مسجد ضرار به چه معنا است؟ و داستان ساختن آن چیست؟
(ضِرار) مصدر باب مفاعله در لغت، به معنای زیان رسانیدن[1] تعمّدی[2] است. در قرآن کریم در سوره توبه به ماجرای مسجد ضرار اشاره شده است. علت نام گذاری مسجد ضرار به این نام؛ از این رو بوده که گروهی از منافقان برای تحقّق بخشیدن به نقشه ‌های پلید خود علیه اسلام و مسلمانان، اقدام به ساختن مسجدی در مدینه کردند، تا با عنوان مسجد پایگاهی برای ضربه زدن به پیامبر (ص) و مسلمانان داشته باشند.[3] خلاصه داستان مسجد ضرار چنین است: گروهی از منافقان نزد پیامبر (ص) آمدند و از آن حضرت خواستند که به آنان اجازه دهد تا مسجدی در میان قبیله بنی سالم (نزدیک مسجد قبا) بسازند تا افراد ناتوان و بیمار و پیرمردان از کار افتاده در آن نماز بگزارند. همچنین از آن حضرت تقاضا کردند که شخصاً به آن مسجد آمده و اقامه نماز فرماید؛ تا این که آیات 107 تا 110 از سوره توبه بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد و پرده از اسرار کار آنها برداشت، و به دنبال آن پیامبر اسلام (ص) دستور داد مسجد مزبور را آتش زنند، و بقایای آن را ویران کنند.[4] این موضوع را همه مفسّران اسلامی و بسیاری از منابع حدیثی و تاریخی ذکر کرده‌اند، اگر چه در جزئیات آن تفاوت هایی دیده می‌ شود. پی نوشتها: [1]. فرهنگ ابجدی عربی – فارسی، ص 564، ذیل واژه (ضارّ). [2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 8، ص 137، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش. [3]. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج 3، ص 228، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، 1371 ش. [4]. تفسیر نمونه، ج 8، ص 134؛ حجتی، سید محمد باقر، أسباب النزول، ص 56 و 57، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، چاپ ششم، 1377ش؛ ابن کثیر الدمشقی،‌ أبو الفداء اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 5، ص 21 و 22، دار الفکر، بیروت، 1407 ق؛ گردانیده منسوب به بلعمی، تاریخنامه طبری، تحقیق روشن، محمد، ج 5، ص 1503 و 1504، نشر البرز، تهران، چاپ سوم، 1373ش. منبع: www.islamquest.net
عنوان سوال:

مسجد ضرار به چه معنا است؟ و داستان ساختن آن چیست؟


پاسخ:

(ضِرار) مصدر باب مفاعله در لغت، به معنای زیان رسانیدن[1] تعمّدی[2] است.
در قرآن کریم در سوره توبه به ماجرای مسجد ضرار اشاره شده است. علت نام گذاری مسجد ضرار به این نام؛ از این رو بوده که گروهی از منافقان برای تحقّق بخشیدن به نقشه ‌های پلید خود علیه اسلام و مسلمانان، اقدام به ساختن مسجدی در مدینه کردند، تا با عنوان مسجد پایگاهی برای ضربه زدن به پیامبر (ص) و مسلمانان داشته باشند.[3]
خلاصه داستان مسجد ضرار چنین است: گروهی از منافقان نزد پیامبر (ص) آمدند و از آن حضرت خواستند که به آنان اجازه دهد تا مسجدی در میان قبیله بنی سالم (نزدیک مسجد قبا) بسازند تا افراد ناتوان و بیمار و پیرمردان از کار افتاده در آن نماز بگزارند. همچنین از آن حضرت تقاضا کردند که شخصاً به آن مسجد آمده و اقامه نماز فرماید؛ تا این که آیات 107 تا 110 از سوره توبه بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد و پرده از اسرار کار آنها برداشت، و به دنبال آن پیامبر اسلام (ص) دستور داد مسجد مزبور را آتش زنند، و بقایای آن را ویران کنند.[4]
این موضوع را همه مفسّران اسلامی و بسیاری از منابع حدیثی و تاریخی ذکر کرده‌اند، اگر چه در جزئیات آن تفاوت هایی دیده می‌ شود.

پی نوشتها:
[1]. فرهنگ ابجدی عربی – فارسی، ص 564، ذیل واژه (ضارّ).
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 8، ص 137، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
[3]. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج 3، ص 228، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، 1371 ش.
[4]. تفسیر نمونه، ج 8، ص 134؛ حجتی، سید محمد باقر، أسباب النزول، ص 56 و 57، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، چاپ ششم، 1377ش؛ ابن کثیر الدمشقی،‌ أبو الفداء اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 5، ص 21 و 22، دار الفکر، بیروت، 1407 ق؛ گردانیده منسوب به بلعمی، تاریخنامه طبری، تحقیق روشن، محمد، ج 5، ص 1503 و 1504، نشر البرز، تهران، چاپ سوم، 1373ش.
منبع: www.islamquest.net





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین