اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است، چنانچه ممکن باشد باید آن را بیرون آورد و روزه‌ی او صحیح است. - رساله آیت الله بروجردی

رساله عملیه آیت الله بروجردی
آدرس: http://www.broujerdi.ir

اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است، چنانچه ممکن باشد باید آن را بیرون آورد و روزه‌ی او صحیح است.

عنوان مسئله:

پرسش‌های مرتبط از این مرجع

کسی که قبل از رسیدن به سن پانزده سالگی جنب شده و بعد از رسیدن به پانزده سالگی از باب جهل به مسأله غسل نکرد و دو رمضان روزه گرفت و بعد عالم به حکم شد، آیا قضای آن دو رمضان واجب است یا خیر؟
جواز افطار در شیخ و شیخه به نحو عزیمت است، یا رخصت؟ اگر تحمّل مشقّت کنند و روزه بگیرند روزه آنها صحیح است یا خیر؟
هر گاه شخص پیش از ظهر چهار فرسخ برود و همان روز پیش از ظهر برگردد در صورتی که منافاتِ صوم را به عمل نیاورده نیّت روزه کند، روزه او صحیح است یا خیر؟
هر گاه شخصی نذر کرده باشد که روز معیّنی روزه بگیرد و اتّفاقاً در آن روز مسافرت کند و خیال کند که روزه نذری در مسافرت صحیح است، بعد معلوم شود که صحیح نیست، بلکه باید برای گرفتن روزه قصد اقامه کند، آیا در این صورت روزه او چه صورت دارد؟ در (توضیح المسائل) در صفحه 250 مسأله 1579 نوشته شده: اگر در روزه واجب معیّنی مثل روزه رمضان مردّد شود که روزه خود را باطل کند یا نه، یا قصد کند که روزه را باطل کند، روزه‌اش باطل می‌شود. اگر از قصدی که کرده توبه نماید و کاری هم که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد، آیا در این صورت قضای آن روز را باید بگیرد یا خیر؟ و در صورت وجوب قضا، کفّاره، یا عدم وجوب، باید کفّاره بدهد یا خیر؟
شخصی در ماه رمضان روزه را عصیاناً افطار نمود و در بین روز محتاج به غسل شد، هر گاه بخواهد غسل ارتماسی کند غسلش صحیح است یاخیر؟
اگر کسی اعتماد به صحیح خواندن خود قرآن را ندارد، یا اعتماد به صحّت چاپ قرآن ندارد آیا در ماه رمضان در حال صوم خواندن قرآن برای او جایز است یا خیر؟
شخصِ صائم در ماه رمضان وارد خزینه حمّام می‌شود، سهواً سر زیر آب برده از خزینه دیگر - که از زیر به این خزینه راه دارد - سر بیرون می‌آورد، بعداً متذکّر می‌شود که نماز ظهر و عصر را نخوانده، اگر بخواهد بیرون بیاید ناچار است که سر زیر آب برده از خزینه اوّلی بیرون آید، چون راه خزینه ثانی منحصر به راه خزینه اوّلی است، تکلیف این شخص چیست؟ سر را زیر آب ببرد و برای نماز بیرون بیاید، یا آن که نماز را در همان خزانه دوّمی به طور ایماء در رکوع و سجود، به جا آورد؟
زیدی مقداری از املاک مزروعی خود را وقف نماید به این طریق تاخود زنده است منافع آن را خود ببرد و بعد از وفات او صرف در عزاداری خامس آل عبا عَلَیْهِ السَّلَام بشود، واقف بعد از یک سال از تاریخ وقف وفات نموده، بعضی از علماء رسیدگی در آن وقف نامه را نموده‌اند می‌گویند: این وقف صحیح نیست، آیا حکم این وقف چنین است یا خیر؟
مولانا و مقتدانا! اگر کسی نماز عشاء را فراموش کند تا صبح، یا بی‌اختیار خواب رود تا صبح بیدار شود و بداند که نماز عشاء را نخوانده، آیا بر او روزه را واجب می‌دانید یا خیر؟ و اگر واجب باشد آیا روزِ همان شب باید بگیرد یا هر روز که باشد کافی است؟ و بر فرض وجوب همان روز، اگر عمداً یا سهواً یا جهلاً ترک نمود قضا دارد یا خیر؟ و آیا فرقی بین ترک عشاء تنها یا با مغرب هست یا خیر؟
هرگاه شخصی قسمتی از املاک خود را وقف کند و ضمناً قرار دهد که پس از فوت اوّلاً حقوق واجبه او را از: نماز و روزه و حج استیجار کنند و بعد از آن، در آمد آن را به مَصرف روضه خوانی صرف کنند، آیا این وقف و وصیّت صحیح است یا خیر؟

پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله بهجت] اگر روزه داری به دستور پزشک، آب دهان مخلوط به خون را فرو ببرد، روزه اش باطل است؟ در صورت بطلان، آیا قضای روزه کافی است یا کفّاره هم دارد؟
[سایر] چگونه می‌توان خشم خود را فرو برد؟ راه‌های رسیدن به حلم و بردباری چیست؟
[سایر] چگونه می‌توان خشم خود را فرو برد؟ راه‌های رسیدن به حلم و بردباری چیست؟
[آیت الله جوادی آملی] اگر تهران از بلاد کبیره باشد، در چه صورتی نماز قصر می‌شود و روزه، حکم روزه‌ی مسافر می‌یابد؟
[آیت الله مظاهری] اگر انسان‌ در هنگام‌ روزه ماه‌ رمضان‌ خلط‌ سینه‌ و بینی‌ داشته‌ باشد و نتواند آن‌ را بیرون‌ بیاورد و مجبور باشد آن‌ را فرو ببرد، آیا روزه‌اش‌ اشکال‌ پیدا می‌کند؟ و بطور کلی‌ آیا فرو بردن‌ خلط‌ و مخاط‌ سینه‌ و بینی‌ جایز است‌؟
[آیت الله نوری همدانی] شخصی برای درک فضیلت اعتکاف در مشهد مقدس، بعد از رسیدن به مشهد بدون قصد اقامت، نذر کرده سه روز روزه بگیرد، آیا چنین نذری صحیح است؟
[آیت الله صافی گلپایگانی] شخصی برای درک فضیلت اعتکاف در مشهد مقدّس، بعد از رسیدن به مشهد بدون قصد اقامت نذر کرده سه روز روزه بگیرد. آیا چنین نذری صحیح است؟
[آیت الله خامنه ای] اگر شخصی نیت روزه استیجاری را عمداً یا سهواً تا قبل از اذان ظهر به تأخیر بیندازد، آیا روزه آن روز بدون آن که مبطلی را انجام داده باشد صحیح است؟
[آیت الله بهجت] اگر در هنگام روزه چیزی سهوا از گلو پایین رود، آیا روزه باطل است؟
[آیت الله بهجت] روزه داری که خلط سینه به فضای دهانش آمده، آن را نگه می دارد تا پس از مدّت کوتاهی به بیرون دهان بریزد. امّا ناگهان بدون اختیار آن را فرو می دهد، آیا روزه اش صحیح است؟

مسائل مرتبط از این مرجع

اگر روزه‌ی دار چیزی را که لای دندان مانده است عمداً فرو ببرد، روزه‌اش باطل می‌شود.
اگر بداند که روزه است و عمداً برای غسل سر را در آب فرو برد، چنانچه روزه‌ی او مثل روزه‌ی رمضان واجب معین باشد، روزه و غسل هر دو باطل است و اگر روزه‌ی مستحب باشد یا روزه‌ی واجبی باشد که مثل روزه‌ی کفّاره وقت معینی ندارد، غسل صحیح و روزه باطل می‌باشد.
کسی که برای به جا آوردن روزه‌ی میتی اجیر شده، اگر روزه‌ی مستحبی بگیرد اشکال ندارد، ولی کسی که روزه‌ی قضا یا روزه‌ی واجب دیگری دارد، نمی‌تواند روزه‌ی مستحبی بگیرد و چنانچه فراموش کند و روزه‌ی مستحب بگیرد، در صورتی که پیش از ظهر یادش بیاید روزه‌ی مستحبی او به هم می‌خورد و می‌تواند نیت خود را به روزه‌ی واجب برگرداند و اگر بعد از ظهر ملتفت شود؛ روزه‌ی او باطل است و اگر بعد از مغرب یادش بیاید، روزه‌اش صحیح است.
اگر غیر از روزه‌ی ماه رمضان روزه‌ی معین دیگری بر انسان واجب باشد مثلاً نذر کرده باشد که روز معینّی را روزه بگیرد چنانچه عمداً تا اذان صبح نیت نکند، روزه‌اش باطل است و اگر نداند که روزه‌ی آن روز بر او واجب است، یا فراموش کند و پیش از ظهر یادش بیاید، چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد و نیت کند، روزه‌ی او صحیح و گرنه باطل می‌باشد.
در روزه‌ی مستحب و روزه‌ی واجبی که وقت آن معین نیست مثل روزه‌ی کفّاره اگر قصد کند کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، یا مردد شود که به جا آورد یا نه، چنانچه به جا نیاورد و پیش از ظهر دوباره نیت روزه کند، روزه‌ی او صحیح است.
اگر در روزه‌ی واجبی غیر روزه‌ی رمضان و قضای آن، تا اذان صبح جنب بماند ولی از روی عمد نباشد، چنانچه وقت آن روزه معین است مثلاً نذر کرده که آن روز را روزه بگیرد روزه‌اش صحیح است و اگر مثل روزه‌ی کفاره وقت آن معین نیست، احتیاط واجب آن است که غیر از آن روز، روز دیگری را روزه بگیرد.
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از یک روز یادش بیاید، باید روزه‌ی آن روز را قضا نماید و اگر بعد از چند روز یادش بیاید، باید روزه‌ی هر چند روزی را که یقین دارد جنب بوده قضا نماید، مثلاً اگر نمی‌داند سه روز جنب بوده یا چهار روز، باید روزه‌ی سه روز را قضا کند.
اگر مثلاً به نیت روز اوّل ماه روزه بگیرد، بعد بفهمد دوم یا سوم بوده روزه‌ی او صحیح است.
کسی که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت روزه کند، روزه‌ی او صحیح است، چه روزه‌ی او واجب باشد چه مستحب و اگر بعد از ظهر بیدار شود، نمی‌تواند نیت روزه‌ی واجب نماید.
اگر برای روزه‌ی واجب غیر معیّنی مثل روزه‌ی کفاره عمداً تا نزدیک ظهر نیت نکند اشکال ندارد، بلکه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد، یا تردید داشته باشد که بگیرد یا نه، چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد و پیش از ظهر نیت کند، روزه‌ی او صحیح است.

مسائل مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله خوئی] اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است، بیرون آوردن آن لازم نیست و روز او صحیح است.
[آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است، چنان‌چه ممکن باشد باید آن را بیرون آورد، و روزه‌اش صحیح است.
[آیت الله فاضل لنکرانی] اگر سهواً چیزی را فرو ببرد، و پیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است، چنانچه بقدری پائین رفته باشد که اگر آنرا داخل شکم کند خوردن نمی گویند لازم نیست آنرا بیرون آورد و روزه او صحیح است و اگر به وسط یا ابتداء حلق رسیده باشد باید آنرا بیرون آورد، و در این مورد قی کردن صدق نمی کند.
[امام خمینی] اگر سهوا چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است، چنانچه به قدری پایین رفته باشد که اگر آن را داخل شکم کند خوردن نمی گویند، لازم نیست آن را بیرون آورد و روزه او صحیح است.
[آیت الله نوری همدانی] اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است ، چنانچه بقدری پائین رفته باشد که اگر آن را داخل شکم کند خوردن نمی گویند لازم نیست آن را بیرون آورد و روزة او صحیح است .
[آیت الله علوی گرگانی] اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به گلو یادش بیاید که روزه است، چنانکه ممکن باشد باید آن را بیرون آورد و روزه او صحیح است.
[آیت الله وحید خراسانی] اگر سهوا چیزی را فرو ببرد و از حلق گذشته باشد و پیش از رسیدن به معده یادش بیاید که روزه است بیرون اوردن ان لازم نیست و روزه او صحیح است
[آیت الله سیستانی] اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به معده یادش بیاید که روزه است، چنانچه به‌قدری پائین رفته باشد که اگر آن را داخل معده کند به آن خوردن نگویند، لازم نیست آن را بیرون آورد و روزه او صحیح است.
[آیت الله اردبیلی] اگر فراموش کند که روزه است و به نیّت غسل، سر خود را در آب فرو ببرد، روزه و غسل او صحیح است.
[امام خمینی] اگر روزه دار چیزی را که لای دندان مانده است، عمدا فرو ببرد، روزه اش باطل می شود.

1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین