اسباب
ـــ سبب، وصف وجودی که حکم دائر مدار آن است، مقابل مباشر و مقابل نسب. مانند روزهای ماه رمضان که سبب وجوب روزه، و یا خویشاوندی که سبب ارث بردن است. ـــ سبب، اماره ثبوت حکم شرعی است.
مخارجی را که برای گندم وجو وخرما وانگور کرده است، حتّیمقداری از قیمت اسباب ولباس را که به واسطه زراعت کم شدهمیتواند از حاصل کسر کند و باید زکاْ باقیمانده را بدهد اگر به مقدار نصاب باشد.