ظاهراً در برخی روایات و ادعیه اشاره شده که (انگشتر عقیق را بگردان تا نگینش به سمت کف دست باشد). آیا منبعی که این گونه اشارات شده باشد سراغ دارید؟ و ملاک تعیین این که در چه شرایطی چنین بکنیم چیست؟
در این باره روایتی در کتاب وسائل الشیعة وارد شده است که چنین است:   حضرت امام رضا (ع) فرمودند: "ر کس صبح کند و در دست او انگشتر عقیقی باشد و قبل از این که کسی او را ملاقات کند و ببیند، نگین خود را به طرف کف دست بگرداند و سوره: "انا انزلنا  ... " را تا به آخر تلاوت کند و بگوید: "آمَنْتُ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ وَآمَنْتُ   بِسِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَلَانِیَّتِهِمْ "، خداوند او را در آن روز از شرِّ آنچه از آسمان نازل می شود و به سوی آسمان بالا می رود و همچنین از شرّ آنچه در زمین فرو می رود و از آن خارج می شود حفظ می کند و در محافظت رسول خدا (ص) به سر می برد تا صبح را به شب برساند.[1]   فقهای عظام می گویند که این کار در هنگام قنوت نماز، اگر به قصد ورود و جزء نماز باشد ترک شود، مگر این که به قصد ثواب مطلق (بدون جزئیت در نماز) باشد.   آیت الله مکارم شیرازی: در جواب سؤالی در این مورد می گوید: چنین چیزی در دستورات شرع وارده نشده است، ولی نماز را باطل نمی کند، بهتر است آن را ترک کنید.[2]   آیت الله فاضل لنکرانی (ره) می گوید: برای عمل مورد سؤال در خصوص قنوت روایتی به نظر نرسیده است.[3]     [1]   .حر عاملی،،  وسائل الشیعة، ج 5، ص91، مؤسسه آل البیت، قم؛ روایتی مانند آن در مستدرک الوسائل، ج3، ص297 هم ذکر شده است.   [2]   . سایت معظم له، بخش استفتائات. [3]   . جامع المسائل، سؤال 355، ص103، چاپ مهر، چاپ دوم، 1375.  
عنوان سوال:

ظاهراً در برخی روایات و ادعیه اشاره شده که (انگشتر عقیق را بگردان تا نگینش به سمت کف دست باشد). آیا منبعی که این گونه اشارات شده باشد سراغ دارید؟ و ملاک تعیین این که در چه شرایطی چنین بکنیم چیست؟


پاسخ:

در این باره روایتی در کتاب وسائل الشیعة وارد شده است که چنین است:   حضرت امام رضا (ع) فرمودند: "ر کس صبح کند و در دست او انگشتر عقیقی باشد و قبل از این که کسی او را ملاقات کند و ببیند، نگین خود را به طرف کف دست بگرداند و سوره: "انا انزلنا  ... " را تا به آخر تلاوت کند و بگوید: "آمَنْتُ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ وَآمَنْتُ   بِسِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَلَانِیَّتِهِمْ "، خداوند او را در آن روز از شرِّ آنچه از آسمان نازل می شود و به سوی آسمان بالا می رود و همچنین از شرّ آنچه در زمین فرو می رود و از آن خارج می شود حفظ می کند و در محافظت رسول خدا (ص) به سر می برد تا صبح را به شب برساند.[1]   فقهای عظام می گویند که این کار در هنگام قنوت نماز، اگر به قصد ورود و جزء نماز باشد ترک شود، مگر این که به قصد ثواب مطلق (بدون جزئیت در نماز) باشد.   آیت الله مکارم شیرازی: در جواب سؤالی در این مورد می گوید: چنین چیزی در دستورات شرع وارده نشده است، ولی نماز را باطل نمی کند، بهتر است آن را ترک کنید.[2]   آیت الله فاضل لنکرانی (ره) می گوید: برای عمل مورد سؤال در خصوص قنوت روایتی به نظر نرسیده است.[3]     [1]   .حر عاملی،،  وسائل الشیعة، ج 5، ص91، مؤسسه آل البیت، قم؛ روایتی مانند آن در مستدرک الوسائل، ج3، ص297 هم ذکر شده است.   [2]   . سایت معظم له، بخش استفتائات. [3]   . جامع المسائل، سؤال 355، ص103، چاپ مهر، چاپ دوم، 1375.  





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین