از دیدگاه شیعیان جنایتی که اصحاب مرتکب شده‌اند این است که به گفته آنها اصحاب از ولایت علی منحرف شدند و خلافت را به او نسپردند، بنابراین از دیدگاه شیعه عادل و درست کار نیستند. سؤال این است که شیعیان چرا در مورد فرقه‌های دیگر شیعه؛ مانند فطحیه و واقفیه که امامت بعضی از ائمه را قبول ندارند چنین نمی‌گویند؟! بلکه از افراد این فرقه‌ها دلیل می‌گیرند و آنها را عادل می‌دانند، این تناقض دلیلش چیست؟!

شیعیان به پیروی از قرآن و احادیث که مورد اعتماد همه مسلمانان هستند، صحابه را یکسان نمی دانند، بلکه آنها را سه دسته می کنند. گروهی از صحابه از ایمان محکمی برخوردار بودند. گروهی دیگر سست ایمان بودند و دسته سومی نیز منافق بودند. همه صحابه در جریان سقیفه عملکرد یکسانی نداشتند. تنها برخی از صحابه در سقیفه حضور داشتند. برخی دیگر از صحابه با زور شمشیر و تهدید یا به خاطر حفظ کیان اسلام با ابوبکر بیعت کردند. بنابراین همه آنها در یک ردیف نیستند.   برخی از بزرگان شیعه احادیث فطحیه و واقفیه را در صورتی که افراد موثق و امانت داری باشند، عمل می کنند. همان طور که روایاتی از اهل سنت از پیامبر (ص) یا امامان شیعی که دارای شرط یاد شده باشند، را نیز معتبر می دانند و عمل می کنند. برخی دیگر نیز نه روایات فطحیه و واقفیه را معتبر می دانند و نه به احادیث اهل سنت اعتبار قائل هستند، همان طور که حدیثی را از شیعه به صرف این که شیعه است نمی پذیرند بلکه در پذیرش حدیث از شیعه شرایطی وجود دارد که از جمله آن عدالت و یا حداقل مدحی از او شده باشد و در صورت عدم احراز این شرایط روایت را رد می کنند. از این رو هیچ تناقضی در عمل شیعیان دیده نمی شود.