باید روزه را تمام کند و قضای آن را هم به جا آورد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] آیا نسبت صدق و کذب(راست و دروغ) در علوم تصوری امکانپذیر است؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر کسی در ماه رمضان، مطلبی را نسبت به خدا و یا پیامبر و ائمه بدهد و نداند که دروغ است آیا روزه او باطل است؟
- [آیت الله اردبیلی] روزهداری بدون این که کسی حرف او را بشنود، تکلّم کرده به خدا یا پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم نسبت دروغ میدهد، آیا در این صورت روزهاش باطل میشود؟
- [آیت الله اردبیلی] شخصی که به خدا و پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله نسبت دروغ میدهد، ولی بعد معلوم میشود که این نسبت، دروغ نبوده، روزهاش صحیح است یا باطل؟
- [آیت الله بهجت] شخصی سخنانی را در مورد معصومین علیهم السّلام از کتابی که می داند بعضی از مطالب آن غلط و دروغ است نقل می کند؛ ولی نمی داند کدام یک از مطالب این کتاب دروغ است، آیا روزه اش باطل است؟
- [سایر] وقتی که خدا می داند که ما به راه راست یا نادرست می رویم پس هدف از خلقت ما چیست؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا غلط خواندن قرآن در ماه رمضان برای کسانی که کم سواد هستند و نمیتوانند قرآن را به طور صحیح بخوانند، به معنی نسبت دروغ دادن به خداوند است و روزه را باطل میکند؟
- [آیت الله اردبیلی] شخصی روزهدار است و به خدا و رسول صلیاللهعلیهوآله و ائمه اطهار علیهمالسلام نسبت دروغ میدهد؛ ولی بی درنگ پشیمان میشود و توبه میکند. حکم روزه این شخص چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] دروغ مصلحت آمیز بهتر است، یا راست فتنه انگیز؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] دروغ مصلحت آمیز بهتر است، یا راست فتنه انگیز؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده؛ روزه اش باطل نمی شود.
- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمدا به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر نسبت دهد روزه اش باطل می شود؛ ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.
- اگر روزه دار دروغی را به خدا و پیغمبر (ص) عمدا نسبت دهد؛ بنا بر احتیاط؛ کفاره جمع که تفصیل آن در مسأله پیش گفته شد بر او واجب می شود.
- اگر بخواهد خبری را که نمی داند راست است یا دروغ نقل کند؛ بنا بر احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته؛ یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.
- اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبران و جانشینان پیغمبران عمدا نسبتی را بدهد که دروغ است - اگرچه فورا بگوید دروغ گفتم یا توبه کند - روزه او باطل است و احتیاط واجب آن است که به حضرت زهرا (س) هم به دروغ نسبتی ندهد.
- کسی که نمی داند روزه مسافر باطل است؛ اگر در سفر روزه بگیرد و در بین روز مسأله را بفهمد؛ روزه اش باطل می شود و اگر تا مغرب نفهمد؛ روزه اش صحیح است.
- روزی را که انسان نمی داند آخر رمضان است یا اول شوال؛ باید روزه بگیرد؛ ولی اگر در اثناء روز بفهمد که اول شوال است باید افطار کند.
- کسی که عقیده اش این است که روزه برای او ضرر ندارد؛ اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته؛ بنا بر احتیاط واجب باید قضای آن را به جا آورد.
- کسی که می داند یک نماز چهار رکعتی نخوانده ولی نمی داند نماز ظهر است یا نماز عشا؛ اگر یک نماز چهار رکعتی به نیت قضای نمازی که نخوانده به جا آورد کافی است و نسبت به جهر و اخفات مخیر می باشد.
- کسی که قضای روزه رمضان را گرفته؛ اگر وقت قضای روزه او تنگ نباشد؛ می تواند پیش از ظهر؛ روزه خود را باطل نماید.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه اش باطل است.
- [امام خمینی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آن چه را که گفته، راست بوده، روزه اش صحیح است.
- [آیت الله خوئی] اگر چیزی را که میداند دروغ است به خدا و پیغمبر نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، باید روزه را تمام کند و قضای آن را بهجا آورد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطلمیکند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده ، روزه اش باطل است و در ماه رمضان تا مغرب از آنچه روزه را باطل می کند خودداری نماید .
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر صلی الله علیه واله وسلم و ایمه علیهم السلام روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به انان نسبت دهد و بعد بفهمد انچه را که گفته راست بوده روزه اش باطل است و بنابر احتیاط واجب بقیه روز را امساک کند
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر(صلی الله علیه وآله)نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش صحیح است، ولی بعکس اگر چیزی را دروغ می دانست و به خدا و پیغمبر نسبت داد و بعداً معلوم شد صحیح بوده، روزه اش اشکال دارد.
- [آیت الله بروجردی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل میکند و چیزی را که میداند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، احتیاط واجب آن است که روزه را تمام کند و قضای آن را هم به جا آورد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر(صلی الله علیه وآله)نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش صحیح است، ولی بعکس اگر چیزی را دروغ می دانست و به خدا و پیغمبر نسبت داد و بعداً معلوم شد صحیح بوده، روزه اش اشکال دارد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمی شود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چیزی را باعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند، و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش باطل نمی شود.