نویسنده کتاب «علل الشرائع» ابو جعفر، محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی[1] (متوفای 381ق[2] ) معروف به شیخ صدوق است. مؤلف این کتاب از چهره‌های برجسته فقهی و روایی شیعه در قرن چهارم هجری است. موضوع «علل الشرائع»‏ کتاب علل الشرائع، مجموعه روایاتی از رسول خدا(ص) و ائمه معصومین(ع) درباره فلسفه برخی از احکام شرعی و عقیدتی است. شیخ صدوق در این کتاب به علت نام‌گذاری برخی اسامی، علت برخی احکام و علت برخی از کارهای پیامبران و ائمه اطهار نیز اشاره دارد. شیخ صدوق که خود یکی از بزرگ‌ترین روات شیعه به شمار می‌آید عمر خود را صرف شنیدن و نقل روایات اهل بیت عصمت و طهارت نمود تا سخنان گهربار آن بزرگواران را به گوش دیگر انسان‌ها و آیندگان برساند. وی با نگارش این کتاب خدمتی بزرگ در راه شناخت معارف اسلام و انگیزه و علت‌های احکام شرعی نموده است. تنوّع مطالب در علل الشرائع‏ این کتاب برای شناخت فلسفه و علت برخی از احکام اسلام و فلسفه وجودی آنها، مانند این‌که چرا خداوند نماز را واجب گردانیده و این‌که چرا نماز ظهر و عصر یا مغرب و عشا را می‌توان با هم خواند[3] بسیار راهگشا است. همچنین دلیل برخی از مباحث عقیدتی در آن بحث شده است، از جمله این‌که چرا پیامبران از فرشتگان برتر هستند[4] و علت احتیاج انسان‌ها به پیامبر و امام.[5] علاوه بر آن؛ دلیل برخی از مباحث تاریخی را مستنداً ذکر نموده، مانند علت حرمت شکار در روز شنبه بر یهودیان[6] و این‌که چرا حضرت فاطمه زهرا(س) شبانه دفن شد[7] و مباحث مفید دیگر. میزان اعتبار علل الشرائع درباره میزان اعتبار «علل الشرائع» باید به چند نکته توجه داشت: یک. این کتاب مانند دیگر کتاب‌های شیخ صدوق پیوسته مورد توجه علما و فقهای شیعه قرار داشته و از معتبرترین اصول روایی شیعه می‌باشد که در مجموعه‌های روایی بزرگ شیعه مانند «بحار الأنوار» و «وسائل الشیعة» از آن نقل شده و به آن استناد نموده‌اند. دو. علل الشرایع از جمله کتاب‌های روایی معتبری است که علمای شیعه در اجازات خود، روایت آن‌را به یکدیگر اجازه می‌داده‌اند. سه. روایات آن، با اسناد کامل و بیشتر با واسطه علی بن بابویه پدر مؤلّف، ابن ولید و ابن ماجیلویه نقل شده است. این کتاب افزون بر ارزش حدیثی، تاریخی، فقهی، تفسیری، کلامی و اخلاقی، در زمینه فقه الحدیث نیز ارزش‌مند است. چهار. درباره اعتبار یا عدم اعتبار تک تک روایات این کتاب باید گفت: اگر چه خود شیخ صدوق فردی است موثّق و مورد اعتماد و سخنانش از اعتبار لازم برخوردار است،[8] اما روایاتی را که ایشان در این کتاب نقل می‌کند، دارای چند واسطه است تا به پیامبر(ص) یا امام(ع) ختم شود. اعتبار روایات به این است که تمامی راویان سلسله سند، شرایط لازم را داشته باشند. طبیعی است که بین راویان و سلسله سند روایات مندرج در هر کتابی از جمله کتاب علل الشرائع، کما بیش ضعف‌هایی وجود داشته باشد. بنابراین، به طور مطلق روایات این کتاب را نه می‌توان پذیرفت و نه طرد کرد، بلکه می‌بایست با بهره‌گیری از علم حدیث، رجال و تراجم تک تک روایات را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد و آن‌گاه در مورد هر کدام جداگانه قضاوت نمود. در مجموع، علل الشرایع کتابی ارزش‌مند و قابل توجه می‌باشد که با توجه به روایات اهل بیت رسول خدا، که تنها راه شناخت معارف و احکام اسلامی است، نگاشته شده است. و تمام تلاش شیخ صدوق(ره) بر این بوده که احادیث مستند را ذکر نماید. [1] . آقا بزرگ تهرانی‏، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج ‏15، ص 313، قم، اسماعیلیان‏، 1408ق. [2] . حسینی جلالی، سید محمد حسین، فهرس التراث، ج ‏1، ص 421، قم، انتشارات دلیل ما، 1422ق؛ سبحانی، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، ج ‏4، ص 432، قم، مؤسسه امام صادق (ع)، 1418ق. [3] . ر.ک: شیخ صدوق، علل الشرائع، ج ‏2، ص 317 و 321 – 322، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش. [4] . ر.ک: همان، ج ‏1، ص 5 – 8. [5] . ر.ک: همان، ص 124- 126. [6] . ر.ک: همان، ص 69. [7] . ر.ک: همان، ص 185 – 189. [8] . ر.ک: نجاشی، احمد بن علی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة(رجال نجاشی)، ص 389، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ ششم، 1365ش؛ شیخ طوسی، الفهرست، ص 442، قم، کتابخانه محقق طباطبائی‏، چاپ اول، 1420ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج ‏30، ص 428، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، المدخل، ص 68، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
نویسنده کتاب «علل الشرائع» ابو جعفر، محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی[1] (متوفای 381ق[2] ) معروف به شیخ صدوق است. مؤلف این کتاب از چهرههای برجسته فقهی و روایی شیعه در قرن چهارم هجری است.
موضوع «علل الشرائع»
کتاب علل الشرائع، مجموعه روایاتی از رسول خدا(ص) و ائمه معصومین(ع) درباره فلسفه برخی از احکام شرعی و عقیدتی است. شیخ صدوق در این کتاب به علت نامگذاری برخی اسامی، علت برخی احکام و علت برخی از کارهای پیامبران و ائمه اطهار نیز اشاره دارد.
شیخ صدوق که خود یکی از بزرگترین روات شیعه به شمار میآید عمر خود را صرف شنیدن و نقل روایات اهل بیت عصمت و طهارت نمود تا سخنان گهربار آن بزرگواران را به گوش دیگر انسانها و آیندگان برساند. وی با نگارش این کتاب خدمتی بزرگ در راه شناخت معارف اسلام و انگیزه و علتهای احکام شرعی نموده است.
تنوّع مطالب در علل الشرائع
این کتاب برای شناخت فلسفه و علت برخی از احکام اسلام و فلسفه وجودی آنها، مانند اینکه چرا خداوند نماز را واجب گردانیده و اینکه چرا نماز ظهر و عصر یا مغرب و عشا را میتوان با هم خواند[3] بسیار راهگشا است.
همچنین دلیل برخی از مباحث عقیدتی در آن بحث شده است، از جمله اینکه چرا پیامبران از فرشتگان برتر هستند[4] و علت احتیاج انسانها به پیامبر و امام.[5]
علاوه بر آن؛ دلیل برخی از مباحث تاریخی را مستنداً ذکر نموده، مانند علت حرمت شکار در روز شنبه بر یهودیان[6] و اینکه چرا حضرت فاطمه زهرا(س) شبانه دفن شد[7] و مباحث مفید دیگر.
میزان اعتبار علل الشرائع
درباره میزان اعتبار «علل الشرائع» باید به چند نکته توجه داشت:
یک. این کتاب مانند دیگر کتابهای شیخ صدوق پیوسته مورد توجه علما و فقهای شیعه قرار داشته و از معتبرترین اصول روایی شیعه میباشد که در مجموعههای روایی بزرگ شیعه مانند «بحار الأنوار» و «وسائل الشیعة» از آن نقل شده و به آن استناد نمودهاند.
دو. علل الشرایع از جمله کتابهای روایی معتبری است که علمای شیعه در اجازات خود، روایت آنرا به یکدیگر اجازه میدادهاند.
سه. روایات آن، با اسناد کامل و بیشتر با واسطه علی بن بابویه پدر مؤلّف، ابن ولید و ابن ماجیلویه نقل شده است. این کتاب افزون بر ارزش حدیثی، تاریخی، فقهی، تفسیری، کلامی و اخلاقی، در زمینه فقه الحدیث نیز ارزشمند است.
چهار. درباره اعتبار یا عدم اعتبار تک تک روایات این کتاب باید گفت: اگر چه خود شیخ صدوق فردی است موثّق و مورد اعتماد و سخنانش از اعتبار لازم برخوردار است،[8] اما روایاتی را که ایشان در این کتاب نقل میکند، دارای چند واسطه است تا به پیامبر(ص) یا امام(ع) ختم شود. اعتبار روایات به این است که تمامی راویان سلسله سند، شرایط لازم را داشته باشند. طبیعی است که بین راویان و سلسله سند روایات مندرج در هر کتابی از جمله کتاب علل الشرائع، کما بیش ضعفهایی وجود داشته باشد. بنابراین، به طور مطلق روایات این کتاب را نه میتوان پذیرفت و نه طرد کرد، بلکه میبایست با بهرهگیری از علم حدیث، رجال و تراجم تک تک روایات را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد و آنگاه در مورد هر کدام جداگانه قضاوت نمود.
در مجموع، علل الشرایع کتابی ارزشمند و قابل توجه میباشد که با توجه به روایات اهل بیت رسول خدا، که تنها راه شناخت معارف و احکام اسلامی است، نگاشته شده است. و تمام تلاش شیخ صدوق(ره) بر این بوده که احادیث مستند را ذکر نماید. [1] . آقا بزرگ تهرانی، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 15، ص 313، قم، اسماعیلیان، 1408ق. [2] . حسینی جلالی، سید محمد حسین، فهرس التراث، ج 1، ص 421، قم، انتشارات دلیل ما، 1422ق؛ سبحانی، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، ج 4، ص 432، قم، مؤسسه امام صادق (ع)، 1418ق. [3] . ر.ک: شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2، ص 317 و 321 – 322، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش. [4] . ر.ک: همان، ج 1، ص 5 – 8. [5] . ر.ک: همان، ص 124- 126. [6] . ر.ک: همان، ص 69. [7] . ر.ک: همان، ص 185 – 189. [8] . ر.ک: نجاشی، احمد بن علی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة(رجال نجاشی)، ص 389، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ ششم، 1365ش؛ شیخ طوسی، الفهرست، ص 442، قم، کتابخانه محقق طباطبائی، چاپ اول، 1420ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 30، ص 428، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، المدخل، ص 68، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
- [سایر] آیا راویان حدیث مربوط به حکمت غیبت امام زمان(عج) که در کتاب علل الشرائع شیخ صدوق آمده، موثّق هستند و روایت معتبر است؟
- [سایر] آیا کتاب علل الشرایع صدوق تماماً مستند و قابل اعتبار است؟
- [سایر] آیا فلسفه احکام در متون دینی بررسی شده است و آیا علت¬های بیان شده در کتاب علل الشرایع علمی است یا با استناد به سنت است و بدون دلایل علمی؟ اصولاً، روش¬های مطمین بررسی فلسفه احکام چیست؟
- [سایر] با سلام؛ راجع به هفت تکبیر مستحب در ابتدای نماز، در کتاب (علل الشّرائع) دو حدیث متناقض نقل شده است: در حدیث اوّل آمده است پیامبر تکبیر گفتند و امام حسین تکبیر نگفتند، تا مرتبه هفتم که امام حسین تکبیر گفتند. امّا در حدیث دوم آمده است از همان اوّل امام حسین تکبیر گفتند، و تا هفت بار تکرار شد. چگونه میتوان بین این دو حدیث جمع کرد، خصوصاً با توجّه به اینکه هر دو صحیحاند و توسّط شیخ صدوق نقل شدهاند؟
- [سایر] کتاب لهوف سید بن طاووس را معرفی کنید و آیا کتاب معتبری است؟
- [سایر] نویسنده کتاب (ارشاد القلوب الی الصواب) کیست؟ آیا این کتاب از نظر اهل تشیع کتاب معتبری است؟
- [سایر] در حدیثی از امام صادق(ع) در (علل الشرائع) باب 54 نقل شده است که از ایشان پرسیدند: آیا کنیز در نماز سر خود را بپوشاند؟ فرمودند: (او را بزنید که سرش را نپوشاند تا زن آزاده از کنیز ممتاز گردد). لطفاً در مورد این روایت توضیح دهید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا کتاب (جامع الدّعوات) سند معتبری دارد؟
- [سایر] وقتی که سنی بودیم، کتاب منبع و مرجع در کنار قرآن؛ مانند کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم می توانستیم داشته باشیم. و پیدا کردن کتاب های حدیث اهل سنت خیلی مشکل نبود؛ چون در اکثر فروشگاه های کتاب موجود بوده. ولی وقتی که دنبال کتاب های منبع و درجه اول شیعه می گردم؛ مثل الکافی و من لا یحضر الفقیه و تهذیب الاحکام و الاستبصار و ... نمی توانم پیدا کنم. چه طور فقه اهل بیت را یاد بگیرم؟ راستی یاد گیری فقه اهل البیت خیلی سخت به نظر می آید؛ زیرا کتاب حدیث اهل بیت برای مراجعه ندارم.
- [سایر] آیا در مذهب شیعه جامع احادیث هم وجود دارد همانند کتاب صحیح بخاری و مسلم درمذهب اهل سنت؟ چنانچه جواب مثبت باشد لطفا نام آن ذکر فرمایید؟
- [آیت الله سیستانی] اگر بواسطه ندانستن مسأله ، چیزی از واجبات رکنی نماز را کم کند ، نماز باطل است . و امّا کم کردن واجب غیر رکنی از جاهل قاصر مانند کسی که به گفته شخصی موثقی یا رساله معتبری اعتماد کرده وبعداً خطای او ، یا رساله معلوم شده است نماز را باطل نمیکند . و چنانچه بواسطه ندانستن مسأله هر چند از روی تقصیر حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را آهسته بخواند ، یا حمد و سوره نماز ظهر و عصر را بلند بخواند ، یا در مسافرت نماز ظهر و عصر ، و عشا را چهار رکعتی بخواند ، نمازش صحیح است .
- [آیت الله شبیری زنجانی] نیمخورده سگ و خوک و کافر غیر کتابی نجس و خوردن آن حرام است؛ بلکه بنا بر احتیاط باید از نیمخورده اهل کتاب اجتناب کرد و نیمخورده حیوانات حرامگوشت، پاک و خوردن آن (مگر در مورد گربه) مکروه میباشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر انسان نداند معاملهای که انجام داده صحیح است یا باطل، نمیتواند در مالی که گرفته تصرّف نماید؛ ولی چنانچه در هنگام معامله، احکام آن را میدانسته و بعد از معامله در صحّت آن شک کرده، تصرّف او در آن مال اشکال ندارد و =============================================================================== 1 وسائل الشیعة، چاپ آل البیت، کتاب التجارة، باب 1 از (أبواب مقدّماتها)،ج17،ص9 - 13. 2 همان، باب 4،ح5،ص21. 3 همان، (أبواب آداب التجارة)،ص381 به بعد. معامله صحیح است.
- [آیت الله جوادی آملی] .ذکر رکوع باید بدون فاصله و به عربی صحیح باشد و ترجمه فارسی آن, کافی نیست.
- [آیت الله بهجت] اگر به دلیل یقین یا ترس به ضرر، تیمم کند و قبل از نماز بفهمد که آب برایش ضرر ندارد، تیمم او باطل است؛ و اگر بعد از نماز بفهمد، اگر قطع او بر اساس منشأ و علامت معتبری بوده، نمازش صحیح است، وگرنه بنابر احتیاط نمازش را باید دو مرتبه بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] انجام اعتکاف در هر هنگام از سال بجز روزهایی که روزه در آنها حرام میباشد صحیح است و بهترین وقت آن، (ماه رمضان) به ویژه ده روز آخر آن میباشد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] باید موقع اعلان جنس چیزی را که پیدا کرده معین نماید به طوری که عرفا بگویند آن را تعریف کرده، مثل این که بگوید: (کتاب یا لباسی را پیدا کرده ام) و اگر بگوید: (چیزی پیدا کرده ام) کافی نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اعانت و کمک و همکاری با نشریات صحیح و مورد اعتماد، از وظایف مهمه است و از اموری است که سبب تعمیم و توسعه معارف و تبلیغات اسلامی می شود.
- [آیت الله مظاهری] پهنایمسح پا به هر اندازه باشد کافی است، ولی بهتر آن است که به اندازه پهنای سه انگشت بسته مسح نماید، و بهتر از آن، مسح تمام روی پا میباشد.
- [آیت الله سیستانی] کسی که میداند یک نماز چهار رکعتی نخوانده ، ولی نمیداند نماز ظهر است یا نماز عشا ، اگر یک نماز چهار رکعتی به نیّت قضای نمازی که نخوانده بجا آورد کافی است ، و نسبت به جهر و اخفات مخیّر میباشد .