روایاتی ناظر به آن هستند که ساخت و ساز (ساختن بناهای مجلل) دغدغه مردان بوده و خودآرایی دغدغه زنان است و یا اینکه حوا یا زن، از آدم یا مرد، خلق شده است؛ بنابراین همت زن، مرد است.[1]
این روایات به یک واقعیت اجتماعی اشاره می‌کنند که در نگاهی کلی، کسب درآمد و فخرفروشی از راه ساخت بناهای مجلل برای مردان از اهمیت بیشتری برخوردار است. اما برای زنان خودآرایی و زیبا جلوه دادن خود برای مردان اهمیت بیشتری دارد. و این واقعیتی است که نمی‌توان منکر آن شد و البته استثنائات فراوانی هم وجود دارد و بزرگ‌مردان فراوانی پیدا می‌شوند که دنیا اولویت اول آنان نیست و نیز بسیار بانوان بلند مرتبه‌ای وجود دارند که معنویت و دانش برایشان اولویت بیشتری از خودآرایی برای مردان دارد.
در نهایت در خصوص روایتی که همین محتوا را همراه با شکم‌پرستی حیوانات وحشی آورده باید گفت این حدیث از نظر سند مشکل دارد و به اصطلاح اهل حدیث «مرفوع» است و قابل اعتماد نیست. [1] . کافی، ج 5، ص 337، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
