شرح پرسش:
در آیه شریفه 222 سوره بقره می‌خوانیم: (و سؤال کنند از تو درباره عادت ماهانه زنان، بگو: آن رنجی است برای زنان). آیا عادت ماهانه چیزی بجز نشان دهنده کار دستگاه تناسلی زنان و نتیجه طبیعی کارکرد هورمون‌های خاص نیست؟ آیا مراد از این ریزش خون رنج برای زنان است. اگر این‌طور است آیا خدای بد جنسی نداریم؟
پاسخ اجمالی:
منشأ پیدایش خون حیض، مربوط به احتقان و پر خون شدن عروق رحم، سپس پوسته پوسته شدن مخاط آن، و جریان خون‌های موجود است. وجود خون حیض و عادت زنانگی لازمه ساختمان و عملکرد دستگاه‌های بدن یک زن سالم است و خارج شدن آن علی‌رغم دردها و ناراحتی‌ها و زحمت‌هایی که برای زن دارد یکی از الطاف بزرگ خدای مهربان نسبت به زنان است. اما این خروج که همراه با دردهای شدید و مشکلات دیگری برای زنان است، لازمه جهان ماده و طبیعت است؛ زیرا این قانون طبیعت و عالم ماده است که همواره شب با روز، نفع با ضرر، آسایش با سختی، خوشی با ناراحتی، شادی با غم و ....به هم آمیخته باشد و تفکیک آنها از یکدیگر در جهان ماده و طبیعت امکان ندارد. دقت شود آیه تنها می‌فرماید این خون‌ریزی موجب رنج می‌شود نه این‌که خداوند به جهت این رنج زنان چنین سیستمی را طراحی کرده است.
پاسخ تفصیلی:
علت طرح این پرسش آن است که به معنای آیه مورد نظر درست توجه نشده است. برای روشن شدن حقیقت مسئله با هم آیه و معنا و تفسیر آن‌را مرور می‌کنیم. خداوند متعال در این آیه می‌فرماید: (وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحیضِ قُلْ هُوَ أَذیً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحیضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّی یَطْهُرْنَ ...)؛[1] یعنی: (و از تو، درباره خون حیض می پرسند، بگو: چیز زیانبار و آلوده‌ای است، از این‌رو؛ در حالت قاعدگی، از آنان کناره‌گیری کنید! و با آنها نزدیکی ننماید، تا پاک شوند! ...).
این آیه شریفه، فلسفه حکم اجتناب از آمیزش جنسی با زنان در حالت قاعدگی را بیان می‌کند؛ زیرا آمیزش در چنین حالتی، علاوه بر این‌که تنفّرآور است، زیان‌های بسیاری به بار می‌آورد که طبّ امروز نیز آن‌را اثبات کرده، از جمله احتمال عقیم شدن مرد و زن، و ایجاد یک محیط مساعد برای پرورش میکرب بیماری های آمیزشی (مانند سفلیس و سوزاک) و نیز التهاب اعضای تناسلی زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلی مرد و غیر اینها که در کتب طب آمده است، لذا پزشکان، آمیزش جنسی با چنین زنانی را ممنوع اعلام می‌کنند. از طرف دیگر، جاری شدن و خروج این خون رنج و درد شدیدی را برای زن به همراه دارد.
منشأ پیدایش خون حیض، مربوط به احتقان و پر خون شدن عروق رحم، سپس پوسته پوسته شدن مخاط آن، و جریان خون‌های موجود است. خونی که هنگام عادت ماهیانه دفع می‌شود، خونی است که هر ماه در عروق داخلی رحم، برای تغذیه جنین احتمالی جمع می‌گردد؛ زیرا رحم زن در هر ماه تولید یک تخمک می‌کند، و مقارن آن عروق داخلی رحم به عنوان آماده باش برای تغذیه نطفه مملوّ از خون می‌شود، اگر در این موقع که تخمک وارد رحم می‌شود، اسپرم که نطفه مرد است در آنجا موجود باشد، تشکیل نطفه و جنین می‌دهد و خون‌های موجود در عروق رحم صرف تغذیه آن می‌شود، در غیر این صورت، بر اثر پوسته پوسته شدن مخاط رحم، و شکافتن جدار رگها، خون موجود خارج می‌شود و این همان خون حیض است، و از اینجا دلیل دیگری برای ممنوع بودن آمیزش جنسی در این حال به دست می‌آید؛ زیرا رحم زن در موقع تخلیه این خون‌ها هیچ گونه آمادگی طبیعی برای پذیرش نطفه ندارد و لذا از آن صدمه می‌بیند.[2]
بنابر این، وجود خون حیض و عادت زنانگی لازمه ساختمان و عملکرد دستگاه‌های بدن یک زن سالم است و خارج شدن آن علی‌رغم دردها و ناراحتی‌ها و زحمت‌هایی که برای زن دارد یکی از الطاف بزرگ خدای مهربان نسبت به زنان است. خارج شدن این خون به اندازه‌ای در سلامت زن مؤثر است که عدم وجود عادت زنانه در سنین بعد از بلوغ و قبل از یائسگی نشانه از عدم سلامت او دارد که باید مداوا شود؛ زیرا اگر این خون در هر ماه از بدن زن خارج نشود و زن حامله هم نباشد تا به مصرف جنین او برسد، وجودش در عروق زن برای سلامت او بسیار خطرناک خواهد بود، اما همراهی این خروج مفید و حیات‌بخش با دردهای شدید و مشکلات دیگری برای زنان، لازمه جهان ماده و طبیعت است؛ زیرا این قانون طبیعت و عالم ماده است که همواره شب با روز، نفع با ضرر، آسایش با سختی، خوشی با ناراحتی، شادی با غم و ... به هم آمیخته باشد و تفکیک آنها از یکدیگر در جهان ماده و طبیعت امکان ندارد و در عالم ماده نباید انتظار منفعت محض، لذت محض (بدون سختی و مشقت و تلخی) را داشته باشیم؛ زیرا چنین انتظاری نه عاقلانه است و نه عملی.
پی نوشتها:
[1]. بقره، 222.
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 2، ص 138 – 139، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
منبع: www.islamquest.net
