پیغمبر
صفحه ای یافت نشد
اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه اش باطل است.
عنوان مسئله:
اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه اش باطل است.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر کسی در ماه رمضان، مطلبی را نسبت به خدا و یا پیامبر و ائمه بدهد و نداند که دروغ است آیا روزه او باطل است؟
- [آیت الله اردبیلی] روزهداری بدون این که کسی حرف او را بشنود، تکلّم کرده به خدا یا پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم نسبت دروغ میدهد، آیا در این صورت روزهاش باطل میشود؟
- [آیت الله اردبیلی] شخصی که به خدا و پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله نسبت دروغ میدهد، ولی بعد معلوم میشود که این نسبت، دروغ نبوده، روزهاش صحیح است یا باطل؟
- [آیت الله بهجت] شخصی سخنانی را در مورد معصومین علیهم السّلام از کتابی که می داند بعضی از مطالب آن غلط و دروغ است نقل می کند؛ ولی نمی داند کدام یک از مطالب این کتاب دروغ است، آیا روزه اش باطل است؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا دروغ بستن به صلحا و فقها و شهدا و مراجع تقلید و اصحاب پیامبر صلیاللهعلیهوآله و اصحاب امامان معصوم علیهمالسلام و امثال آنها روزه را باطل میکند؟
- [سایر] آیا نسبت صدق و کذب(راست و دروغ) در علوم تصوری امکانپذیر است؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا غلط خواندن قرآن در ماه رمضان برای کسانی که کم سواد هستند و نمیتوانند قرآن را به طور صحیح بخوانند، به معنی نسبت دروغ دادن به خداوند است و روزه را باطل میکند؟
- [آیت الله خوئی] آیا جایز است دروغ بستن بر مبدع (بدعت گذار) یا مروج ضلال در مقام احتجاج نمودن بر او زمانی که این دروغ دلیل او را از بین میبرد و دعوای باطل او را باطل میکند؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر کسی در ماه مبارک رمضان، بدون این که به کسی اظهار کند، عمدا آیهای از قرآن را غلط بخواند، آیا دروغ بستن به خداوند محسوب میشود؟
- [سایر] آیا دعا دخالت در کار خدا نیست؟ خدا می داند و اگر مصلحت بداند، خود باید اوضاع را عوض کند.
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمی شود.
- اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی کند اگر مطمئن باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج نمی شود اگرچه اتفاقاً منی بیرون آید روزه او صحیح است و در غیر این صورت روزه او باطل است. 4. دروغ بستن به خدا و پیغمبر
- اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد. اگرچه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند; بنابر احتیاط واجب روزه او باطل است. و احتیاط واجب آن است که اگر دروغ بر حضرت زهرا(علیها السلام) و سایر پیغمبران و جانشینان آنان بازگشت به دروغ بر خدا و رسول و ائمه(علیهم السلام)باشد، در این حکم با آنها فرقی ندارند.
- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر(صلی الله علیه وآله وسلم) و جانشینان پیغمبر(صلی الله علیه وآله وسلم) نسبت دهد روزه اش باطل می شود، ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد. 5. رساندن غبار غلیظ به حلق
- اگر روزه دار دروغی را به خدا و پیغمبر(صلی الله علیه وآله وسلم) نسبت دهد، یک کفاره بر او واجب است.
- کسی که نمی داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگیرد و در بین روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل می شود. و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحیح است.
- نُه چیز روزه را باطل می کند: اول: خوردن و آشامیدن. دوم: جماع، سوم: استمناء آن است که انسان از غیر طریق نزدیکی کاری کند که منی از او بیرون آید. چهارم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق، ششم: فرو بردن تمام سر در آب، هفتم: باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح، هشتم: اماله کردن با چیزهای روان، نهم: قی کردن و احکام اینها در مسائل آینده گفته می شود. 1. خوردن و آشامیدن:
- اگر بخواهد خبری را که نمی داند راست است یا دروغ نقل کند، بنابر احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.
- روزی را که انسان نمی داند آخر رمضان است یا اول شوال، باید روزه بگیرد ولی اگر پیش از مغرب بفهمد که اول شوال است، باید افطار کند.
- مسلمانی که منکر خدا یا پیغمبر یا معاد شود، یا حکم ضروری دین یعنی حکمی را که مسلمانان جزء دین اسلام می دانند مثل واجب بودن نماز و روزه انکار کند، در صورتی که منکر شدن آن حکم; به انکار خدا یا پیغمبر برگردد، مرتد است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [امام خمینی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آن چه را که گفته، راست بوده، روزه اش صحیح است.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطلمیکند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده ، روزه اش باطل است و در ماه رمضان تا مغرب از آنچه روزه را باطل می کند خودداری نماید .
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر صلی الله علیه واله وسلم و ایمه علیهم السلام روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به انان نسبت دهد و بعد بفهمد انچه را که گفته راست بوده روزه اش باطل است و بنابر احتیاط واجب بقیه روز را امساک کند
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا وپیغمبر روزه را باطل میکند وچیزیرا که میداند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه آن روز را تمام کند و احتیاطاً قضا نماید.
- [آیت الله بروجردی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل میکند و چیزی را که میداند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، احتیاط واجب آن است که روزه را تمام کند و قضای آن را هم به جا آورد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر چیزی را که می داند دروغ است؛ به خدا و پیغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را که گفته راست بوده؛ باید روزه را تمام کند و قضای آن را هم به جا آورد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و معصومان علیهمالسلام روزه را باطل میکند و چیزی را که میداند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعد بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، به احتیاط واجب باید آن روز را امساک کند و سپس روزه را قضا نماید.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمی شود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چیزی را باعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند، و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش باطل نمی شود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده؛ روزه اش باطل نمی شود.