مراجع معظم تقلید در این باره فرموده اند:
هر گاه روزه دار عمداً قی (استفراغ) کند اگر چه به واسطۀ مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود، ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند اشکال ندارد.[1] در هر حال این عمل گرچه از روی عمد انجام شود ولی کفّاره ندارد.[2]
ولی اگر این کار بدوت دلیل و صرفا برای باطل کردن روزه باشد، برخی از مراجع[3] می‌گویند، باید کفاره افطار عمدی بدهد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به قسمت دوم سؤال، چنین است:[4]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
قی کردن عمدی موجب باطل شدن روزه می‌گردد که فقط قضا لازم است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال باید کفاره بدهد.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر عمدا استفراغ کند روزه‌اش باطل می شود.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
عمل مذکور کفاره ندارد.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
مبطل روزه و موجب کفاره عمدی است.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
این کار حرام و موجب بطلان روزه و وجوب قضا است ولی ظاهرا کفاره ندارد. لینک به سایت استفتائات [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، محقق و مصحح: بنی هاشمی خمینی، سید محمد حسین، ج1، ص 921، م 1646، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [2] . همان، ص 926، م 1658. [3] . آیات عظام: مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی. [4] . استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.
