سلام علیکم؛ چینش نظام عالَم بر اساس اسماء است، بر همان نظمی که اسماء در صقع ربوبی هستند در خارج از صقع ربوبی نیز موجودند، و می‌دانیم که اسم بدون مظهر نمی‌شود، و اسم جدید هم برای خداوند تولید نمی‌شود، آیا می‌توان نتیجه گرفت که تک تک ما انسان‌ها قدیم هستیم؟

در این‌جا دو چیز را باید از هم جدا کرد؛ یکی «کمال وجودی» که از آن به «وجود نوری» نیز تعبیر می‌شود؛ دیگری وجودات خاص که در ظرف زمانی مخصوص تحقق دارند. همه موجودات از جمله انسان‌ها از جهت کمال وجودی یا نور وجود و به لحاظ تحقق در صقع ربوبی و مظهریت اسما و صفات الهی، قدیم زمانی هستند. اما از جهت وجود خاص و به لحاظ تحقق در ظرف زمانی مخصوص، قدیم نیستند، بلکه حادث هستند.