اطراف
اطراف (جمع طرف) در دو معنای نهایت چیزی و اعضای بدن به کار رفته است.از مفهوم نخست در بابهای طهارت، صلات و جهاد سخن گفته شده است.از مفهوم دوم در بابهای قصاص و دیات سخن رفته است.
در هر رکعت بعد از قرائت باید به اندازهای خم شود که بتواند دست را به زانو بگذارد واین عمل را رکوع میگویند بلکه اگر اطراف انگشتها به زانو برسد کافی است.