خودداری
خودداری همان امتناع است. از آن در بابهای مختلفی نظیر طهارت، تجارت، شرکت، ودیعه، کفالت، نکاح، ظهار، ایلاء، لعان و قضاء سخن گفته‌اند.
کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید بهتر آن است که جلوگیری نماید، اگرچه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود خود را معالجه نماید.
عنوان مسئله:
کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید بهتر آن است که جلوگیری نماید، اگرچه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود خود را معالجه نماید.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] فردی که به علت بیماری نمی‌تواند از بیرون آمدن باد معده، موقع نماز جلوگیری کند و هر چه معالجه کرده است نتیجه نبخشیده است و احساس میکند با توجه به مشکلات زندگیش اگر بخواهد منتظر بهبودی بنشیند، نمی‌تواند نمازهای قضایش را بهجا آورد، چنانچه نمازها را قضا کرد و بعداً بیماریاش رفع شد آیا باید دوباره نمازها را قضا کند؟ در صورتی که مشقّت داشته باشد چهطور؟
- [آیت الله بهجت] گاهی اوقات انسان احتمال می دهد هنگام شستن محل بول و غایط، آب به لباسش ترشح نموده است، آیا نماز خواندن با آن لباس درست است؟
- [آیت الله بهجت] کسانی که پی در پی از آن ها بول یا غائط یا باد معده خارج می شود، چگونه وضو بگیرند و نماز بخوانند؟
- [آیت الله بهجت] اگر کسی به علّتی بعد از بول خود را بشوید و با پارچه ای محل غایط خود را تمیز کند، آیا می تواند نماز بخواند؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا شخص مسلوس و مبطون که برای نماز وضو یا تیمم گرفته، بعد از نماز تا زمانی که از او بول یا غائط خارج نشده می تواند قرآن را مسح نماید؟
- [آیت الله خامنه ای] . معالجه با شراب و سایر مُسکرات در صورتی که یقین داشته باشد بیماری قابل علاج بوده و علاج هم منحصر در استعمال آن است و عدم استعمال منجر به مرگ یا چیزی نزدیک آن می‌شود، به مقدار رفع ضرورت جایز است.
- [آیت الله سیستانی] شخصی نذر کرده است که نماز شب بخواند در صورتی که آن را ترک کند میزان کفاره آن چه مقدار می باشد ؟
- [آیت الله بروجردی] در موضوع تشریح جسد اموات برای تمرین اعمال جراحی و تحقیق مرضی که تا موقع این عمل شناخته نشده در صورتی که این عمل برای پیشرفت علم پزشک بسیار مؤثّر است، چون اگر کسی نشناسه شرائین و اعصاب را به طور دقّت که هر کدام در چه محل واقع است نمی‌تواند به خوبی طبابت و مخصوصاً جرّاحی کند، علاوه ممکن است تشریح یک بیماری موجب تشخیص مرض بیمارانی شود و شاید نجات عدّهای به آن شود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] بعضی از اشخاص در خارج با فالگیری از جامع الدّعوات و یا دوازده برج، از آینده و گذشته و مرض مراجعین خبر می دهند و می گویند: فلان گرفتاری داری یا خواهی داشت، فلان مقدار باید بدهی تا دعای حسابی بنویسم و دعای محبّت ما بین دخترها و پسرها و زوجها و برای دیوانه ها و جنّ زده ها می نویسند و پولهای زیادی دریافت می کنند و در ضمن نماز جمعه و نماز جماعت می روند، بفرمایید پول گرفتن در مقابل این کارها چه حکمی دارد؟
- [امام خمینی] خانمی هنگام انجام طواف واجب، در اثر فشار جمعیت بول از او خارج شده و طواف خود را بدون تطهیر و تجدید وضو انجام داده و اکنون که حتما تا چند سال دیگر نمی‌تواند به مکه برود، تکلیف او چیست؟ آیا تفاوتی بین طواف عمره تمتع با حج تمتع هست؟ آیا این خانم هنوز محرم است یا خیر؟ در صورتی که شوهر هم دارد و به ناچار محرّمات احرام را هم انجام میدهد؟ و آیا باید برای ارتکاب هر یک از محرّمات کفاره بدهد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، بعد از آن که مرض او خوب شد، لازم نیست نمازهائی را که در وقت مرض مطابق وظیفهاش خوانده قضا نماید. ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود، باید نمازی را که در آن وقت خوانده دوباره بخواند.
- اگر امام مرضی دارد که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، می‌شود به او اقتدا کرد ولی زنی که مستحاضه نیست میتواند به زن مستحاضه اقتدا نماید.
- کسی که بول او قطره قطره می ریزد، باید برای نماز به وسیلة کیسهای کهدر آن پنبه یا چیز دیگری است که از رسیدن بول بهجاهای دیگر جلوگیری میکند، خود را حفظ نماید. و احتیاط واجب آن است که پیش از هر نماز مخرج بول را که نجس شده آب بکشد، و نیز کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن غائط خودداری کند، چنانچه ممکن باشد باید به مقدار نماز از رسیدن غائط بهجاهای دیگر جلوگیری نماید. و احتیاط واجب آن است که اگر مشقت ندارد، برای هر نماز مخرج غائط را آب بکشد.
- اگر انسان مرضی دارد که بول او قطره قطره میریزد، یا نمی‌تواند از بیرون آمدن غائط خودداری کند، چنانچه یقین دارد که از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا میکند، باید نماز را در وقتی که مهلت پیدا میکند بخواند، و اگر مهلت او به مقدار کارهای واجب نماز است، باید در وقتی که مهلت دارد، فقط کارهای واجب نماز را بهجا آورد و کارهای مستحب آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترک نماید.
- دوازده چیز نماز را باطل میکند و آنها را مبطلات میگویند. اول- آن که در بین نماز یکی از شرطهای آن از بین برود، مثلًا در بین نماز بفهمد که ساتر است غصبی است. دوم- آن که در بین نماز عمداً یا سهواً یا از روی ناچاری، چیزی که وضو یا غسل را باطل میکند پیش آید، مثلًا بول از او بیرون آید، ولی کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، اگر در بین نماز بول یا غائط از او خارج شود، چنانچه بهدستوری که در احکام وضو صفحة (43) گفته شد، رفتار نماید، نمازش باطل نمی شود، و نیز اگر در بین نماز از زن مستحاضه خون خارج شود، در صورتی که بهدستور استحاضه رفتار کرده باشد، نمازش صحیح است.
- اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمیکند، و در بین نماز چند دفع بول یا غائط از او خارج می‌شود، که اگر بخواهد بعد از هر دفع وضو بگیرد سخت نیست، احتیاط این است که ظرف آبی پهلوی خود بگذارد و هر وقت بول یا غائط از او خارج شد، فوراً وضو بگیرد، و بقیه نماز را بخواند، اگرچه اظهر آن است که اگر همان نماز را با یک وضو بخواند کفایت میکند.
- ایستاده بول کردن و بول کردن در زمین سخت و سوراخ جانوران و در آب، خصوصاً آب ایستاده مکروه است. ((مسأله 82)- خودداری کردن از بول و غائط مکروه است، و اگر برای بدن ضرر کلی داشته باشد حرام است.
- کسی که بول یا غائط پی در پی از او خارج می‌شود، لازم نیست بعد از وضو فوراً نماز بخواند، اگرچه بهتر این است که به نماز مبادرت نماید.
- اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه، لازم است تطهیر نماید اگرچه عادتاً همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر میکرده.
- کسی که بول یا غائط پی در پی از او خارج می‌شود، بعد از وضو گرفتن جائز است که نوشتة قرآن را مس نماید، اگرچه در غیر حال نماز باشد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول یا غائط یا باد خودداری کند در صورتی که ممکن باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط و باد جلوگیری کند اگر چه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه می‌شود احتیاط مستحب آن است که خود را معالجه کند.
- [آیت الله سبحانی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف خطر نداشته باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگرچه خرج داشته باشد. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه کند.
- [آیت الله بهجت] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگرچه خرج داشته باشد و خرج آن به او ضرر زیادی نزند، بلکه اگر مرض او به آسانی، یعنی بدون عُسر شخصی معالجه شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول وغائط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول وغائط جلوگیرینماید، اگرچه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید اگر چه خرج داشته باشد. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه می شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند ، در صورتی که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد ، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگر چه خرج داشته باشد. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود ، احتیاط واجب آن است که خودرا معالجه نماید .
- [آیت الله بروجردی] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خود داری کند در صورتی که ممکن باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگر چه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه می‌شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که نمی تواند از بیرون امدن بول یا غایط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد و موجب حرج نباشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول یا غایط جلوگیری نماید و در صورتی که مرض او به اسانی معالجه شود باید خود را معالجه نماید
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند؛ در صورتی که ممکن باشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید بهتر آن است که جلوگیری نماید. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود؛ احوط آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید اگرچه متضمن مخارجی باشد و بنابر احتیاط واجب اگر مرض او معالجه می شود خود را معالجه کند.