تنهایی
خلوت در سه معنا استعمال شده است. از احکام خلوت به معنای نخست در باب نکاح و طلاق سخن گفته‌اند.
سلام من تازه به آغوش خدا برگشتم هنوز پای دلم می لنگد مدتها بدحجاب بودم و با نامحرو ارتباط داشتم این اواخر همش بدمیارم شکست تو شکست ممکنه خدا با من آشتی نکرده باشه؟از ترس تنهایی نمیتونم رابطه هامو کامل قطع کنم باید چکاری انجام دهم؟
سلام/ واقعا توبه کن. این وضعیت الان ِ شما که روابط گناه آلود حتی کم و بیش ادامه دارد، توبه نیست! آغوش خدا نیست! به خدا پناه ببر و مطمئن باش با او که باشی از هیچ چیز نمی ترسی. مبادا ماه رمضان تمام شود و خدا ما را نیامرزیده باشد. همه استغفار کنیم. این شب ها، شب های توبه و بازگشت است و ...
سلام/ واقعا توبه کن. این وضعیت الان ِ شما که روابط گناه آلود حتی کم و بیش ادامه دارد، توبه نیست! آغوش خدا نیست! به خدا پناه ببر و مطمئن باش با او که باشی از هیچ چیز نمی ترسی. مبادا ماه رمضان تمام شود و خدا ما را نیامرزیده باشد. همه استغفار کنیم. این شب ها، شب های توبه و بازگشت است و ...
عنوان سوال:
سلام من تازه به آغوش خدا برگشتم هنوز پای دلم می لنگد مدتها بدحجاب بودم و با نامحرو ارتباط داشتم این اواخر همش بدمیارم شکست تو شکست ممکنه خدا با من آشتی نکرده باشه؟از ترس تنهایی نمیتونم رابطه هامو کامل قطع کنم باید چکاری انجام دهم؟
پاسخ:
سلام/ واقعا توبه کن. این وضعیت الان ِ شما که روابط گناه آلود حتی کم و بیش ادامه دارد، توبه نیست! آغوش خدا نیست!
به خدا پناه ببر و مطمئن باش با او که باشی از هیچ چیز نمی ترسی.
مبادا ماه رمضان تمام شود و خدا ما را نیامرزیده باشد. همه استغفار کنیم. این شب ها، شب های توبه و بازگشت است و ...
- [سایر] با سلام،دعا میکنم خیر دنیا و آخرت نصیبتون بشه که گره بزرگی رو از کار بندگان خدا باز میکنید. من یه دختر مجردم،29 سالمه،تحصیلات عالی،شغل و موقعیت اجتماعی خوبی دارم،ولی واسه هیچکدومشون تلاش واقعی نکردم. چون اصولا خیلی تنبل و کسلم. موفقیتامم همش لطف خدا بوده و بس. میدونین من از وقتی خودمو شناختم خودارضایی میکردم،طوری که اصلا انگار باهام به دنیا اومده بود، ... ... خصوصی ... ...ممکنه بازم اون خوابا تمام رشته هامو پنبه کنن؟لطفا کمکم کنین.خودم که فکر میکنم رابطم با خدا درست نیس و میدونم که تا این رابطه اصلاح نشه، امورم اصلاح نمیشه.لطفا راهنماییم کنین که چطور رابطمو با خدا اصلاح کنم؟انگار گناه قلبمو سیاه کرده.ببخشین از اینکه خیلی طولانی شد.خیلی ازتون ممنونم.اجرکم عندالله
- [سایر] با عرض سلام و روز بخیر در دوران دانشجویی با همکلاسیم (دختر) آشنا شدم و بیشتر اون به رابطه با من تمایل داشت، مرتب به هم پیام میداد و زنگ میزد ولی همش مربوط میشد به درس و دانشگاه. دانشگاه که تموم شد، رابطمون قطع شد. چند وقت پیش به یادش افتادم اتفاقی، که به نظر خودم کار خدا بود، زنگ زدم بهش و رابطه از سر گرفته شد. گذشت تا اینکه تو محل کارم نیاز به منشی داشتیم، سفارش کردم و اومد اونجا مشغول به کار شد. تازه که اومده بود دائم بهم پیام میداد و بهم ابراز محبت میکرد (خیلی زیاد). اولش برام عادی بود و بعضی وقتا کلافم میکرد ولی کم کم بهش وابسته شدم. از اون طرف اون کم کم سردی نشون داد و رابطشو هر روز باهم کم کرد. من که بهش وابسته شده بودم، بهش اعتراض کردم و گفتم چرا عوض شدی و ازم یاد نمیگیری. اونم که همش صادقه و اصلن دروغ نمیگه، گفت سرم تازگیا خیلی شلوغ شده و یادم میره. منم چند بار بهش گیر دادم ولی اون تغییر نکرد (البته گاهی هم مثل قبل بهم پیام میداد و میخواست نشون بده که عوض نشده). چند روز پیش باز بهش کیر دادم و اون اعصابش خرد شد و دعوامون شد یه کمی و خیلی زود آشتی کردیم. به غرورم بر خورد و البته یه کمی هم میترسیدم از گناه این رابطه، باهاش قطع رابطه کردم و نرفتم سراغش. از این ماخرا چند روزی میگزره و خیلی دارم اذیت میشم، کم خواب شدم و همیشه تو فکرشم. لطفا یه راه حل خوب بهم پیشنهاد بدین تا راحت شم. یه نکته: دختره اصلن اجتماعی نیست و ترجیح میده همیشه تنها باشه ولی چون من به نظر خودش خیلی عالی بودم باهام رابطه داشت.
- [سایر] سلام من دختری 25 ساله هستم چادری قبلا خیلی با ایمان بودم ولی حالا رو دیگه نمیدونم باپسری مدتی دوست بودم رابطمون تا کجاها کشید بماند یه روز عذاب وجدان خیلی بم فشار آورد و حس کردم خودم را دارم تو منجلابی غرق میکنم اراده کردم از خدا کمک خواستم و قسم خوردم و دست روی قرآن گذاشتم که دیگه به اون پسر sms ندم جواب تلفناشم ندم تا خدا هر چه زودتر برام یه همسری بفرسته چون تنهایی خیلی عذابم میداد 2ماهی از این قضیه گذشت خاستگارای زیادیم داشتم تو این مدت ولی هیچکدوم هم رو نمیپسندیدیم چون پسره نمیدونست برا چی جوابشو نمیدم حتی تادم خونمونم می اومد خلاصه دوباره رابطه برقرار شد یا شاید بهتر بگم رابطه رو برقرار کردم یه هفته ای بعد از ترس قهر و عذاب الهی که شوخی بردارم نیسن صبح جمعه بعد از بیدار شدن از خواب شروع به گریه و توبه کردم قرآن رو برداشتم و از خدا خواستم باهام حرف بزنه سوره مبارک مریم آیه 69 تاآخر اومد تموم تنم از خوف خدا میلرزید. ولی اینبار تصمیمم مصمم تر بود با این که هر روز با sms صبح بخیرش از خواب بیدار میشدم ولی ازش تنفر داشتم تا اینکه یه روز بطور اتفاقی ماشینامون پشت چراغ قرمز کنار هم متوقف شد و هم دیگه رو دیدیم در شرایطی که یه دختر کنارش نشسته بود. حالا سوالم اینه که 1 برای شکست توبه اول آیا گناه کبیره مرتکب شدم 2 آیا خدا منو بخشیده 3 ممکنه هنوز شامل عفو الهی نشده باشم؟ چون از خدا خواسته بودم از شرش خلاص شم و بعد پا توی ماه رمضان بذارم
- [سایر] سلام برای اولین بار پس از بارها خوندن پیام های دیگران برای خودم مشکلی پیش اومده که به کمک سریعتون خیلی احتیاج دارم. ماجرا از این قراره که دوست صمیمی من با پسری به قصد ازدواج دوست بود(درست و غلطش بماند!)بعد از مدتها به دلایلی دوستی و در نهایت قرار ازدواج این دو نفر منتفی شد. آقا پسر با من تماس گرفت و از من خواست پادرمیونی کنم تا ازدواجشون سر بگیره. من هم با دوستم و چندین بار هم با اون آقا پسر تلفنی صحبت کردم. (فقط در همین رابطه و با رعایت ضوابط)خلاصه رابطه این دو بکلی قطع شد!همون روز اون آقا پسر با من تماس گرفت و به من ابراز علاقه کردو از من خواست با اون رابطه دوستی برقرار کنم البته به قول خودش برای ازدواج. میدونستم این کار اون 2دلیل بیشتر نداره یا میخواد از دوست صمیمی من زهرچشمی بگیره یا اینکه میخواد من جای اونو براش پر کنم .من از اونجا که به هیچ وجه نمیتونم باپسری دوست باشم ردش کردم و تماسمو باهاش قطع کردم . از اون روز اون آقا مدام تلفن میکنه و اس میده .شب ،نصفه شب ...کلافه شدم !فکرشو بکنین ساعت 3نصفه شب زنگ میزنه و بعد اس میده و منو به خداو معصومین وزمین و زمان قسم میده که جوابشو بدم . میگه حالش خرابه و داره داغون میشه .البته من احتمال دروغ بودن حرفاشو نادیده نمیگیرم اما از نگرانی اینکه ممکنه واقعا به کمک احتیاج داشته باشته یا اینکه من کاری کردم که اون به اینجا برسه دارم دیوونه میشم . چند روز از فرجه امتحاناتم گذشته و من حتی یه کلمه درس نخوندم.ترس از اینکه مبادا قدم کج برداشته باشم یا با جواب دادن به تلفناش وضع خرابتر از این بشه ولم نمیکنه شما رو بخدا منو از این سردرگمی نجات بدین!اگه به جزئیات بیشتری نیازه بگینا!!!به خاطر طولانی بودن پیامم معذرت میخوام التماس 2آ
- [سایر] با سلام خدمت شما من اسمم یونس - 26 سالمه از یکی از روستاهای اردبیل هستم من نزدیک دو سال هست که با یه دختری به اسم فاطمه تو چت اشنا شدم که اهل خوزستانه . از همون روز اول که با همدیگه رابطه برقرار کردیم به من ابراز علاقه کرده . همون اول رابطه مون به همدیگه قول ازدواج دادیم . ولی بعد از گذشت تقریبا چهار ماه من چند بار بهش گفتم که آیا ما بهم میرسیم دیدم جواب قطعی بهم نمیده ( هرچند قبل این بهم گفته بود که به خونواده م گفتم و ظاهرا اونا هیچگونه مخالفتی ندارن) بخاطر همین من هم به منظور قطع رابطه با اون دروغکی بهش گفتم که من به اجبار خانواده م با یکی از فامیلامون ازدواج کردم . وقتی این رو شنید خیلی ناراحت شد و گریه کرده حتی بهم گفت که دارو خورده و رفته بیمارستان ( البته ظاهرا و پشت خط تلفن . اینکه راست گفته یا دروغ خدا عالم است ) . هرچند رابطه ی ما باز هم ادامه پیدا کرد البته با اصرار اون که همش زنگ میزد و گریه میکرد ( من هم بیشتر از روی ترحم و عذاب وجدان باهاش دوباره حرف زدم ). وقتی دیدم دست بردار نیست بهش گفتم تو که جواب قطعی ندادی چرا میخوای دوباره با من رابطه داشته باشی گفت نمیخوام تو رو از دست بدم و چیزای دیگه . بعد من هم تحت تاثیر حرفاش قرار گرفتمو قضیه ازدواجمو بهش گفتم که دروغ بود . اون با شنیدن این حرف خوشحال شد و رابطه شو با من خیلی صمیمی تر کرد تنها با یک تفاوت . اون هم اینکه پدرش بخاطر دارو خوردن و رفتن فاطمه به بیمارستان کلا نظرش درباره من عوض شده بود و دیگه راضی به ازدواج من با اون نبود ولی هم من و هم بیشتر اون الان منتظر تقدیر و قسمتیم که شاید مال همدیگه بشیم اینو هم بگم اون واسه تولدم هدیه یک میلیونی از طریق ترمینال مسافربری فرستاد منو اون متاسفانه از همون روز اول از طریق تلفن و لاین ، سکس ذاشتیم و پیشنهاد این کار در هشتاد درصد مواقع از سمت اون بوده ( هرچند من اصلا با این حالت ، خودارضایی نداشتم ولی اون داشته ) ***** سوالی که دارم از خدمتتون این هست که من در حال خاضر چکاری انجام بدم ؟ ادامه بدم یا قطع کنم؟ ببخشید که زیاد حرف زدم . منتظر جوابتون هستم . یا علی
- [سایر] سلام خدمت شمامن مدتیه که دچارافکاروسواس گونه شدم اوایل توی نمازخوندن ووضووکلااحکام وسواس داشتم که بابی اعتنایی تقریباخوب شدم اماانگاراین وسواس به تمام افکارم نفوذمی کنه مثلادرباره خدایامسایل دینی فکرمی کنم اونقدرروی یک موضوع متمرکز میشم که سردردمیگیرم البته وقتی میرم دانشگاه وسرم گرم درس هام میشه ازاین افکاردورمیشم ولی گهگاهی درگیرمیشم مثلاچندوقتیه که فکرمیکنم مغرورشدم وهرحرف یاکاری که انجام میدم ازروی غروره ومیخوام داشته هام روبه رخ بکشم واونوقت این افکارمثل خوره می افته به جونم مشکل دیگه ای که دارم نبوداعتمادبه نفسه چندوقت پیش سرکلاس وقتی میخواستم برم پای تخته اونقدراسترس داشتم که دست وپاوصدام میلرزیدورنگم پریده بودمیترسم کارهام مسخره به نظربرسه وبقیه خوششون نیادمیترسم جلوی جمع غذابخورم باحتی توی جمع کاملازنونه لباس راحت بپوشم نمیتونم شروع کننده ارتباط باشم اماوقتی درگیرش بشم بدعمل نمی کنم به طوری که باچندتاازاستادهام خیلی راحت صحبت می کنم وبقیه همکلاسی هام نمی تونن اینطورباشن ازمکان های جدیدوتجربه های جدیدبه تنهایی میترسم امااگه کسی کنارم باشه راحت باهاش کنارمیام لطفاکمکم کنیدایمیل متعلق به من نیست جوابم رودربخش عمومی بدید
- [سایر] سلام <div>احتمالا درخواست مشاوره من تنها شامل ازدواج نباشه بلکه با اون همپوشانی داشته باشه. از این لحاظ ببخشید</div> <div>کار میکنم حدود 7 ماهی است در یک شرکت خصوصی با حقوق نسبتا خوب ...</div> <div>صحبت از ازدواج است ولی سنگ بزرگی که جلومه ... ترسه. ترس به خاطر اینکه اصلا نمیدونم از این زندگی چی میخوام. خوشبختانه یا بدبختانه به هیچ وجه دیدگاه سنتی رو نسبت به دنیا ندارم و تقریبا اعتقادی به خدا ندارم، حداقل اگر داشته باشم تنها در جهت فرضی ساختگی میدونمش که بشر برای خودش درستش کرده تا از این شروع و پایان زندگی و مشکلاتش راحت بگذره. </div> <div>از جهتی تنهایی من باعث شده که به فکر همدمی بیفتم ... ولی خودم هم نمیدونم برای چی دارم زندگی میکنم؟ قراره به کجا برسم؟ ... خیلی روزها و سالها در این حیرانی بودم! ... نمیدونم کسی که تکلیفش با خودش معلوم نیست میتونه زندگی ای بسازه (مشترکا) که در اون شادی باشه... زمانهایی که بی کار بودم این مسائل به حد زیادی افسردم میکرد ... دیگه نمیتونم افکارم رو به عقب برگردونم . همینم .... فکر هم نمیکنم با گذشت زمان چیزی از دودلی و تردیدهام کم بشه. عمرم با سرعت دو سه برابر حالت عادی داره جلو میره و روز به روز به تنهایی که خیلی ازش میترسم، اضافه میشه. اعتماد به نفسم کم شده. از دنیای بیرون میترسم... به دنبال راهی میگردم که خودم کارفرمای خودم باشم ( ولی چجوری؟)... </div> <div>انتخابهام هم دارن کمتر میشن، سخت گیرتر میشم، موقعیتها هم برای آشنایی دارن کمتر میشن</div> <div>==============</div> <div>تا اونجایی که تونستم حس و حالم رو بیان کردم، و سانسور نکردم</div> <div>از شنیدن نصیحت بدم نمیاد ولی تنها به دنبال راه حلم. شما راهنمایی دارین؟</div> <div>با تشکر</div> <div></div>
- [سایر] سلام خسته نباشید .دختری 30 ساله ساکن مشهد لیسانس و شاغل هستم 5 ساله که ازدواج کردم و 2 ساله که زیر یک سقف زندگی میکنیم .خونواده ی فرهنگی دارم ظاهرم بد نیست اما قد بلندی ندارم .شوهرم از شهرستان و 2 سال از من کوچکتر ظاهرا از من بهتر اما بسیار بی فرهنگ و بی اخلاق بی منطق و هوچی گر .در محل کارم با ایشون آشنا شدم .علاقه ی من به ایشون بیشتره و در زندگیم همه ی پول و پس اندازمو بابت خرید خونه و جشن عروسی به ایشون دادم و ایشون همه چیز رو به نام خودشون کردن چون می دونستن که اعتیاد دارند و ممکنه من روزی بفهمم و بخوام جدا شم چون بهشون گفته بودم که از اعتیاد متنفرم و هرگز حاضر به زندگی با معتاد نیستم چون پدر ایشون معتاد بود و من همیشه یه ترسی داشتم .از همون اوائل متوجه رفتارهای مشکوک ایشون شدم تا اینکه به سیگار کشیدن گهگاهی اعتراف کردن و تریاک هم هفته ای یکبار که به منزل پدرش میره .متاسفانه پدر اینقدر نفهم است که پسرش رو به بساطش دعوت میکنه .من نمیتونم با این موضوع کنار بیام و به خاطر این ترسم نتونستم به بچه دار شدن فکر کنم و 5 ساله که فکر طلاق تو سرمه اما نمیتونم اقدام کنم از آینده ام و تنهاییم می ترسم .شوهرم هرگز به طلاق تن نمیده و با التماس و چاخان همیشه می گه تو اشتباه می کنی من فقط گاهی مصرف میکنم 5 ساله ه مصرف می کنم چی شده تا آخر عمرم همین حد میمونه و بیشتر نمیشه قول می دم .اما من نمیتونم بپذیرم این مسائل تو 7 نسل ما هم پیدا نمیشه تحملش برام سخته .لازمه بگم که این 5 سال با بددلی و تهمت هاش پیرم کرد ام حالا که بهتر شده و من عادت کردم چون به اعتیادش اطمینان پیدا کردم ازش بدم اومده از اینکه این همه زجر کشیدم از خودم بدم اومده که کاش همون روزای قد که قرصهای ترامادول رو دیدم ازش جدا می شدم .کمکم کنین نمیتونم تصمیم بگیرم چون همیشه حرفای خوبش اما بدون عملش تو ذهنمه و دلم فقط به شعارهاش خوشه .تو کارش آدم موفقیه .فوق دیپلمه اما داره و اسه لیسانس تلاش میکنه و ناظر پروژه است .حقوقش ماهی 800 تومنه ومن 600 تومن .به لحاظ مالی خوبیم خونه و ماشین معمولی داریم .اما شوهرم کلا آدم افسرده و ناسپاسیه و دائم به خاط دوری از خونوادش به من غر میزنه با اینکه هفته ای یک بار میره شهرستان تنهایی و منو نمی بره .مشکلات زیادی داریم اما من با همش ساختم اما این یکی رو نمی تونم چون از آینده اش میترسم .کمکم کنین بگین چکار کنم .ممنون .منتظر جوابتون هستم .
- [سایر] سلام حاج آقا .من 19 سالمه و دانشجوی رشته داروسازی هستم .چند تاعبارت رو جستجو کردم درمورد سوالم ولی هیچ نتیجه ای به دست نیومد.شاید سوال من یه سوال تازه باشه و کسی از شما درموردش نپرسیده باشه . حدود 5 سال پیش دچار یه بیماری شدم که به احتمال خیلی زیاد ژنتیکی هستش .نمیدونم اسمش به گوش شما خورده یا نه ،دیستروفی عضلانی که انواع مختلف و علایم مختلفی هم داره علایمی که در من ایجاد کرد مهمترینش ضعف درراه رفتن وحرکت وکاهش قدرت جسمی بود ،زود خسته میشم ،از پس بعضی کارام به تنهایی برنمیام ، حالا بیماریم متوقف شده اگه پیشرفت میکرد شاید دیگه اصلا نمی تونستم راه برم .خودتون که خبر دارید شرایط خیلی از دانشگاهها برای افرادی که سلامتی کامل ندارند مناسب نیست.پله تا دلتون بخواد تو دانشگاه هست وآسانسور اکثراوقات یه رویای دست نیافتنی برای امثال منه .گاهی امتحانا طبقه ی سومه ، اسانسور نیست یا خرابه .فکرشو بکنید وقتی پاهات یاری نمی کنن، وقتی میرسی بالا اول خوشحال میشی فکر میکنی اورست رو فتح کردی بعد میبینی پاهات داره میلرزه وحالا باید بشینی سر امتحان و با سوالای عجیب و غریب سروکله بزنی . خیلی دوست دارم نماز جماعت دانشگاه شرکت کنم اما رو زمین برام سخته نماز خوندن . تا نماز خونه هم یه مقداری راه هست که راهش کمه ولی برا من سخته .اگه اتوبوس هم باشه من نمیتونم استفاده کنم چون پله اش خیلی بلنده. تو تمام سال های دبیرستانم هم مشکلاتی داشتم .می دونید سخته که هم سن وسالات پله ها رو دوتا یکی برن بالا ولی تو همش تو فکر این هستی که یعنی این جایی که دارم میرم پله داره یا نه ،سریالاییه یا سرازیری و وو. اینا درد ودل بود حالا حرف اصلیم .خدا تو تمام این سالها به طور ویژه هوای منو داشت منم برای هرچیز وهرلحظه ازش کمک میخوام ،جایی تنهام نذاشت ،کمکم کرد تو کنکور وکلا همه لحظه های زندگیم وتوی ان پله ها .تو این سالها من معنای توکل رو به طور واقعی فهمیدم .سعی کردم هرگز به خدا نگم چراوهمیشه شاکر خداوند باشم . سعی کردم همیشه بگم خدایا راضی ام به رضای تو .هیچ وقت دعا نکردم که خوب بشم .یه جایی خوندم که خدایا به داده ونداده و گرفته ات شکر ،که داده ات نعمت است ،نداده ات حکمت و گرفته ات امتحان .هیچ وقت از خدا نخواستم شفام بده چون میخواستم والان هم میخوام که از امتحان خدا سربلند بیرون بیام .دلم میخواد همونی بشه که خدا خودش میخواد اگر برام بیماری رو میخواد منم همون رو میخوام وراضی ام وسختی هاشو به جون میخرم واگر هم خدا برام سلامتی رو بخواد من هم همون رو میخوام وراضی ام .به خاطر همین چیزا هم هرگز دعا نکردم برای بهبودی .فقط همیشه ازش خواستم کمکم کنه که جایی کم نیارم و هرگز ناشکری نکنم .حاج اقا من تمام سالها دلم نمیخواست وهنوز هم دلم نمیخواد که خدا ازم تو این موضوع ناراضی بشه .گاهی وقتها فکرمیکنم نکنه من طاقت امتحان سخت تر از این رو نداشتم که به اینجا ختم شده..چیزهای زیادی درمورد این مطالب شنیدم :من از درمان ودرد ووصل وهجران پسندم آنچه را جانان پسندد. هرکه دراین بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند ،من فکرمیکنم این یکی درمورد من صدق نمیکنه. جایی هم شنیدم که روزی یکی ازامامان معصوم به شخصی میگن که اگرخدا برای ما سلامتی رو بخواد ما همون رو دوست داریم واگرهم برای ما بیماری رو بخواد همون رو دوست داریم . نمی دونم حاج آقا اصلا نمیدونم میخوام چی بپرسم: مادروپدرم میگن اشتباه میکنی که دعا نمیکنی باید ازخدا بخوای که خوب بشی اما من نمیتونم دعاکنم ،میترسم اگه خوب بشم دیگه خدا ازم راضی نباشه وتو امتحان خدا موفق نشم .حاج آقا من می دونم که اگه از خدا بخوام که شفام بده باز همونی میشه که خدا میخواد پس چه نیازی به دعا هست .حاج اقا من میترسم از خدا بخوام که خوب بشم بعد دعامو قبول کنه اما به خاطر دعای من باشه ،اخه میدونید فکرمیکنم هرچی از خدا میخوام بهم میده اگه این طورباشه آیا من تو امتحان خدا موفق میشم یا نه ؟.حاج اقا اصلا من گیجم نمیدونم چی کارکنم .فعلا هیچ راه درمانی برای بیماریم نیست .تازگی ها دکتری رو شناختیم که درمان قرانی برای بیماریها میدن البته قبلش باید مطمین بشن که راه درمان علمی برای این بیماری نیست وهمه ی راهها رو رفتی واین خیلی خوبه چون ما باید اول ازراه واسطه هایی که خدا برامون قرارمیده مثلا همون راه‌های علمی درمان بیماری ها دنبال حل مشکلمون باشیم .چون برای من این راهها وجود نداشت ،ایشون به من گفتند که سوره ی حمد رو چهل روز هرروز هفتاد بار بخونم با هفتاد صلوات ایشون پشت تلفن اینو به من گفتند وهیچ مبلغی هم ازما نگرفتند اینو میگم تا ثابت بشه ایشون ازاین ادمهای دروغگو نیستند که تازگی ها خیلی زیاد شدندومردم رو گول میزنند. من اعتقاددارم به اینکه قرآن و سوره ی حمد حتما اگه خدا بخواد میتونه کسی رو شفا بده اما من نمیدونم بخونم یا نه .اگه بخونم یعنی از خدا خواستم که خوب بشم یعنی گفتم من اینو بیشتر دوست دارم نه اونی رو که تو میخوای .حاج اقا من تمام این سالها رو با این فکر گذروندم که خدا درمورد بیماریم وعکس العمل من به اون ازم راضیه و حالا اگه اشتباه کرده باشم چی ! حاج اقا امیدوارم متوجه منظورم شده باشید .لطفا برام توضیح بدیدچی کارکنم ؟چه طورمیشه که ازامتحان خدا حالا هرموقع که قراره تموم بشه یا تموم نشه سربلندبیرون بیام ،دعابکنم با نکنم ،اگه دعاکنم چی میشه ؟به هرجا ایمیل وپیام میدم کسی جوابمو نمیده کاشکی شما جوابمو خیلی قابل درک بدید . برام دعاکنید...دعاکنید
- [سایر] سلام من دختر 20سالمه و ساکن شهرستان نوشهر هستم و حدود 1سال و 4 ماه پیش با پسری 23ساله ساکن بندرانزلی که در شهرستان نور دانشجو بودن نامزد کردم.متاسفانه به دلایلی از جمله مسافت دور، علاقه ی بیش از حد نامزدم به زادگاهش، عدم توجه نامزدم به من اواخر مرداد هر دو تصمیم گرفتیم رابطه را ادامه ندهیم . من به نامزدم خیلی وابسته بودم و هنوز هم خیلی بهش علاقه دارم..هفته ی گذشته چند بار به او پیام دادم و حالش را پرسیدم اما جوابی نداد..تعجب کردم چون پسر مودبی بود و هیچ وقت بی ادبی نمیکرد و پاسخ میداد.حدود 2روز 15پیام به او دادم که جوابی دریافت نکردم، نگران حالش شدم دیگه طاقت نیاوردم و به خدا قسمش دادم و گفتم من نگرانت هستم لطفا پیامم رو دیدی خبری از خودت بده من از نگرانی نمیتونم بخوابم... ساعت حدود 1 بامداد 5شهریور پیام داد: "داداشم فوت کرده،پیام نده" واقعا شکه شدم...برادرش 15 ساله بود و پسر خوب و مودبی بود خیلی ناراحت شدم به حدی که نمیتونستم حرف بزنم و از جام بلند بشم.تا ساعت 13 همون روز شوکه بودم و بعد پیام تسلیت براش فرستادم که جوابی دریافت نکردم. علی برادر نامزدم 15سالش بود که شنبه اول شهریور غرق شد و بدنش 4شهریور پیدا شد(از دوستانش پرسیدم چون خودم از صحبت کردن باهاش میترسیدم) میترسیدم چیزی بگم و حالش بدتر بشه(همین یه برادر رو داشت) من نتونستم برم انزلی چون از خرداد ماه از هم جدا شده بودیم و پدرو مادرم اصلا دلشون نمیخواست من باهاش در ارتباط باشم. دو روز بعد هفتمین روز فوت علی باهاش تماس گرفتم اما بعد شنیدن دو تا بوق تماسم رو رد کرد بعد بهش پیام دادم که :"از اینکه مزاحمت شدم ببخش، بیش از این نتونستم ازتون بی خبر باشم، تماس گرفتم حالتو بپرسم.ببخشید". من به نامزدم خیلی علاقه دارم واقعا شرایط رفتن به انزلی رو نداشتم وگرنه حتما میرفتم.الان نمیدونم چطوری باهاش ارتباط برقرار کنم لطفا شما راهنماییم کنید. ممنون
مسئله مرتبط یافت نشد