1. در حکومت اسلامی، با توجه به شرایط اقتصادی و مالی، و در صورت فراهم بودن امکانات، تمام افرادی که شهروند حکومت اسلامی محسوب می‌شوند –حتی غیر مسلمانان- باید از حمایت های مالی حکومت برخوردار باشند. به بیان روشنتر، در صورتی که حکومت اسلامی از لحاظ اقتصادی و مالی در شرایط مطلوب باشد، تمام شهروندانش، تحت پوشش حمایتی دولت قرار می گیرند. 2. با توجه به این مسئله، به طور طبیعی همسران پیامبر اسلام(ص) نیز در صورت نیاز از این حمایتها برخوردار میشدند. 3. علاوه بر این، برخی از زنان پیامبر از لحاظ مالی ممکن بود در میان قبیله و طایفه خود دارای مال و ثروتی بودند که از درآمد مال و سرمایه خود ارتزاق مینمودند، چنانکه حضرت خدیجه(س) در زمان حیات خود و قبل از ازدواج با پیامبر اسلام(ص) خانمی ثروتمند بود و در کار اقتصادی و تجارت فعالیت می نمود. 4. ضمن این که برخی از صحابه نیز مستقلا هدایایی به همسران پیامبر به عنوان امهات المؤمنین می دادند.[1] 5. آنچه که در این مسئله از همه مهمتر است و باید بدان توجه نمود، این است که دینی که ازدواج همسران پیامبر –بعد از ارتحال رسول الله- را ممنوع کرده، بدیهی است که برای ادامه‌ی زندگی آنها نیز فکری نموده است؛ و به همین دلیل، گزارشی تاریخی مبنی بر آن‌که امهات المؤمنین، تنها به دلیل عدم ازدواج بعد از رسول خدا(ص) دچار فقر شده باشند، وجود ندارد. [1] ر. ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج 3، ص 98، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، 1410ق.
