اگر کسی به واسطه نکشیدن سیگار روزه نگیرد، آیا می تواند سیگار بکشد و روزه بگیرد؟
همه مراجع تقلید می گویند: احتیاط واجب آن است که روزه دار دود سیگار و تنباکو و مانند اینها را هم به حلق نرساند.[1] و چون هیچ یک از مراجع تقلید فتوای به جواز استعمال سیگار برای شخص روزه دار نداده اند، بنابراین، لازم است که شخص روزه دار از اذان صبح تا اذان مغرب از استعمال هر نوع از دخانیات خود داری نماید. بدیهی است با استعمال سیگار روزه اش باطل و علاوه بر قضای روزه، کفاره[2] نیز بر او واجب می شود. تنها راه برای رهایی از کفاره این است که در ایام ماه مبارک رمضان هر روز قبل از ظهر از وطن خود تا بیشتر از مسافت شرعی (5/22 کیلو متر) مسافرت کند و در آن جا با خوردن با آشامیدن روزه خود را باطل کرده و به وطن خود برگردد. با این کار روزه آن روز خود را باطل کرده و فقط قضا بر او واجب است که می تواند در ایام زمستان که روزها کوتاه تر است قضای روزه های خود را به جا آورد. [1] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‌1 ، ص 903. [2] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‌1، ص 928 ، مسأله 1660، کسی که کفّاره روزه رمضان بر او واجب است، باید (یک بنده آزاد کند یا) به دستوری که در مسأله بعد گفته می‌شود دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر است طعام یعنی گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد، هر چند مد که می‌تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلًا یک مرتبه بگوید (استغفر اللَّه) و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.
عنوان سوال:

اگر کسی به واسطه نکشیدن سیگار روزه نگیرد، آیا می تواند سیگار بکشد و روزه بگیرد؟


پاسخ:

همه مراجع تقلید می گویند: احتیاط واجب آن است که روزه دار دود سیگار و تنباکو و مانند اینها را هم به حلق نرساند.[1] و چون هیچ یک از مراجع تقلید فتوای به جواز استعمال سیگار برای شخص روزه دار نداده اند، بنابراین، لازم است که شخص روزه دار از اذان صبح تا اذان مغرب از استعمال هر نوع از دخانیات خود داری نماید. بدیهی است با استعمال سیگار روزه اش باطل و علاوه بر قضای روزه، کفاره[2] نیز بر او واجب می شود. تنها راه برای رهایی از کفاره این است که در ایام ماه مبارک رمضان هر روز قبل از ظهر از وطن خود تا بیشتر از مسافت شرعی (5/22 کیلو متر) مسافرت کند و در آن جا با خوردن با آشامیدن روزه خود را باطل کرده و به وطن خود برگردد. با این کار روزه آن روز خود را باطل کرده و فقط قضا بر او واجب است که می تواند در ایام زمستان که روزها کوتاه تر است قضای روزه های خود را به جا آورد.
[1] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‌1 ، ص 903. [2] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ‌1، ص 928 ، مسأله 1660، کسی که کفّاره روزه رمضان بر او واجب است، باید (یک بنده آزاد کند یا) به دستوری که در مسأله بعد گفته می‌شود دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر است طعام یعنی گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد، هر چند مد که می‌تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلًا یک مرتبه بگوید (استغفر اللَّه) و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین