چرا خوردن و آشامیدن با دست چپ توصیه نمی‌شود؟
فلسفه همه احکام و جزئیات آنها به طور تفصیلی روشن نیست و آگاهی از آن دانشی فراتر از تنگناهای معارف عادی بشری می‌طلبد. ولی به طور اجمال، روشن است که همه احکام الهی تابع مصالح و مفاسد واقعی در متعلق آنها است. بنابراین در صورتی که فلسفه حکمی را به‌طور خاص ندانیم، بنابر قاعده کلی فوق(احکام الهی تابع مصالح و مفاسد واقعی است) باید از آن پیروی کنیم؛ زیرا در آن یقین به وجود مصلحتی هست، هر چند آن مصلحت بر ما ناشناخته باشد.[1] از سنن اسلامی، توصیه به انجام بیشتر فعالیت‌ها - مانند خوردن و آشامیدن - با دست راست است که شاید نمادی از اصحاب الیمین باشد؛[2] همان‌طور که امام علی(ع) در بخشی از صفات پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «... دست راست را برای خوردن، آشامیدن، دادن و گرفتن به‌کار می‌برد. جز با دست راست چیزی را دریافت نمی‌کرد و جز با دست راست عطا نمی‌کرد و دست چپش برای دیگر کارهای بدنش بود. در همه کارها [مانند] لباس‌پوشیدن، کفش‌پوشیدن و از مرکب پیاده‌شدن دوست داشت که با دست یا پای راست آغاز کند....».‏ در روایات؛ از خوردن و آشامیدن با دست چپ نکوهش شده است:  پیامبر اسلام(ص): «خوردن با دست چپ، از نافرهیختگی است».[3] «هر کس با دست چپ بخورد، شیطان نیز همراه با او می‌خورد و هر کس با دست چپ بنوشد، شیطان نیز همراه با او می‌نوشد».[4] سَماعة بن مِهران می‌گوید: از امام صادق(ع) درباره این‌که کسی با دست چپ بخورد یا بیاشامد، پرسیدم و آن‌حضرت فرمود: «مباد کسی با دست چپ بخورد یا بیاشامد و یا با آن چیزی را بردارد».[5] از این‌رو فقها  نیز خوردن و ‌آشامیدن را در حال اختیار و بدون عذر مکروه دانسته‌اند.[6] البته، طبیعی است افرادی که فاقد دست راست می‌باشند و یا دست راست آنان توانایی‌های لازم را ندارد و حتی چپ‌دست‌ها - در صورت عسر و حرج - مشمول توصیه‌های موجود در این روایات نیستند.   [1] . ر.ک:‌ «فلسفه و حکمت احکام فقهی»، سؤال 8593. [2] . ر.ک: «حقیقی یا اعتباری بودن تأکید بر دست راست»، سؤال 9851. [3] . کوفی، محمد بن محمد اشعث، الجعفریات(الأشعثیات)، ص 162، تهران، مکتبة نینوی الحدیثة، چاپ اول، بی‌تا. [4] . شیبانی، أبو عبد الله أحمد بن محمد، مسند احمد بن حنبل، تحقیق: الأرنؤوط، شعیب، مرشد، عادل و دیگران، اشراف: ترکی، عبد الله بن عبد المحسن، ج 41، ص 29، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق. [5] . برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج ‏2، ص 455 – 456، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق. [6] . ابن ادریس حلّی، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ج ‌3، ص 135، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1410ق؛ شهید ثانی، زین الدین بن علی، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، ج ‌12، ص 138 – 140، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1413ق؛ بهجت، محمد تقی، جامع المسائل، ج ‌4، ص 569، قم، دفتر معظم‌له، چاپ دوم، 1426ق.
عنوان سوال:

چرا خوردن و آشامیدن با دست چپ توصیه نمی‌شود؟


پاسخ:

فلسفه همه احکام و جزئیات آنها به طور تفصیلی روشن نیست و آگاهی از آن دانشی فراتر از تنگناهای معارف عادی بشری می‌طلبد. ولی به طور اجمال، روشن است که همه احکام الهی تابع مصالح و مفاسد واقعی در متعلق آنها است. بنابراین در صورتی که فلسفه حکمی را به‌طور خاص ندانیم، بنابر قاعده کلی فوق(احکام الهی تابع مصالح و مفاسد واقعی است) باید از آن پیروی کنیم؛ زیرا در آن یقین به وجود مصلحتی هست، هر چند آن مصلحت بر ما ناشناخته باشد.[1]
از سنن اسلامی، توصیه به انجام بیشتر فعالیت‌ها - مانند خوردن و آشامیدن - با دست راست است که شاید نمادی از اصحاب الیمین باشد؛[2] همان‌طور که امام علی(ع) در بخشی از صفات پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «... دست راست را برای خوردن، آشامیدن، دادن و گرفتن به‌کار می‌برد. جز با دست راست چیزی را دریافت نمی‌کرد و جز با دست راست عطا نمی‌کرد و دست چپش برای دیگر کارهای بدنش بود. در همه کارها [مانند] لباس‌پوشیدن، کفش‌پوشیدن و از مرکب پیاده‌شدن دوست داشت که با دست یا پای راست آغاز کند....».‏
در روایات؛ از خوردن و آشامیدن با دست چپ نکوهش شده است: 
پیامبر اسلام(ص): «خوردن با دست چپ، از نافرهیختگی است».[3] «هر کس با دست چپ بخورد، شیطان نیز همراه با او می‌خورد و هر کس با دست چپ بنوشد، شیطان نیز همراه با او می‌نوشد».[4]
سَماعة بن مِهران می‌گوید: از امام صادق(ع) درباره این‌که کسی با دست چپ بخورد یا بیاشامد، پرسیدم و آن‌حضرت فرمود: «مباد کسی با دست چپ بخورد یا بیاشامد و یا با آن چیزی را بردارد».[5]
از این‌رو فقها  نیز خوردن و ‌آشامیدن را در حال اختیار و بدون عذر مکروه دانسته‌اند.[6]
البته، طبیعی است افرادی که فاقد دست راست می‌باشند و یا دست راست آنان توانایی‌های لازم را ندارد و حتی چپ‌دست‌ها - در صورت عسر و حرج - مشمول توصیه‌های موجود در این روایات نیستند.   [1] . ر.ک:‌ «فلسفه و حکمت احکام فقهی»، سؤال 8593. [2] . ر.ک: «حقیقی یا اعتباری بودن تأکید بر دست راست»، سؤال 9851. [3] . کوفی، محمد بن محمد اشعث، الجعفریات(الأشعثیات)، ص 162، تهران، مکتبة نینوی الحدیثة، چاپ اول، بی‌تا. [4] . شیبانی، أبو عبد الله أحمد بن محمد، مسند احمد بن حنبل، تحقیق: الأرنؤوط، شعیب، مرشد، عادل و دیگران، اشراف: ترکی، عبد الله بن عبد المحسن، ج 41، ص 29، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق. [5] . برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج ‏2، ص 455 – 456، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق. [6] . ابن ادریس حلّی، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ج ‌3، ص 135، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1410ق؛ شهید ثانی، زین الدین بن علی، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، ج ‌12، ص 138 – 140، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1413ق؛ بهجت، محمد تقی، جامع المسائل، ج ‌4، ص 569، قم، دفتر معظم‌له، چاپ دوم، 1426ق.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین