آیا سیره ابن هشام مورد تأیید است؟ این کتاب و نویسنده‌اش را معرفی کنید.

سیره ابن هشام یا «السیرة النبویة لابن هشام» کتابی است مشتمل بر سیره پیامبر اسلام(ص). نویسنده کتاب ابومحمد عبدالملک بن هشام، در واقع همان مغازی یا سیره‌ای که محمد ابن اسحاق مطلبی تدوین کرده بود را اصلاح و تصحیح کرده است. ابن هشام به ادعای خود مطالبی را که بی‌ارتباط با پیامبر دیده و نیز برخی اشعار و مطالب شنیع را از سیره ابن اسحاق حذف کرده و گفته شده مواردی را نیز به آن افزوده است.

«اِبْنِ هِشام، ابومحمد جمال‌الدین عبدالله بن یوسف انصاری»، نحوی عصر ممالیک مصر می‌باشد.

تأیید به معنای تقویت و پشتیبانى كردن است. ازعنوان تأیید، در باب امر به معروف و نهی از منکر سخن گفته شده است.

قرآن، کتاب مقدس دین اسلام. به باور مسلمانان، قرآن کلام خداوند است که از طریق وحی بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است. آنها هم محتوای قرآن و هم الفاظ آن را نازل‌شده از سوی خداوند می‌دانند. قرآن به وسیله جبرئیل به پیامبر وحی می‌شده است. آیات قرآن در زمان پیامبر(ص) به صورت پراکنده بر روی پوست حیوانات، چوب درخت خرما، کاغذ و پارچه نوشته می‌‌شد. پس از پیامبر(ص) صحابه قرآن را به صورت یک‌جا جمع‌آوری کردند.

سيره، عبارت است از استمرار روش عملی در میان مردم بر انجام یا ترک کاری. این استمرار اگر در بین همه عقلا باشد، سیره عقلاء و اگر در بین متدینین باشد، سیره متشرعه نامیده می‌شود. سیره، دلیل مستقلی برای به دست آوردن حکم شرعی است، به شرط آنکه بدانیم از زمان حضور معصومین(علیهم السلام) جریان داشته است و دلیل نقلی دیگری بر رد آن سیره از جانب ایشان وجود نداشته باشد.

هشام ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • ابومحمد هشام بن حکم، از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السلام)• هشام بن حکم بن عبدالرحمان، از امیران اموی اندلس• هشام بن عبدالملک، دهمین خلیفۀ اموی و هفتمین خلیفۀ مروانی (خلافت: ۱۰۵-۱۲۵)• هشام بن عمرو تغلبی، دولتمرد عرب در اواخر دورۀ اموی و عهد منصور عباسی• هشام جعیط، متفکر و مورخ تونسی

ابن (= پسر، فرزند)، واژه کهن‌ سامی‌ می‌باشد و از احکام فقهی آن به مناسبت در باب‌های صلاة، صوم، نکاح و ارث سخن رفته است.

سیره ابن هشام یا «السیرة النبویة لابن هشام» کتابی است مشتمل بر سیره پیامبر اسلام(ص). نویسنده کتاب ابومحمد عبدالملک بن هشام، در واقع همان مغازی یا سیره‌ای که محمد ابن اسحاق مطلبی تدوین کرده بود را اصلاح و تصحیح کرده است. ابن هشام به ادعای خود مطالبی را که بی‌ارتباط با پیامبر دیده و نیز برخی اشعار و مطالب شنیع را از سیره ابن اسحاق حذف کرده و گفته شده مواردی را نیز به آن افزوده است.

مُحَمَّد بن عَبدُاللّه بن عَبدُالمُطّلِب بن هاشم (عام الفیل–۱۱ق)، پیامبر اسلام، از پیامبران اولوالعزم و آخرین پیامبر الهی. معجزه اصلی او قرآن است و مردم را به یکتاپرستی و اخلاق نیک دعوت کرد.

عبدالملک ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • عبدالملک ابن‌عطیه، اِبْن‌ِ عَطیه‌، عبدالملک‌ بن‌ محمد سعدی‌، فرمانده‌ سپاه‌ اموی‌، والی‌ مکه‌ و مدینه‌ در دوران‌ مروان‌ دوم‌، آخرین‌ خلیفه اموی‌• عبدالملک ابن‌هشام، محدث، مورخ، ادیب، نسب‌شناس و تدوین کنندۀ مشهور‌ترین کتاب دربارۀ سیرۀ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)• عبدالملک بن عبدالغفور انصاری‌پانی‌پتی، مشهور به امان اللّه، از عارفان و شاعران شبه قاره هند در قرن دهم• عبدالملک برهانی‌نیشابوری، از شاعران خراسان در قرن پنجم• عبدالملک بسطامی، از خاندان بسطامی• عبدالملک بن زهر، ابومروان عبدالملک بن زهر، پزشک و وزیر اشبیلی و مهم‌ترین شخصیت خاندان زهر• عبدالملک بن سعید کنانی، اِبْن‌ِ اَبْجَرِ کِنانی‌، عبدالملک‌ بن‌ سعید بن‌ حیّان‌ بن‌ ابجر عجلی‌ کنانی‌ همْدانی‌ کوفی‌، مکنّی‌ به‌ ابوبکر، طبیب‌ و محدث‌• عبدالملک بن عبدالله جوینی، مشهور به‌ امام‌ الحرمین‌ و ملقب‌ به‌ ضیاءالدین‌، کنیه‌اش‌ ابوالمعالی‌ متکلم‌ بزرگ‌ اشعری‌ و فقیه‌ و اصولی‌ شافعی• عبدالملک بن قطن فهری، از فرماندهان شجاع و از خاندان قریش، امیر اندلس از جانب عبیده بن عبدالرحمن سلمی• عبدالملک بن محمد ثعالبی، کنیه‌اش ابومنصور، ادیب، شاعر، لغوی و کاتب• عبدالملک بن مروان، فرزند مروان حکم و از خلفای بنی امیه• عبدالملک بن نوح، آخرین امیر سامانی• عبدالملک واعظ، از روحانیون مبارز افغانستان در قرن چهاردهم هجری

«اِبْنِ هِشام، ابومحمد جمال‌الدین عبدالله بن یوسف انصاری»، نحوی عصر ممالیک مصر می‌باشد.

توحيد ایمان به ملائکه ایمان به کتاب‎های آسمانی ایمان به انبیاء ایمان به روز رستاخیز ایمان به قضا و قدر عدالت صحابه

استناد یعنی تکیه دادن و استدلال کردن و از آن به مفهوم نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، اطعمه و اشربه و حدود و به مفهوم دوم در سراسر فقه، هم برای اثبات احکام شرعی، هم برای اثبات دعاوی در دادگاه و هم برای اثبات موضوعات احکام سخن رفته است.

تأیید به معنای تقویت و پشتیبانى كردن است. ازعنوان تأیید، در باب امر به معروف و نهی از منکر سخن گفته شده است.

حِمیَری ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • ‌برکات حمیری، برکات بن محمد بن اسماعیل، از ائمه اِباضی عمان• ‌محمدبن عمر بحرق، جمال‌الدین محمد بن عمر بن مبارک بن عبداللّه بن علی حِمْیَری حَضْرمی شافعی، عالم و صوفی عربستان جنوبی• ابن عبدالمنعم حمیری‌، از علمای قرن هشتم هجری قمری و صاحب کتاب الروض المعطار• تبع اسعد حمیری، اسعد بن ملکی کرب حمیری از پادشاهان یمن (۳۸۵-۴۲۰ق)• تبیع بن عامر حمیری، تُبَیع بن عامر حِمْیَری (ابو عامرِ حِمْصی)، محدّث قرن اول• عبدالله بن جعفر حمیری، عالم و محدّث امامی قرن سوم و چهارم• سید اسماعیل حمیری، ملقب به سید از قبیله حمیر از مشهور‌ترین ادباء و شعراء عرب و از اجلّ شعراء اهل بیت (علیهم‌السّلام)

جهت بحث مربوط به قابل اعتماد بودن یک منبع خاص ویکی‌شیعه:تابلوی اعلانات منابع معتبر را ببینید.

سال ۲۱۸ هجری قمری دویست و هیجدهمین سال از سال‌شمار هجری قمری است.

قرآن، کتاب مقدس دین اسلام. به باور مسلمانان، قرآن کلام خداوند است که از طریق وحی بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است. آنها هم محتوای قرآن و هم الفاظ آن را نازل‌شده از سوی خداوند می‌دانند. قرآن به وسیله جبرئیل به پیامبر وحی می‌شده است. آیات قرآن در زمان پیامبر(ص) به صورت پراکنده بر روی پوست حیوانات، چوب درخت خرما، کاغذ و پارچه نوشته می‌‌شد. پس از پیامبر(ص) صحابه قرآن را به صورت یک‌جا جمع‌آوری کردند.

این رده تنها حاوی زیرردهٔ زیر است.

ایوب ممکن است اسم برای اشخاص و شخصیت‌های ذیل باشد: • حضرت ایوب، اَیوب‌، پیامبری‌ از ذریه اسحاق‌ نبی‌• ایوب بن مشرح، از قاتلان امام حسین (علیه‌السلام) در کربلا• ایوب صبری پاشا، حنفی مذهب و از فضلای دولت عثمانی

سيره، عبارت است از استمرار روش عملی در میان مردم بر انجام یا ترک کاری. این استمرار اگر در بین همه عقلا باشد، سیره عقلاء و اگر در بین متدینین باشد، سیره متشرعه نامیده می‌شود. سیره، دلیل مستقلی برای به دست آوردن حکم شرعی است، به شرط آنکه بدانیم از زمان حضور معصومین(علیهم السلام) جریان داشته است و دلیل نقلی دیگری بر رد آن سیره از جانب ایشان وجود نداشته باشد.

ــ شهرت به شيوع نقل روايت و يا استناد حکم به روایت يا فتوا يى گفته مي شود. ــ شهرت، فراوانی راوایان یک حدیث، یا اشتهار یک فتوا یا رواج یک عمل است.

هشام ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • ابومحمد هشام بن حکم، از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السلام)• هشام بن حکم بن عبدالرحمان، از امیران اموی اندلس• هشام بن عبدالملک، دهمین خلیفۀ اموی و هفتمین خلیفۀ مروانی (خلافت: ۱۰۵-۱۲۵)• هشام بن عمرو تغلبی، دولتمرد عرب در اواخر دورۀ اموی و عهد منصور عباسی• هشام جعیط، متفکر و مورخ تونسی

محدّث، یکی از القاب حضرت مهدی (علیه‌السلام) است.

نسب، به روابط حاصل از عروض اَعراض بر موضوعات‌شان اطلاق می‌شود.

نقل به معنای حالت حاصل از انتقال لفظ از معنای اصلی به معنای دیگر می‌باشد.

عام، غير معين

ابن (= پسر، فرزند)، واژه کهن‌ سامی‌ می‌باشد و از احکام فقهی آن به مناسبت در باب‌های صلاة، صوم، نکاح و ارث سخن رفته است.

اهل در معانی همسر و نیز خانواده و همچنین خویشاوندان به کار رفته است.

توحید معاد نبوت عدل (شیعه) • 

رَدّ در معانی بازگرداندن، برگرداندن، نپذیرفتن، باطل کردن، پاسخ دادن، دادن ارثِ مازاد بر سهام مفروض به فرض بران به کار رفته است.از احکام رد به معناى نخست در بابهاى جهاد، تجارت و دیگر ابواب عقود، غصب، قضاء و قصاص سخن گفته‌اند.از رد به معناى دوم در بابهاى تجارت، وصیت و شهادات سخن گفته‌اند.از رد به معناى سوم در ابواب عقود سخن رفته است.احکام رد به معناى چهارم در باب صلات آمده است.از احکام رد به معناى پنجم در باب ارث سخن گفته‌اند.