در مورد ایراد خطبه نماز جمعه، مذاهب اهل سنت متفاوت نظر می دهند، مالکیه می گویند: باید خطبه به عربی باشد و اگر هیچ کس عربی نفهمد، نماز جمعه ساقط می شود. حنفیه می گویند: خطیب نماز جمعه جایز است اگر می تواند خطبه را به زبان غیر عربی بخواند. حنابله می گویند: اگر خطیب بتواند عربی بخواند باید چنین کند، چه مخاطبین عرب باشند یا غیر عرب!. البته اگر نتواند، به زبانی که می تواند باید ایراد کند. شافعیه می گویند: اگر مخاطبین غیر عرب باشند حتی ارکان خطبه لازم نیست به عربی خوانده شود مگر آیه آن. اما غیر از ارکان خطبه (بقیه خطبه) عربی خواندن آن واجب نیست بلکه سنت است.[1]
[1] الجزیری، عبد الرحمن- الغروی، السید محمد- یاسر مازح، الفقه علی مذاهب الاربعه ومذهب اهل البیت(ع)،ج1،ص528، ناشر دار الثقلین، چاپ اول، بیروت- لبنان. الشافعیة- قالوا: یشترط أن تکون أرکان الخطبتین باللغة العربیة، فلا یکفی غیر العربیة متی أمکن تعلمها، فإن لم یمکن خطب بغیرها، هذا إذا کان القوم عربا، أما إن کانوا عجما فإنه لا یشترط أداء أرکانهما بالعربیة مطلقا، و لو أمکنه تعلمها ما عدا الآیة، فإنه لا بد أن ینطق بها بالعربیة، إلّا إذا عجز عن ذلک، فإنه یأتی بدلها بذکر أو دعاء عربی، فإن عجز عن هذا أیضا فعلیه أن یقف بقدر قراءة الآیة، و لا یترجم، و أما غیر أرکان الخطبة فلا یشترط لها العربیة بل ذلک سنة.
