لطفاً درباره حکم فقهی طهارت و نجاست موارد ذیل مرا راهنمایی فرمایید؟ 2. اگر نجاست باطنی به باطن سرایت کند؟ 3. اگر شی خارجی با نجاست خارجی اما در داخل باطن مثل دهان ملاقات کند؟ نظر آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) در این باره چیست؟ با تشکر
سؤال مذکور به دفاتر مراجع عظام تقلید ارسال شد و پاسخ های آنان به شرح ذیل می باشد:   آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):   ج1و2) نجس نمی‌شود.   ج3) در صورتی که هنگام بیرون آمدن همراه با عین نجس باشد، نجس می‌شود.   آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله العالی):   ملاقات در باطن موجب نجاست نیست ولی اگر دو عضو خارجی را که یکی نجس و دیگری پاک است مثلا داخل دهان کند و آنجا ملاقات کنند نجس می شود.   آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):   باطن نجس نمی شود مثلاً در صورتی که خون به داخل بدن انسان تزریق کنند.   ج2: همان جواب   ج3: تا زمانی که در باطن است نجس نیست ولی خارج که می شود و بر آن خون یا بول یا مدفوع باشد نجس است و باید تطهیر نمود.   نظر آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) نیز در فرض های مذکور این چنین است:   1. باطن نجس محسوب نمی شود.   2. باطن نجس محسوب نمی شود و اموری مانند خون مادامی که در باطن هستند، نجس نمی گردند.   3. اگر شیء خارجی پس از خروج فاقد عین نجس باشد، نجس محسوب نمی شود ولی اگر همراه خون یا مدفوع و امثال آن خارج شود، باید تطهیر گردد.   4. اگر دو شیء خارجی در باطن ملاقات کنند مادامی که در باطن هستند نجس محسوب نمی شوند، ولی پس از خروج باید تطهیر شوند. مثلاً اگر قطعه فلزی در داخل بدن مانند ترکش خمپاره در اثر تزریق خون از خارج به آن خون خارجی اصابت کند، مادامی که در باطن است پاک محسوب می شود، ولی پس از خروج باید تطهیر گردد.   5. قبلاً اشاره شد که اموری مانند خون، مدفوع، ادرار، منی، ... مادامی که در باطن هستند، نجس محسوب نمی شوند و پس از خروج، عین نجس می باشند.  
عنوان سوال:

لطفاً درباره حکم فقهی طهارت و نجاست موارد ذیل مرا راهنمایی فرمایید؟
2. اگر نجاست باطنی به باطن سرایت کند؟
3. اگر شی خارجی با نجاست خارجی اما در داخل باطن مثل دهان ملاقات کند؟
نظر آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) در این باره چیست؟ با تشکر


پاسخ:

سؤال مذکور به دفاتر مراجع عظام تقلید ارسال شد و پاسخ های آنان به شرح ذیل می باشد:   آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):   ج1و2) نجس نمی‌شود.   ج3) در صورتی که هنگام بیرون آمدن همراه با عین نجس باشد، نجس می‌شود.   آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله العالی):   ملاقات در باطن موجب نجاست نیست ولی اگر دو عضو خارجی را که یکی نجس و دیگری پاک است مثلا داخل دهان کند و آنجا ملاقات کنند نجس می شود.   آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):   باطن نجس نمی شود مثلاً در صورتی که خون به داخل بدن انسان تزریق کنند.   ج2: همان جواب   ج3: تا زمانی که در باطن است نجس نیست ولی خارج که می شود و بر آن خون یا بول یا مدفوع باشد نجس است و باید تطهیر نمود.   نظر آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) نیز در فرض های مذکور این چنین است:   1. باطن نجس محسوب نمی شود.   2. باطن نجس محسوب نمی شود و اموری مانند خون مادامی که در باطن هستند، نجس نمی گردند.   3. اگر شیء خارجی پس از خروج فاقد عین نجس باشد، نجس محسوب نمی شود ولی اگر همراه خون یا مدفوع و امثال آن خارج شود، باید تطهیر گردد.   4. اگر دو شیء خارجی در باطن ملاقات کنند مادامی که در باطن هستند نجس محسوب نمی شوند، ولی پس از خروج باید تطهیر شوند. مثلاً اگر قطعه فلزی در داخل بدن مانند ترکش خمپاره در اثر تزریق خون از خارج به آن خون خارجی اصابت کند، مادامی که در باطن است پاک محسوب می شود، ولی پس از خروج باید تطهیر گردد.   5. قبلاً اشاره شد که اموری مانند خون، مدفوع، ادرار، منی، ... مادامی که در باطن هستند، نجس محسوب نمی شوند و پس از خروج، عین نجس می باشند.  





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین