ازدواج امیرالمؤمنین علیه السلام با فاطمه زهرا سلام الله علیها نخست در آسمانها صورت گرفته و ملائکه خدا بر این موضوع شهادت داده اند. و روایات زیادی از منابع شیعه و اهل سنت بر این مطلب اشارت دارد.
در حالات خلیفه دوم نوشته شده که چون به خواستگاری حضرت فاطمه سلام الله علیها رفت و جواب منفی شنید، ضمن گزارش تأسف آمیز از برخورد منفی، پیامبر الهی در این زمینه اضافه کرد (اِنّه یَنْتَظِرُ اَمْرَ اللهِ فیها) (رسول خدا در مورد ازدواج فاطمه منتظر فرمان خداوندی است).[1]
ازدواج علی و زهرا یک دستور الهی و آسمانی بود. چگونه ممکن است در این ازدواج خلاف شرع انجام بگیرد و تردیدی نیست که غناء و موسیقی به آلاتی چون دفّ از محرّمات است، به گونه ای که از حضرت امام صادق علیه السلام نقل شده است که خانه ای که در آن غناء و موسیقی باشد از بلای ناگهانی ایمن نیست و دعا در آن مستجاب نمی شود و فرشته داخل آن نمی گردد.[2]
فلذا جمع زیادی از فقها عقیده دارند در مجلس عروسی زنانه با سه شرط، غناء جایز است:
1- مرد هر چند محرم در آن نباشد.
2- در خواندنشان باطلی نگویند.
3- از آلات لهو و وسائل موسیقی استفاده نکنند.
برخی فرموده اند که استعمال دفّ (دایره) در مجلس عروسی زنانه به شرط آنکه حلقه نداشته باشد جائز است. اگرچه فرموده اند احتیاط در ترک آن است. یعنی استعمال دفّ حتی در مجلس عروسی زنانه و با اجتماع شرائط ترک شود. چنانچه شیخ انصاری رحمه الله در مکاسب فرموده اند: راه رستگاری در احتیاط است.
پی نوشتها:
[1] . شرح ابن ابی الحدید، ج 9، ص 193.
[2] . مستدرک الوسائل.
منبع: اندیشه قم
