شیعه امامان ( جانشینان پیامبر (ص)) را معصوم (ع) می دانند بر همین اساس سخن آنان نیز مانند سخن پیامبر حجیت نفسی دارد و نیازی به استناد به پیامبر (ص) ندارد. احادیثی که از امامان معصوم به ما رسیده به دو دسته تقسیم می شود. یک دسته از روایات به صورت مستند بیان شده است؛ یعنی سلسله سندشان نیز ذکر شده است به این صورت که هر امامی از پدرش نقل می کند تا این که سند روایت به رسول الله ختم می شود بنابر این، این روایات از نظر سند در بالاترین رتبه اعتبار قرار دارد. اما دسته دیگر از روایات که بدون سند بیان شده است. اینها نیز دو دسته اند یا این که با واسطه از پیامبر اسلام نقل می کنند اما سندش را ذکر نکردند از این رو این نوع احادیث نیز گرچه سلسله سندشان بیان نشده و در ظاهر مرسل هستند اما با توجه به این که معصومین از امنا و صادقین محسوب می شوند اگر حدیثی را پیامبر نفرموده باشد آنها آن را به عنوان حکم الاهی بیان نمی نمایند و یا به پیامبر نسبت نمی دهند. به عنوان نمونه به این حدیث توجه نمایید: عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص). که در منابع شیعی هزاران و در کتب اربعه شیعه (کافی، من لا یخضره الفقیه، تهذیب و استبصار) صدها حدیث با این عنوان نقل شده است. و یا این که از کتاب جامعه، مصحف فاطمه، جفر و ... نقل نموده اند که در هر صورت مستند و برای همه مسلمانان حجت است. بنابر این با توجه به مطالبی که بیان شد، احادیثی که از ائمه معصومین نقل می شود مستند و از اعتبار کافی برخوردار است و هیچ گونه تردیدی در آن راه ندارد.
