امام محمد باقر
محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب مشهور به امام باقر(ع) (۵۷-۱۱۴ق) و ملقب به باقرالعلوم، امام پنجم شیعیان است که حدود ۱۹ سال امامت آنان را بر عهده داشت.
امام باقر(ع) فرمود: «هر کسی که ستمها و حقکشیهایی را که نسبت به ما انجام شده و نیز مصیبتهایی که به وارد شده را زشت ندانسته( و آن را محکوم نکند)؛ با آنکس که بر ما ستم کرده، شریک است».[1]
گرچه مطالعه تاریخ اهل بیت(ع) برای درک حقّانیت آنان امری ضروری و لازم است، اما این روایت بدان معنا نیست که هرکه از این ظلم و ستمها اطلاع چندانی ندارد، شریک ظالمان است؛ بلکه معنای این روایت آن است که اگر فردی، جریانهای تاریخی و مصیبتبار مرتبط با اهل بیت(ع) را بداند، اما با این وجود، آنها را محکوم نکرده و یا در صدد توجیه آن ستمها باشد، چنین فردی شریک جرم ظالمان به اهل بیت خواهد بود. [1] . شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 208، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، 1406ق.