خانواده
خانواده، اولین نهاد اجتماعی و کوچکترین واحد تشکیل دهنده جامعه است.
سلام پسر23ساله ای دارم که در آذر ماه امسال با توجه به مخالفت های من وپدرش با دختر مورد نظر او بدون حضور خانواده ان دختر راعقد کرد والان با او زندگی می کند والان می خواهد با خانواده ارتباط برقرار کند وپدرش به هیچ وجه راضی نمی شود او را ببیند و می گوید من او را در قلبم دفن کرده ام من چکار باید بکنم ؟کمک ام کنید؟(پیگیری)
سلام/ پسر کار بدی کرده. شما کار بد نکنید! پدرش را به مهربانی و عفو و چشم پوشی تشویق کنید و مهربانی کنید. او را بپذیرید و بزرگ باشید بزرگی کنید و دنیای دو سه روزه به این همه کینه و خشم نمی ارزد. حضرت امیر می فرمایند: دنیا پست تر از آن است که از کینه ها پیروی شود. نمی خواهم ناراحتتان کنم اما بد نیست بدانید یکی از پیام های قبلی در مورد مادری بود که پسر 22 ساله نازنینش را در حادثه ناگواری از دست داده بود و فقط درد دل کرده بود. قدر هم را بدانیم.
سلام/ پسر کار بدی کرده. شما کار بد نکنید! پدرش را به مهربانی و عفو و چشم پوشی تشویق کنید و مهربانی کنید. او را بپذیرید و بزرگ باشید بزرگی کنید و دنیای دو سه روزه به این همه کینه و خشم نمی ارزد. حضرت امیر می فرمایند: دنیا پست تر از آن است که از کینه ها پیروی شود. نمی خواهم ناراحتتان کنم اما بد نیست بدانید یکی از پیام های قبلی در مورد مادری بود که پسر 22 ساله نازنینش را در حادثه ناگواری از دست داده بود و فقط درد دل کرده بود. قدر هم را بدانیم.
عنوان سوال:
سلام پسر23ساله ای دارم که در آذر ماه امسال با توجه به مخالفت های من وپدرش با دختر مورد نظر او بدون حضور خانواده ان دختر راعقد کرد والان با او زندگی می کند والان می خواهد با خانواده ارتباط برقرار کند وپدرش به هیچ وجه راضی نمی شود او را ببیند و می گوید من او را در قلبم دفن کرده ام من چکار باید بکنم ؟کمک ام کنید؟(پیگیری)
پاسخ:
سلام/ پسر کار بدی کرده. شما کار بد نکنید! پدرش را به مهربانی و عفو و چشم پوشی تشویق کنید و مهربانی کنید. او را بپذیرید و بزرگ باشید بزرگی کنید و دنیای دو سه روزه به این همه کینه و خشم نمی ارزد. حضرت امیر می فرمایند: دنیا پست تر از آن است که از کینه ها پیروی شود. نمی خواهم ناراحتتان کنم اما بد نیست بدانید یکی از پیام های قبلی در مورد مادری بود که پسر 22 ساله نازنینش را در حادثه ناگواری از دست داده بود و فقط درد دل کرده بود. قدر هم را بدانیم.
- [سایر] من پسری 23 ساله هستم که به دختری پاک و با ایمان پیشنهاد ازدواج دادم ولی خانواده ام راضی نیست و خودم هم که فکر می کنم می بینم از نظر مالی شرایط ازدواج را ندارم؛ به آن دختر هم شرایطم را گفتم ولی به هیچ وجه راضی نیست مرا فراموش کند؛ حتی به او گفته ام که خانواده ام هم راضی نیست ولی باز می گوید باید به خواستگاری من بیایی، حتی شده تنهایی بیا. خانواده اش هم گفته اند از نظر مالی نگران نباشید کمک تان می کنیم. حالا من با وجود این شرایط مالی و نارضایتی خانواده ام که به هیچ وجه راضی نمی شوند چیکار کنم؟
- [سایر] با عرض سلام واحترام من 3 ساله که از یکی از خانم های دانشگاهمان خوشم آمده و انصافا" دختر نجیب و پاکیزه ای هستند.چون 3 ساله دارم میبینمش.تا اینکه تصمیم به ازدواج با ایشان گرفتم و با خانواده و ایشان مطرح کردم.من نمایندگی بیمه و کارت پایان خدمت دارم و از لحاظ اقتصادی مشکلی تقریبا" ندارم ولی تنها مشکلی که خانواده من مخالفت کردند این بود که خانواده دختر 7 تا بچه دارند.5دختر و 2 پسر و ماه هم 3 تا بچه هستیم. و خانواده دختر هم به این وصلت راضی هستند و تنها دلیل تعداد زیاد جمعیت خانواده آنها است .و این خا
- [سایر] دخترم یک سال پیش از شوهرش که با او ازدواج رسمی نموده بود جدا شد. شوهر وی معتاد بود در باره طلاق شرعی از سوی وی یا خانواده او پیشنهادی مطرح نشد. آنها دغدغه مسائل دینی را ندارند و در آلمان زندگی می کنند. دختر من هم در آنجا زندگی می کند و یک فرزند هم دارد. به سراغ فرزندشان نیامدند و صحبتی هم از طلاق نکردند. من نگران هستم که دخترم که به تنهایی زندگی می کند، با یکی آشنا بشود و با او ازدواج کند در این صورت ازدواج آنها حرام است. در این جا روحانیون طلاق بدون اذن شوهر را ممکن نمی دانند. من به هیچ وجه نمی توانم با خانواده آنها ارتباط برقرار کنم ولی به عنوان یک مادر نگران وضع دخترم هستم. لطفا یک پاسخ فوری بدهید.
- [سایر] با سلام و تشکر از شما؛ شوهرم هر ماه کمک های مالی به خانواده اش می کند، اعم از خرید یا کمک نقدی؛ اما هیچ وقت دقیقا عنوان نمی کند که چقدر کمک مالی در ماه می کند و همیشه هم به دور از حضور من؛ من اصلا با کمک مالی به خانواده اش مشکلی نداشته و ندارم، اما چیزی که من را آزرده می کند اینست که در حضور من این کار را نمی کند و خانواده اش هم که شامل دو خواهر و مادرش می شوند کاملا حضور من رو تو زندگیش کم رنگ می دونند؛ در ضمن من کارمندم و هر بار به شوهرم میگم با حضور من پول بده یا خرید کن. میگه یعنی از تو اجازه بگیرم. پول خودم هست، از تو که نگرفتم؛ البته خودم احساس می کنم، فکر می کنه که اونا خجالت می کشند، چون اونا خیلی به پول ما نیاز ندارند یعنی پسر دیگرشون تمام نیازهاشون رو را برآورده میکند و از بهترین امکانات زندگی برخوردارند که شاید من نداشته باشم.
- [سایر] با عرض سلام خدمت شما حاج آقامن چند بار نامه فرستادم ولی جوابی دریافت نکردم اما دوباره مطرح میکنم من حدود 11 سال پیش ازدواج کردم خانواده ما اصلا با خانواده شوهرم همخوانی ندارد من در خانواده ای بزرگ شدم که به روابط فامیلی وصله رحم اهمیت میدهند ما چندین سال با عمه هایم همسایه بودیم روابط بسیار خوبی بین مادرم وآنها برقرار بود من با این دیدگاه خوشبینانه ازدواج کردم ولی وقتی با خانواده شوهرم مواجه شدم تا مدتها از برخوردهایشان گیج بودم شوهرم مرد خوب وبا ایمانی است ولی خواهر شوهرهایم بخصوص بزرگترین آنها همیشه میخواستند کاری کنند که برادرشان فقط در حد کنیز زنش را دوست بدارد و علاقه واقعی برای خانواده آنهاباشد بنا بر این به بهانه های مختلف فتنه گری میکردند تا این فاصله را ایجاد کنند بسیار اهل حرف و حدیث اند با توجه به این که برادرشان از بچگی با آنها بزرگ شده بود روی او نفوذ دارند من دو برادر شوهر دیگر دارم که آنها هم خانم هایشان وضعی مشابه با من دارند ما از 4 سال پیش تا اکنون باهم قطع ارتباط کردیم از آن موقع تا بحال زندگی من بهتر شده دخالت آنها وجود ندارد و علاقه شوهرم به من و بچه هایم بیشتر شده . اما مادرشوهر وپدرشوهرم بسیار به من علاقمند ند و من وشوهرم از نظر مالی بسیار به آنها کمک میکنیم من از آنها بدی ندیدم و همیشه به آنها سر میزنیم ولی من از بابت قطع ارتباط با خواهرهایش ناراحتم ازطرفی برایم مثل روز روشن است اگر ارتباط برقرار کنم همان آش وهمان کاسه است چون آنها چنان ماهرانه عمل میکنند که حتی برادرانشان با وجود شناخت آنها باز تحت تاثیر قرار میگیرند آنها چنان ماهرانه ریشه را قطع میکنند که تنه کاملا سالم میگذارند فقط زمانی متوجه میشویم که کار از کار میگذرد من فقط میخواهم بدانم آیا از لحاظ شرعی گناه متوجه ماست یا نه ؟ ما باید چکار کنیم ؟ باتشکر از شما
- [سایر] سلام خسته نباشید میدونم که وقت ندارید باور کنید اگه مسئله مهمی نبود مزاحمتون نمیشدم خواهش میکنم راهنمائیم کنید آقای مرادی مشکل من اینه که در مقابل دختر ها خیلی ضعیفم اول اینکه دختری را که دوست دارم اصلا نمیتوانم با او ارتباط برقرار کنم و اگر هم ارتباط برقرار کنم به خاطر از دست ندادن او حاضرم هر کاری بکنم.آقای مرادی من آدم هوسبازی نیستم فقط به خاطر این احساس نیاز به جنس مخالف میکنم که تنهاییم پر بشه فقط زمانی احساس شادمانی میکنم که با دختر مورد علاقه ام صحبت میکنم وقتی نمیتوانم با او صحبت کنم حتی گریه هم میکنم و این برای یک پسر 24 ساله خیلی بده خانواده خیلی خوبی دارم اما گفتم فقط با صحبت کردن با آن دختره که از لحاظ روحی ارضا میشم در حال حاضر با دختری ارتباط دارم که خیلی دوستش دارم ولی شرایط ازدواج برایم مهیا نیست از طرفی او هم به خاطر شرایط خانوادگی نمیتونه صبر کنه . مسئله من این دختر نیست بلکه مهمتر از آن این است که چگونه میتوانم از این تفکرات بیرون بیام که اینقدر زود به دختری دل نبندم هر چقدر که او خوب باشد چون فکر میکنم که در زندگی هم آسیب پذیر باشم . استدعا میکنم راهنماییم کنید . قبلا از حسن نظر شما به مردم کمال تشکر را دارم
- [سایر] با سلام من حدود دو ماه است که با یه دختری نامزد کردم. در واقع صیغه موقت جاری شده. نحوه اشنایی با این دختر از طریق دوستان بوده. ما توی خونواده دختر دم بخت زیاد داریم و من ادمی هستم که همه قبولم دارن و ازم تعریف کردن به همین خاطر یکم توقعم از زندگی بالا رفته. اول اینکه نامزدم دختری است که توی خونه کامل تحت نظر بوده و اجازه بیرون رفتن با دوستانش هم نداشته دوم اینکه سابقه رابطه جنسی داره (خودش بهم گفته) البته خودم هم سابقه شو دارم. من الان خیلی میترسم نمیدونم باید چکار کنم. میترسم نامزدم اونی نباشه که میخام. متاسفانه درست نمیدونم باید چجوری بفهمم که به دردم میخوره یا نه. در واقع اینجور بگم میترسم از اینکه نرفتم سراغ دخترای خانواده پشیمون بشم. اخه ازم انتظار داشتن. شما بگید من چجوری باید بفهمم که این دختر به دردم میخوره یا نه؟
- [سایر] من مدت 20 سال پیش باخانواده ای آشنا شده و بعد از چند سال رابطه با دختر آنها و رفت و آمد های مخفیانه، با او قول و قرار ازدواج گذاشتم. بعد از اینکه چند سال گذشت من خودم صیغه محرمانه خواندم! البته دختر گفت که چون باکره هست بدون اذن پدرش چنین کاری نمی شود ولی من به او گفتم که بعضی از مراجع قبول دارند و ما ارتباط نزدیکی برقرار کردیم. پس از 13 سال که به دختر قول ازدواج را داده بودم، الان بدقولی کرده و با یک دختر دیگر ازدواج کرده ام! و آن دختر از دست من بشدت ناراحت است. قبل از عروسی من، به در خانه ما آمد و با مادرم روبرو شد، من و مادرم او را با فحاشی و تهدید به شکایت از در خانه مان دور کردیم و او هم که دختر آبرومندی بود از آنجا رفت! البته من شکایتش را به کلانتری کردم ولی پیگیری نکردم. حال نمی دانم وضعیت دنیا و آخرت من و خانواده ام که بر سر این دختر بیچاره چنین بلایی را آورده ایم چه می شود؟ چگونه خدا از ما راضی خواهد شد؟
- [سایر] با سلام من و همسرم حدود سه ماه است که به صورت پنهانی از خانواده هایمان با هم ازدواج کردیم (من و همسرم هر دو مطلقه هستیم و صیغه موقت کردیم) و میخواهیم که عقد دائم کنیم و برای همیشه در کنار هم زندگی کنیم و الان مشکل ما گرفتن رضایت خانواده هاست و میخواهیم که زودتر بتونیم رضایتشون رو کسب کنیم ، ما سال پیش از طریق سایت ازدواج با هم آشنا شدیم و هر دو خانواده در جریان بودن و نظر من و خانواده ام مساعد نبود و با وجود اصرار خواهر همسرم برای اجازه واسه خواستگاری و آشنایی بیشتر من قانع نشدم و ایشون رو رد کردم تا اینکه امسال آشنایی ما دوباره شروع شد و با توجه به اینکه الان ازشون شناخت درستی دارم به عقد ایشون در اومدم ولی خانواده همسرم تقریبا تمایلی واسه اومدن به خواستگاری من ندارن و یه ذهنیت منفی نسبت به تغییر عقیده من راجع به پسرشون پیدا کردن در حالیکه همسرم بهشون گفته که من گفتم تصمیم پارسال من اشتباه بوده و شناخت درستی ازش نداشتم (همسرم پارسال در همون اوایل آشنایی اشتباهاتشون رو گفتن و منم که مدت زیادی از جداییم نمیگذشت نسبت به ایشون بدبین شدم ) مخصوصا پدر ایشون مخالفند و یکی از دلایلشون دوربودن راهمون هست من اهل چناران(خراسان رضوی) و ایشون اهل بیرجند هستند ، لطفا راهنمایی بفرمایید که از چه راه هایی میتونیم خانواده ها رو راضی کنیم واسه این ازدواج؟ مخصوصا همسرم چطور میتونه خانواده اش رو واسه اومدن به خواستگاری و ازدواج مون راضی کنه؟ خواهش میکنم راهنمایی بفرمایید؟
- [سایر] سلام من 18 ساله هستم و دانشجوی مکانیک شریف.با یک دختر 16 ساله هم آشنا هستم و هر 2 در حد خوبی به اسلام پای بندیم.به اصرار من به خانواده ها گفتیم و واقعا قصد ازدواج داریم.از نظر مالی و فرهنگی خانواده ها همسطح و پدرانمان هم همکار بودند.البته ایشون قرار شد بعد موافقت خانواده ی من به پدرشون بگن و مادرشون هم راضی هستن.اما خانواده ی من حتی با از ملاقات با این فرد امتنا می کنند.می گن زوده البته حدسم اینه که کلا مخالفن و منم بشون گفتم شما یه ایراد مهم از این فرد بگیرین اما .... من چیکار کنم؟واقعا الان دست و دلم به کاری نمیره.الان هم 16 ماه هست که آشنا هستیم و همسایشهم بودیم. یا علی
مسئله مرتبط یافت نشد