شخصی که برای تمام لباس‌هایش، نماز لباس نو را خوانده است؛ آیا باید استغفار را بگوید یا به اذکار دیگر رجوع کند؟ بهترین ذکر ماندگار در تمامی حالات چیست؟ آیت الله بهجت می‌فرمود: گشتیم و گشتیم ذکری بالاتر از صلوات بر محمد و آل محمد نیافتیم.

اذکار و ادعیه‌ای که از ناحیه معصومان(ع) سفارش به خواندن آن شده است، به دو دسته تقسیم می‌شوند:
الف. اذکار و دعاها و اعمال مخصوصی که در مناسبت‌های خاص مانند شب و روز جمعه، شب قدر، ماه رجب، ماه شعبان، در وقت دیدن هلال ماه، پوشیدن لباس نو و... خوانده می‌شود که این نوع از اذکار و ادعیه در همان زمان‌ها باید خوانده شود.
ب. اذکار و ادعیه‌ای که اختصاص به زمان و مکان خاصی ندارد و در همه حال مطلوب بوده و می‌توان در هر زمان آنها را خواند.
اذکاری مانند استغفار و صلوات بر رسول خدا(ص) از نوع دوم است که در همه حال گفتن آن مطلوب است و خود معصومان(ع) بدان عمل نموده و به اصحاب خود نیز توصیه می‌کردند.
حال با توجه به این مقدمه نکاتی را در زمینه پرسش مطرح شده بیان می‌کنیم:
1. در روایاتی که از ائمه اطهار(ع) برای پوشیدن لباس نو و جدید رسیده، آدابی است که آثاری بر آن مترتب می‌شود؛ چنان‌چه در سخنانی از امام علی(ع) می‌خوانیم:
«هنگامی که خداوند لباس نویی را به مؤمن عطا نمود؛ پس وضو بگیرد و دو رکعت نماز گذارد در دو رکعت آن سوره حمد و آیة الکرسی و توحید و قدر را بخواند سپس حمد خدا را بجا آورد که عورت او را پوشانید و ذکر "لا حَولَ و لا قُوّة إلا بالله" را بسیار بگوید، چرا که این کار سبب می‌شود در این لباس گناه صورت نپذیرد و به تعداد تارهای این لباس، فرشتگان او را تقدیس نموده و برایش از خداوند طلب آمرزش کرده و بر او ترحّم نمایند».[1]
«رسول خدا(ص) دعایی را به من آموخت که در هنگام پوشیدن لباس نو آن‌را بخوانم و دعا این است: "الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی کَسَانِی مِنَ اللِّبَاسِ مَا أَتَجَمَّلُ بِهِ فِی النَّاسِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا ثِیَابَ بَرَکَةٍ أَسْعَی فِیهَا لِمَرْضَاتِکَ وَ أَعْمُرُ فِیهَا مَسَاجِدَکَ"؛ یعنی ستایش مخصوص خداوندی است که لباسی بر من پوشانید که مایه زیبایی من میان مردم باشد. خدایا! آن‌را جامه برکت گردان که در آن رضای تو را جویم و  مَساجدت را با آن آباد سازم».[2] تعمیر و آبادانی مسجد به شرکت خواندن نماز جماعت در مسجد است، و مقصود صرف آبادانی ساختمان مسجد نیست.[3]  
2. اعمالی که برای برخی از امور ذکر شده علت تامه برای آن نیست که سبب شود ما نتوانیم استغفار و ادعیه دیگر را بخوانیم. بنابراین، می‌توان علاوه بر آن، استغفار و صلوات و ادعیه دیگر را نیز بدان اضافه کرد.
3. ذکر استغفار لزوماً برای کسی که گناهی از او سر زده وارد نشده و در همه حال مطلوب است؛ چنان‌چه در سیره رسول خدا(ص) چنین آمده است که آن‌حضرت روزی هفتاد بار استغفار می‌نمود بی‌آنکه گناهی از حضرت سر زده باشد،[4] بنابراین برای ترک اولی نیز می‌توان استغفار نمود.   [1] . کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 13، ص 61، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ‏1429ق. [2] . شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 5، ص 49 – 50، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق. [3] . طبرسی، فضل بن حسن، الآداب الدینیة للخزانة المعینیة، ترجمه عابدی، احمد، ص 234(پاورقی)، قم، زائر، چاپ اول، 1380ش. [4] . الکافی، ج 4، ص 261.