اب باران
آب باران در مباحث فقهی به همان باران عرفی یعنی آب حاصل از ریزش باران گفته میشود و احکام فقهی آن در باب طهارت و اطعمه و اشربه آمده است.
آب مطلق: مایعیست که بدون قید و اضافه به آن (آب) گفته شود، هر چند به آن آب با اضافه هم گفته شود؛ مثلاً آب رودخانه که به گل مخلوط شده باشد اگر چه به آن (آب گل) نیز بگویند، چنانچه بتوان کلمه (آب) را بدون قید و اضافه درباره آن به کار برد، آب مطلق است ولی اگر تنها (آب گل) به آن گفته شود، دیگر آب مطلق نیست.
آب مضاف: مایعیست که تنها با قید و اضافه به آن آب گفته شود؛ مانند آب هندوانه، گلاب.
آب مطلق: بر پنج قسم است:
اول:
آب کر،
دوم:
آب قلیل،
سوم:
آب جاری،
چهارم:
آب باران،
پنجم:
آب چاه.