سلام من رفیقی دارم که اصلا نماز نمی خواند روزه نمی گیرد و به طور کلی از لحاظ اعتقادی بسیار ضعیف است با او به مدرسه می رویم و هم کلاسی هستیم من هم هر راهی را که به ذهنم میرسد برای هدایت او به راه راست امتحان کرده ام و هرچه امر به معروف ونهی از منکر می کنم تاثیری ندارد.می خواستم ببینم که دوستی من با او از لحاظ شرع مشکل دارد؟لطفا مرا راهنمایی کنید؟

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی): ]این دوستی[فی نفسه]به خودی خود[ اشکال ندارد.   دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): مشکلی ندارد اگر اطمینان داشته باشید که بر شما تأثیر نمی گذارد.   دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): با زبان خوش و لحن ملایم او را امر به معروف و نهی از منکر نمایید و آثار و برکات نماز و روزه را به او تذکر داده و بگویید که نماز رابطه انسان با خداست و مایه صفای روح و پاکی دل و پیدایش روح تقوا و تربیت انسان و پرهیز از گناهان است. نماز مهمترین عبادات است که طبق روایات اگر قبول درگاه خدا شود عبادات دیگر نیز قبول خواهد شد و اگر قبول نگردد اعمال دیگر نیز قبول نخواهد شد. و نیز بر طبق روایات، کسی که نمازهای پنجگانه را انجام می دهد از گناهان پاک می شود همان گونه که اگر شبانه روز پنج مرتبه در نهر آبی شست و شو کند اثری از آلودگی در بدنش باقی نمی ماند. به همین دلیل، در آیات قرآن مجید و روایات اسلامی و وصایا و سفارشهای پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمّه هدی(علیهم السلام)از مهمترین کارهایی که روی آن تأکید شده همین نماز است و لذا ترک نماز از بزرگترین گناهان کبیره محسوب می شود. سزاوار است انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و به آن اهمّیّت بسیار دهد و از تند خواندن نماز که ممکن است مایه خرابی نماز گردد جدّاً بپرهیزد. در حدیث آمده است روزی پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) مردی را در مسجد مشغول نماز دید که رکوع و سجود را بطور کامل انجام نمی دهد، فرمود: اگر این مرد از دنیا برود در حالی که نمازش این گونه باشد به دین من از دنیا نخواهد رفت. روح نماز «حضور قلب» است و سزاوار است از آنچه مایه پراکندگی حواس می شود بپرهیزد، معانی کلمات نماز را بفهمد و در حال نماز به آن توجّه داشته باشد و با حال خضوع و خشوع نماز را انجام دهد، بداند با چه کسی سخن می گوید و خود را در مقابل عظمت و بزرگی خداوند بسیار کوچک ببیند. در حالات معصومین(علیهم السلام) آمده است به هنگام نماز آنچنان غرق یاد خدا می شدند که از خود بی خبر می گشتند، تا آنجا که پیکان تیری در پای امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)مانده بود، در حال نماز بیرون آوردند و آن حضرت متوجّه نشد و در هر صورت چنانچه دوستی با او به معنای تایید کار او نباشد اشکال ندارد.   دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): اگر احتمال بدهید از او متأثر شوید لازم است ارتباط با ایشان را قطع نمایید.