در عبارتِ (و لا لشیء من عملی القبیح بالحسن مبدّلا غیرک) (در دعای کمیل) کلمه (عملی) گاه به فتح یاء ثبت شده (عَمَلِیَ القبیح) و گاه به سکون آن (یعنی عَمَلِی القبیح، اتّصال لام به القبیح). آیا هر دو اعراب صحیح است؟ اگر بله، بر چه مبنا؟

در فقره (عَمَلی القَبیح) در کلمه (عَمَلی)، یاءِ متکلم (ی) هم مبنی بر فتح و هم مبنی بر سکون است[1] ، پس اگر آن را مبنی بر فتح بگیریم (عَمَلِیَ القَبیح) خوانده می شود و اگر آن را مبنی بر سکون بگیریم در اتصال (عَمَلی) به (القبیح) یاءِ آن خوانده نمی شود. این، یکی از احکام اسم مضاف به یاء متکلم است.
[1] شرح ابن عقیل ، ج2، ص90.