نوافل
نمازهای نافله ممکن است به یکی از دو مورد ذیل اشاره داشته باشد:
مبطلاتی که برای نماز شمرده میشود، هم نماز واجب را باطل میکند و هم نماز مستحبّی را، مگر رو گرداندن از قبله در نماز نافله که در حال راه رفتن (سواره یا پیاده)،[و یا در سایر حالات] خوانده میشود. و در غیر نافله، احتیاط واجب آن است که نماز را باطل میکند.[1]
پس در حال کار کردن هم، چنانچه مُبطلی (مانند سخن گفتن) را انجام ندهد، نماز نافله او صحیح است. البته چنانچه این امر مزاحم کار وی و حقوق دیگران میشود باید ترک شود. [1] . امام خمینی، سید روح اللّٰه، تحریر الوسیلة، مترجم: اسلامی، علی، ج1، ص 343، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 21، 1425 ه ق.