اسانی
آسانی، معادل یُسر در زبان عربی است. بیشتر لغویان، یُسر را ضدّ عُسر و به معنای آسانی و بی‌نیازی دانسته‌اند. [۱] [۲]
کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خود داری کند در صورتی که ممکن باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگر چه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه می‌شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
عنوان مسئله:
کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خود داری کند در صورتی که ممکن باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگر چه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه می‌شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- هر گاه شخص جنب به یقین یا گمان آن که به نماز میرسد، به نیّت وجوب غسل کرد و بعد از غسل حتّی به مقدار یک رکعت هم نرسید که آفتاب طلوع کرد، غسل او چه صورت دارد؟
- زیدی از باب جهل به مسأله ملتفت نبوده که در مکّه مشرّفه در صورتی که نتواند به واسطه مرض طواف حج تمتّع و طواف نساء را بجا بیاورد، امر کند او را به وسیله شتر مثلاً طواف بدهند، بلکه به مطوِّف گفته که: تکلیف من چیست با این حال ناخوشی که نمیتوانم طواف بجا بیاورم؟ مطوِّف گفته: باید جهت طواف نایب بگیری، این شخص هم نایب گرفته برای طواف حج و طواف نساء چون مرضش مانع از هر دو طواف بوده و نایب طوافین را با نماز به جا آورده، آیا حج او صحیح است و محتاج به اعاده در عام قابل نیست، یا خیر؟ و آیا زن بر او حرام است یا حلال؟ مستدعی آن که حکم اللَّه را بیان فرمایید؛ چون این قضیه محل ابتلا شده، وسائل تا این تاریخ عملاً بالاحتیاط، متمتّع از زن نگردیده.
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] فردی که به علت بیماری نمی‌تواند از بیرون آمدن باد معده، موقع نماز جلوگیری کند و هر چه معالجه کرده است نتیجه نبخشیده است و احساس میکند با توجه به مشکلات زندگیش اگر بخواهد منتظر بهبودی بنشیند، نمی‌تواند نمازهای قضایش را بهجا آورد، چنانچه نمازها را قضا کرد و بعداً بیماریاش رفع شد آیا باید دوباره نمازها را قضا کند؟ در صورتی که مشقّت داشته باشد چهطور؟
- [آیت الله بهجت] گاهی اوقات انسان احتمال می دهد هنگام شستن محل بول و غایط، آب به لباسش ترشح نموده است، آیا نماز خواندن با آن لباس درست است؟
- [آیت الله بهجت] کسانی که پی در پی از آن ها بول یا غائط یا باد معده خارج می شود، چگونه وضو بگیرند و نماز بخوانند؟
- [آیت الله بهجت] اگر کسی به علّتی بعد از بول خود را بشوید و با پارچه ای محل غایط خود را تمیز کند، آیا می تواند نماز بخواند؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا شخص مسلوس و مبطون که برای نماز وضو یا تیمم گرفته، بعد از نماز تا زمانی که از او بول یا غائط خارج نشده می تواند قرآن را مسح نماید؟
- [آیت الله بهجت] در نماز وتیره و یا نماز احتیاطِ نشسته، چه مقدار لازم است خم شویم؟
- [آیت الله سبحانی] مسلوس و مبطونی که مرض او ادامه دارد و نماز را بخواند و اتفاقاً در بخشی از وقت نماز پاک باشد آیا واجب است نماز را در این وقت اعاده کند؟
- [آیت الله وحید خراسانی] شخصی برای زیارت سوریه ثبت نام کرده و فعلا سه هزار روپیه به دست اورده است و خرج حج بیت الله هم همین مقدار می شود ایا رفتن حج واجب است یا می تواند به زیارت سوریه برود
- [آیت الله خامنه ای] . معالجه با شراب و سایر مُسکرات در صورتی که یقین داشته باشد بیماری قابل علاج بوده و علاج هم منحصر در استعمال آن است و عدم استعمال منجر به مرگ یا چیزی نزدیک آن می‌شود، به مقدار رفع ضرورت جایز است.
- [آیت الله بهجت] بنابر علتی (مثلاً شک در نماز چهار رکعتی در رکعت سه و چهار) نماز احتیاط بر نمازگزار واجب شده است، پس از خواندن نماز احتیاط فهمید که نمازش صحیح بوده؛ آیا نماز احتیاط اضافی باعث باطل شدن نماز می شود؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که بول او قطره قطره میریزد، باید برای نماز به وسیلهی کیسهای که در آن پنبه یا چیز دیگری ست که از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری میکند، خود را حفظ نماید و احتیاط واجب آن است که پیش از هر نماز مخرج بول و کیسه را که نجس شده آب بکشد و نیز کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن غائط خود داری کند، چنانچه ممکن باشد باید به مقدار نماز از رسیدن غائط به جاهای دیگر جلوگیری نماید و احتیاط واجب آن است که اگر مشقّت ندارد، برای هر نماز مخرج غائط را آب بکشد.
- کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خود داری کند، بعد از آن که مرض او خوب شد، لازم نیست نمازهایی را که در وقت مرض مطابق وظیفهاش خوانده قضا نماید، ولی اگر در بین وقتِ نماز مرض او خوب شود، باید نمازی را که در آن وقت خوانده دوباره بخواند.چیزهایی که باید برای آنها وضو گرفت
- اگر مرضی دارد که نمی‌تواند از خارج شدن باد جلوگیری کند، باید به وظیفهی کسانی که نمیتوانند از بیرون آمدن بول و غائط خود داری کنند عمل نماید.
- کسی که بول یا غائط پی در پی از او خارج می‌شود اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، احتیاط واجب آن است که برای هر نماز یک وضو بگیرد.
- اگر امام مرضی دارد که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خود داری کند، می‌شود به او اقتدا کرد و نیز زنی که مستحاضه نیست میتواند به زن مستحاضه اقتدا نماید.
- اگر انسان مرضی دارد که بول او قطره قطره میریزد، یا نمی‌تواند از بیرون آمدن غائط خود داری کند، چنانچه یقین دارد که از اوّل وقت نماز تا آخر آن، به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا میکند، باید نماز را در وقتی که مهلت پیدا میکند بخواند و اگر مهلت او به مقدار کارهای واجب نماز است، باید در وقتی که مهلت دارد فقط کارهای واجب نماز را به جا آورد و کارهای مستحب آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترک نماید.
- در پنج نماز اذان ساقط می‌شود:اوّل:اذان نماز عصر روز جمعه.دوم:نماز عصر روز عرفه که روز نهم ذیحجه است.سوم:نماز عشاء شب عید قربان برای کسی که در مشعرالحرام باشد.چهارم:نماز عصر و عشای زن مستحاضه.پنجم:نماز عصر و عشای کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خود داری کند و در این پنج نماز در صورتی اذان ساقط می‌شود که با نماز قبلی هیچ فاصله نشود، یا فاصلة کمی بین آنها باشد، ولی فاصله شدن نافله و تعقیب ضرر ندارد.
- اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمیکند و در بین نماز چند دفعه بول یا غائط از او خارج می‌شود، که اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست، باید ظرف آبی پهلوی خود بگذارد و هر وقت بول یا غائط از او خارج شد، فوراً وضو بگیرد و بقیة نماز را بخواند و احتیاط مستحب آن است که همان نماز را دوباره با یک وضو بخواند و اگر در بین آن نماز وضوی او باطل شد اعتنا نکند.
- اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه، اگر چه همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر میکرده، احتیاط واجب آن است که تطهیر نماید.
- بول و غائط انسان و هر حیوان حرام گوشتی که خون جهنده دارد که اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن میکند نجس است و بنا بر احتیاط واجب باید از بول و غائط حیوان حرام گوشتی که خون آن جستن نمیکند مثل ماهی حرام گوشت اجتناب کرد، ولی فضلهی حیوانات کوچک مثل پشه و مگس که گوشت ندارند پاک است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول یا غائط یا باد خودداری کند در صورتی که ممکن باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط و باد جلوگیری کند اگر چه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه می‌شود احتیاط مستحب آن است که خود را معالجه کند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید اگر چه خرج داشته باشد. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه می شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند ، در صورتی که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد ، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگر چه خرج داشته باشد. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود ، احتیاط واجب آن است که خودرا معالجه نماید .
- [آیت الله سبحانی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف خطر نداشته باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگرچه خرج داشته باشد. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه کند.
- [آیت الله خوئی] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید بهتر آن است که جلوگیری نماید، اگرچه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود خود را معالجه نماید.
- [آیت الله بهجت] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید، اگرچه خرج داشته باشد و خرج آن به او ضرر زیادی نزند، بلکه اگر مرض او به آسانی، یعنی بدون عُسر شخصی معالجه شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که نمی‌تواند از بیرون آمدن بول وغائط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول وغائط جلوگیرینماید، اگرچه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود، احتیاط واجب آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که نمی تواند از بیرون امدن بول یا غایط خودداری کند در صورتی که ممکن باشد و موجب حرج نباشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول یا غایط جلوگیری نماید و در صورتی که مرض او به اسانی معالجه شود باید خود را معالجه نماید
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند؛ در صورتی که ممکن باشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید بهتر آن است که جلوگیری نماید. بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود؛ احوط آن است که خود را معالجه نماید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید اگرچه متضمن مخارجی باشد و بنابر احتیاط واجب اگر مرض او معالجه می شود خود را معالجه کند.